Μολονότι, ο Κύριος επανειλημμένως προειδοποίησε τους μαθητές του για το πάθος του, αυτοί δεν μπορούσαν να αποδεσμευθούν από τις λανθασμένες ερμηνείες των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης. Συνέχεαν την πρώτη με τη Δευτέρα παρουσία του Κυρίου. Περίμεναν σε λίγο ο Χριστός, μετά τη θλιβερή και σύντομη παρένθεση των ακατανόητων γι᾽ αυτούς παθών του, τα οποία δεν ήθελαν να πολθσκέφτονται, επειδή τους φόβιζαν, να γίνει βασιλιάς στα Ιεροσόλυμα και να υποτάξει όλο τον κόσμο, φέρνοντας στη γη την αιώνια βασιλεία του. Και επειδή ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος έβλεπαν ότι ανήκαν στους προκρίτους μαθητές, πήραν θάρρος και του ζήτησαν να τους τοποθετήσει στα δεξιά και αριστερά του, μόλις γίνει βασιλιάς.
Η απάντηση του Χριστού ήταν άμεση και σαφής: «Οὐκ οἲδατε τί αἰτεῖσθε», δηλαδή «δεν ξέρετε τι ζητάτε». Με τη φράση αυτή τους δείχνει ότι το όλο σκεπτικό τους ήταν τελείως λάθος και έξω από την πραγματικότητα. Και με απλά λόγια τους εξήγησε ότι εδώ στη γη, αν θέλουν να είναι δίπλα του, οφείλουν να είναι συγκοινωνοί του στο ποτήριο των παθημάτων και στο βάπτισμα των θλίψεων για τη σωτηρία του κόσμου. Το ποιος όμως θα είναι πιο κοντά στον Κύριο δεν εξαρτάται από μια μεροληπτική κρίση του Θεού. Ο Κύριος δεν είναι άδικος, ούτε χαρίζεται σε πρόσωπα. Όσο περισσότερο κάποιος σ᾽ αυτό τον κόσμο συστυαρωθεί με τον Χριστό και ομοιάσει με αυτόν, τόσο πιο κοντά του θα είναι στην αιωνιότητα. Σ᾽ αυτόν λοιπόν ο Θεός, ο οποίος γνωρίζει τα πάντα προ καταβολής κόσμου, έχει ετοιμάσει την πιο υψηλή θέση στη Βασιλεία των Ουρανών.
(Από τη ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ 2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου