Μετά την ομολογία εκ μέρους του αποστόλου Πέτρου της θεότητος του Χριστού, ο Κύριος μίλησε ξεκάθαρα στους μαθητές του για το επικείμενο πάθος του στα Ιεροσόλυμα. Κατόπιν, αφού στο όρος Θαβώρ επισφράγισε με εμπειρικό και υπερφυσικό τρόπο αυτό που οι μαθητές του είχαν κατανοήσει προηγουμένως διανοητικά, δηλαδή ότι ενώπιόν τους δεν είχαν απλώς έναν άγιο άνθρωπο, αλλά τον Θεό που δημιούργησε τα πάντα, τους μίλησε για δεύτερη φορά για τα πάθη που Τον περιμένουν και ξεκίνησε μαζί τους την πορεία προς τα Ιεροσόλυμα.
Στην οδό προς τα Ιεροσόλυμα οι μαθητές καταλαμβάνονται από φόβο και αγωνία, διότι τους είχε προαναγγείλει ο Κύριος για τα πάθη και το θάνατο που σύντομα θα γευόταν. Ο Κύριος όμως δεν κάμπτεται από το φόβο τους και δεν υποχωρεί. Γνωρίζει ότι δια μέσου των παθών και της σταυρώσεως θα έλθει η σωτηρία των ανθρώπων. Ως ο τέλειος μυσταγωγός οδηγεί - «προάγει» τους άριστους μαθητές του στο μυστήριο της σταυρώσεως. Απαντά στους φόβους τους με την τρίτη σαφή προαναγγελία του πάθους του. Έτσι τους καθιστά φανερό ότι γνωρίζει όλα όσα πρόκειται να συμβούν και ότι εκουσίως πορεύεται προς το πάθος, διότι μόνον έτσι θα έλθει η ανάσταση και η ζωή.
Όμοια με τους αποστόλους, με όσο περισσότερη συνέπεια πορεύεται κάποιος τη στενή και τεθλιμμένη οδό του Ευαγγελίου, τόσο πιο πολύ κατά καιρούς η καρδιά και ο νούς του αισθάνεται την αδυναμία να ακολουθήσει τον Χριστό, και με φόβο βραδύνει τα βήματά του. Ο Χριστός όμως, όσο περισσότερο βλέπει την καρδιά και τη θέληση του πιστού παραδομένη σ᾽ αυτόν, τόσο πιο πολύ, με έναν ανελέητο, κατά τα φαινόμενα, τρόπο, δεν τον τραβάει έξω από την οδό με τις θλίψεις, αλλά, παραμένοντας αοράτως δίπλα του, τον αφήνει να φθάσει μέχρι τα όρια των αντοχών του. Αυτό το κάνει επειδή θέλει να τον μυήσει όσο γίνεται βαθύτερα στο μυστήριο του σταυρού, προκειμένου να τον καταστήσει στην αιωνιότητα κληρονόμο όσο το δυνατόν μεγαλύτερης θεϊκής δόξας.
(Από τη ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ 2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου