Παραίνεσις Αγίων Πατέρων Εις Προκοπήν Τελειότητος

ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΕΙΣ ΠΡΟΚΟΠΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΟΣ

(ΕΚ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΥ)

Είπε Γέρων:

«Γνώθι τη πείρα τον αγαθόν βίον και μη φοβηθής ως αδύνατος».

1. Ρώτησε κάποιος τον αββά Αντώνιο: «Τι αν φυλάξω, θα είμαι αρεστός στον Θεό;» Και απάντησε ο Γέροντας: «Τήρησε αυτά που θα σου παραγγείλω: Όπου κι αν πας, τον Θεό να’ χεις μπρος στα μάτια σου πάντοτε. Ό,τι κι αν κάνεις, να στηρίζεται στη μαρτυρία των θείων Γραφών. Και σ’ όποιον τόπο κι αν κατοικείς, μη μετακινείσαι εύκολα από κει.

Αυτές τις τρεις παραγγελίες κράτησέ τες και σώζεσαι».

2. Ρώτησε ο αββάς Παμβώ τον αββά Αντώνιο: «Τι να κάνω;» Και του λέει ο Γέροντας:

«Μην έχεις πεποίθηση στην αρετή σου, μη σκαλώνει η σκέψη σου ανώφελα σε κάτι που ανήκει στο παρελθόν και έχε κυριαρχία στη γλώσσα σου και στην κοιλιά σου».

3. Είπε ο αββάς Αντώνιος: Οι παλαιοί πατέρες βγήκαν στην έρημο και γιατρεύθηκαν και έγιναν γιατροί. Επιστρέφοντας κατόπιν από ’κει άλλους γιάτρεψαν. Εμείς όμως ταυτόχρονα με την αναχώρησή μας από τον κόσμο, πριν γιατρευτούμε, θέλουμε άλλους να θεραπεύουμε. Και μας ξαναβρίσκει η αρρώστια και γίνεται η τελευταία κατάσταση χειρότερη από την πρώτη. Και ακούμε τον Κύριο να μας λέει: «Γιατρέ, θεράπευσε πρώτα τον εαυτό σου».

4. Έλεγε ο αββάς Ανδρέας: «Ο μοναχός πρέπει να έχει τα εξής τρία γνωρίσματα: την ξενιτεία, την πτωχεία και την υπομονητική σιωπή».

5. Είπε ο αββάς Αθανάσιος ο επίσκοπος Αλεξανδρείας: «Πολλές φορές λέει κάποιος από σας: ‘‘Πού υπάρχει διωγμός για να μαρτυρήσω;’’ Μαρτύρησε με τη συνείδηση˙ πέθανε για την αμαρτία, απονέκρωσε ό,τι σε συνδέει με την αμαρτωλή κατάσταση και έχεις γίνει μάρτυς κατά την προαίρεση.

Εκείνοι μάχονταν με βασιλείς και άρχοντες˙ έχεις και συ αντίπαλο τον διάβολο, τον βασιλιά της αμαρτίας, και άρχοντες τους δαίμονες. Και τότε βέβαια μπροστά στους μάρτυρες τοποθετούνταν βωμός και θυσιαστήριο και όλη η αηδία της ειδωλολατρίας, το ίδιο και τώρα νοιώσε το ότι έχεις στημένο στην ψυχή σου αξιοκατάκριτο είδωλο.

Υπάρχει και σήμερα βωμός και θυσιαστήριο και μεμπτό είδωλο, νοητό, μέσα στις ψυχές. Βωμός το πάθος της λαιμαργίας˙ θυσιαστήριο η επιθυμία των ηδονών˙ είδωλο το πνεύμα της επιθυμίας. Γιατί αυτός που είναι δούλος της πορνείας και παραδίνεται στις ηδονές, αρνήθηκε τον Ιησού και προσκυνεί είδωλο, έχει μέσα του το άγαλμα της Αφροδίτης, την αισχρή δηλαδή σαρκική ηδονή.

Όπως επίσης εκείνος που νικιέται από την οργή και τον θυμό και δεν ξεριζώνει τη μανία του πάθους αυτού, τον Ιησού τον αρνήθηκε και τον Άρη κρατάει μέσα του για Θεό˙ μπήκε δηλαδή στον ζυγό της οργής, που αυτό είναι είδωλο παραφροσύνης.

Άλλος που είναι φιλάργυρος και φιλήδονος, που κλείνει τα σπλάχνα του στις ανάγκες του αδελφού του και δεν βοηθάει τον πλησίον, τον Ιησού τον αρνήθηκε και λατρεύει τα είδωλα˙ γιατί έχει μέσα του του Ερμή το είδωλο και, επί πλέον, λατρεύει την κτίση και όχι τον κτίστη. Ρίζα βέβαια όλων των κακών είναι η φιλαργυρία.

Αν λοιπόν κυριαρχήσεις σ’ αυτά και προφυλαχθείς απ’ τα παράλογα πάθη, πάτησες τα είδωλα και αρνήθηκες τη δεισιδαιμονία. Έχεις γίνει κιόλας μάρτυς, αφού ομολόγησες την καλή ομολογία.

6. Είπε ο αββάς Βησσαρίων: «Όταν βρίσκεσαι σε περίοδο εσωτερικής ειρήνης και δεν έχεις πόλεμο, τότε περισσότερο να ταπεινώνεσαι, με τον φόβο μην μπει μέσα μας αταίριαστη χαρά και καυχηθούμε γι’ αυτό και πέσουμε σε πειρασμό. Γιατί πολλές φορές ο Θεός εξαιτίας της αδυναμίας μας δεν αφήνει να πέσουμε σε πόλεμο, για να μη χαθούμε».

7. Ένας αδελφός που ζούσε μαζί με άλλους αδελφούς, ρώτησε τον αββά Βησσαρίωνα: «Τι να κάνω;» Κι ο Γέροντας του λέει: «Να κρατάς σιωπή και να μη λογαριάζεις τον εαυτό σου».

8. Ο αββάς Βενιαμίν πεθαίνοντας είπε στα πνευματικά του παιδιά: «Κάντε αυτά που θα σας πω και θα μπορέσετε να σωθείτε: Να είστε πάντοτε χαρούμενοι, να προσεύχεστε αδιάκοπα και να ευχαριστείτε τον Θεό για το κάθε τι».

9. Ρώτησε κάποιος τον αββά Βιαρέ: «Τι να κάνω, για να σωθώ:» Και του λέει ο αββάς: «Πήγαινε, μίκραινε την κοιλιά σου, περιόρισε το εργόχειρό σου, ζήσε ήρεμα μέσα στο κελί σου και θα επιτύχεις την σωτηρία σου».

10. Είπε ο αββάς Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Ο Θεός από κάθε άνθρωπο που είναι βαφτισμένος αυτά τα τρία ζητάει: Από την ψυχή ορθή πίστη, από τη γλώσσα την αλήθεια και από το σώμα τη σωφροσύνη».

ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ Α΄. ΚΕΦ. Α΄ 1-10

Ι. ΗΣΥΧ. ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

http://inpantanassis.blogspot.gr