Επειδή λοιπόν γνωρίζουμε άριστα ότι:
δεν μας αποστρέφεται καθόλου ο Πατέρας μας, ο Χριστός, όταν εμείς επανερχόμαστε κοντά του
μας υποδέχεται ο Κύριός μας, όπως ακριβώς εκείνους που κατόρθωσαν υπέροχα κατορθώματα αρετής
δεν μας τιμωρεί ο Ιησούς, αλλά μας ανεβάζει στους ώμους Του, όπως το πλανεμένο πρόβατο
χαίρεται η Αγία Τριάδα, αγάλλεται περισσότερο για μας που μετανοούμε παρά για όσους έχουν σωθεί με την αρετή τους
Επειδή ξέρουμε όλα τα παραπάνω:
δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, έστω και αν είμαστε βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό μέσα στην αμαρτία.
δεν πρέπει να ‘χουμε αυτοπεποίθηση, σιγουριά, όταν ασκούμε αγαθά έργα.
Πρέπει να τρέμουμε, να φοβόμαστε μήπως πέσουμε, αν και ασκούμε την αρετή, γιατί στηρίζουμε τη χριστιανική συμπεριφορά μας στο δικό μας το θάρρος (και όχι στο Θεό), στις δυνάμεις μας (όχι στην ενίσχυση του Θεού).
Πρέπει να μετανοούμε ειλικρινά, όταν αμαρτάνουμε!
Αυτά που είπα στην αρχή της ομιλίας, αυτά λέγω και τώρα, που τελειώνω. Προδίνουμε τη σωτηρία μας, αν έχομε αυτοπεποίθηση, αποκλειστικό θάρρος στις ανθρώπινες δυνάμεις μας και, αν απελπιζόμαστε, όταν έχομε πέσει χαμηλά και συζούμε με την αμαρτία.
Πηγή: «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΩΦΕΛΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ»
ΤΕΥΧΟΣ 8ον, ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ
http://inpantanassis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου