...(γιατί) ὁ Κύριος εἶναι πολὺ ταπεινός, πολὺ κρυφός, πολὺ ἀφανής. Τοῦ ἀρέσει πάρα πολὺ αὐτὸ τὸ "κρυφό". Ἐνῶ εἶναι στὸ κέντρο τῶν πραγμάτων καὶ εἶναι ἡ αἰτία ὅλων των καλῶν, τὸ κάνει μ'ἕναν τρόπο ποὺ νὰ μὴν φαίνεται. Ἕνα ἀθέατο πέρασμα εἶναι ἡ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ στὴ ζωὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
Πολλὰ πράγματα ποὺ εἶναι τοῦ Κυρίου δὲν τὰ καταλαβαίνουμε ὅτι εἶναι τοῦ Κυρίου. Γιατί ὁ Κύριος περνάει, σκορπάει τὴν ὑγεία, τὴν ἀγάπη, τὸ χάδι, τὴν θεραπεία, τὴν ἀπαλλαγὴ ἀπ'τὸν πειρασμὸ καὶ περιμένει ἀπὸ σένα νὰ τὸν ψάξεις. Καὶ νὰ πεῖς ἀπὸ φιλότιμο, ἀπὸ εὐαισθησία, ἀπὸ ἀνθρωπιὰ καὶ εὐγνωμοσύνη: "Ποιὸς μὲ ἔκανε καλά"; (...) Νὰ λέμε εὐχαριστῶ. "Ὧν ἦσμεν καὶ ὧν οὐκ ἦσμεν". Γιὰ ὅσα γνωρίζουμε καὶ γιὰ ὅσα δὲ γνωρίζουμε. Σ'εὐχαριστοῦμε Κύριε!
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ἐκπομπὴ τοῦ π.Ἀνδρέα Κονάνου
http://salpismata.blogspot.com.eg/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου