Εἰλικρινής φίλος εἶναι ἐκεῖνος πού, στήν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ, συμμερίζεται τίς θλίψεις, τίς ἀνάγκες καί τίς συμφορές πού φέρνει ἡ κάθε περίσταση στόν πλησίον, σάν νά εἶναι δικές του, μέ τρόπο ἀθόρυβο καί εἰρηνικό.
«Φίλος πιστός, σκέψη κραταιά» (Σοφ. Σειρ. 6.14), ἐπειδή καί στήν εὐημερία τοῦ φίλου εἶναι σύμβουλος ἀγαθός καί συμπαραστάτης ὁλόψυχος, καί στή δυστυχία του πραγματικός βοηθός καί ὑπερασπιστής πού συμπάσχει ἀπόλυτα.
Μόνο ὅσοι τηροῦν πιστά τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί εἶναι γνήσιοι μύστες τῶν θείων κρίσεων, δέν ἐγκαταλείπουν τούς φίλους πού πειράζονται μέ παραχώρηση τοῦ Θεοῦ.
Οἱ καταφρονητές ὅμως τῶν ἐντολῶν καί ἀμύητοι στά θεῖα κρίματα, ὅταν ὁ φίλος εὐημερεῖ, ἀπολαμβάνουν μαζί του, ἐνῶ, ὅταν ταλαιπωρεῖται ἀπό τούς πειρασμούς, τόν ἐγκαταλείπουν. Κάποτε μάλιστα συμμαχοῦν καί μέ τούς ἐχθρούς του.
Ἁγίου Μαξίμου Ὁμολογητῆ
http://inpantanassis.blogspot.com.eg/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου