«Καὶ καταξίωσον ἠμᾶς, Δέσποτα …»

«Καὶ καταξίωσον ἠμᾶς, Δέσποτα, μετὰ παρρησίας, ἀκατακρίτως, τολμᾶν ἐπικαλεῖσθαι σὲ τὸν ἐπουράνιον Θεὸν Πατέρα καὶ λέγειν, Πάτερ ἠμῶν …»

      Πατέρα! Μιὰ λέξη ποὺ σημαίνει σχέση, στοργή, δυναμικότητα, ἐνδιαφέρον.

Τὸ Θεό, πατέρα!

    Πῶς νὰ τὸ πεῖς ὅταν δὲν τὸ ἔχεις νοιώσει; Κι ἂν τὸ ἔνοιωσες πῶς μπορεῖς νὰ δεχτεῖς πὼς εἶναι τιμωρός, ἀπρόσιτος δικαστής, ξένος καὶ ψυχρός;

Ὁ π. Παῦλος Ἐγγλεζάκης γράφει: «Νὰ γίνεις ξανὰ παιδί, σημαίνει νὰ μάθεις νὰ λὲς στὸν Θεό: «Πατέρα».

     Κανεὶς δὲν θὰ μπεῖ στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀπ’ ὅσους δὲν ἔνιωσαν ἀπὸ τὰ βάθη τοῦ εἶναι τοὺς ν’ ἀνεβαίνει πρὸς τὸν Θεὸ ἡ φωνή, «Πατέρα»! Ὅποιος δὲν ἄκουσε ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὴ μαρτυρία τῆς υἱοθεσίας του ἀπὸ τὸν Πατέρα, ποιὰ θέση θὰ’ χεῖ στὸ πατρικὸ τραπέζι;»

   Ἡ Θεία Λειτουργία μᾶς μαθαίνει νὰ γινόμαστε παιδιά, σ’ ὅποια ἡλικία κι ἂν εἴμαστε. Ἡ προσφώνηση «Πατέρα» μᾶς φέρνει σὲ κατάσταση ἀναμονῆς τῆς βοήθειάς Του, τῆς ἀγάπης Του, τῆς συνάντησής Του.

Μόνο μὲ τὴν καταδεκτικότητα καὶ τὴ χάρη Του θὰ μπορέσουμε νὰ κοινωνήσουμε.     Γι’ αὐτὸ τὸ «Πάτερ ἠμῶν» εἶναι ἡ προσευχὴ ποὺ κατὰ κάποιο τρόπο θὰ λέγαμε «καλοπιάνει» τὸν Θεὸ καὶ μᾶς περιμένει. Εἶναι ἡ προσευχὴ ποὺ μᾶς δίδαξε νὰ λέμε! Ἡ προσευχὴ ποὺ τοῦ ἀρέσει ν’ ἀκούει. Ἡ θαυμάσια προσευχὴ ποὺ συμπυκνώνει ὅλα τα αἰτήματα τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, ἔκδοση Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ἁγίας Τριάδος – Μετόχι Ι. Μονῆς Μαχαιρά. 

http://salpismata.blogspot.com.eg