Τα πλήθη του λαού προέκριναν την πνευματική τροφή που τους πρόσφερε ο Κύριος με τη διδασκαλία του και αδιαφόρησαν για την υλική. Γι᾽ αυτό ο Κύριος και Θεός ενδιαφέρθηκε να τους θρέψει και με την υλική τροφή. Και τρέφοντάς τους στο σώμα, ταυτόχρονα ανέτρεφε και την ψυχή τους. Με το να μην τους προσφέρει τίποτε περισσότερο από άρτους και ιχθύες, τους δίδασκε την ολιγάρκεια και την εγκράτεια. Βάζοντάς τους να γευματίσουν στο έδαφος, τους μάθαινε την ταπείνωση και την απλότητα. Με το να μοιράσει τα ίδια σε όλους, χωρίς να δώσει στον ένα περισσότερο και στον άλλο λιγότερο τους εξασκούσε στην αγάπη και τη δικαιοσύνη. Τέλος, κάνοντας το γεύμα κοινό σε όλους, τους απομάκρυνε από τον ατομισμό και τους παιδαγωγούσε στο να θεωρούν όλα τα αγαθά κοινά.
Προ πάντων, με το θαύμα αυτό ο Κύριος δίνει ένα έμπρακτο και μνημειώδες μάθημα στους χριστιανούς όλων των αιώνων: Αν στη ζωή μας βάζουμε σε πρώτη μοίρα την πίστη μας προς τον αληθινό Θεό και την αγάπη μας προς το λόγο του, τότε ο ίδιος ο Θεός θα φροντίζει να μη μάς λείψουν ποτέ τα αναγκαία υλικά αγαθά. Ο Θεός δεν έγινε άνθρωπος, για να μάς προσφέρει μια ευχάριστη και πλούσια ζωή εδώ κάτω στη γη. Ήλθε για να μάς δώσει τον εαυτό του ως πνευματική τροφή, ώστε τρώγοντάς τον να λάβουμε τον αγιασμό και την αιώνια ζωή. Αν πεινούμε και διψούμε για τον Χριστό, τότε και την αιώνιο ζωή κληρονομούμε και τον επιούσιο άρτο δεν πρόκειται ποτέ να στερηθούμε.
(Από τη Φωνή Κυρίου 2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου