Σάββατο 26 Απριλίου 2014

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ


Του Αρχιμανδρίτου Παϊσίου Λαρεντζάκη
Ιεροκήρυκος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι η χριστιανική ζωή κάνει τον άνθρωπο νωθρό, χωρίς δραστηριότητα και ενεργητικότητα. Άλλοι πάλι διαδίδουν ότι η ζωή η σύμφωνη με τις εντολές του Θεού, οδηγεί τον άνθρωπο στην κατήφεια και τον μαρασμό.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως με το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, έρχεται να μάς τονίσει ότι η πίστη στον Υιό του Θεού δίδει την πραγματική ζωή, την αιώνιο ζωή. «Ταῦτα γέγραπται ἳνα πιστεύσητε ὃτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστός ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ, καί ἳνα πιστεύοντες ζωήν ἒχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ».
Συνηθίσαμε να θεωρούμε ζωντανούς τους ανθρώπους εκείνους που βλέπουμε να κινούνται, να τρέχουν, να γελούν. Πόσοι όμως απ’ αυτούς που εξωτερικά φαίνονται ζωντανοί, δεν είναι εσωτερικά νεκροί, γιατί έχουν φύγει μακριά από την Πηγή της ζωής; Παρ’ όλη την φαινομενική ζωτικότητα είναι, κατ’ ουσίαν, νεκροί. Η ζωή τους δεν έχει κανένα ανώτερο περιεχόμενο, κανένα ευγενικό σκοπό, ζουν μόνο για να απολαμβάνουν τα υλικά αγαθά, ενδιαφέρονται μόνο για το άτομό τους, θεοποιούν το σώμα τους. Ο ίδιος ο Κύριος χαρακτήρισε το νεώτερο υιό της παραβολής, που ακολούθησε στην αρχή αυτή τη γραμμή, νεκρό. Είπε ο πατέρας του, όταν επέστρεψε από την χώρα της αποστασίας: «οὗτος ὁ υἱός μου νεκρός ἧν καί ἀνέζησε…».
Αυτή ακριβώς είναι και η σημερινή πραγματικότητα. Θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους και γι’ αυτό απομακρύνονται από τον Χριστό. Κι από τη στιγμή που φεύγουν από την Πηγή της Ζωής συναντούν την φθορά και την καταστροφή. Η υλιστική ζωή, η ζωή της αμαρτίας, η ζωή που στηρίζεται μόνο στο φαγοπότι και στο πιοτό, στις κάθε είδους διασκεδάσεις και στην ασωτία, είναι ζωώδης. Δεν έχει τίποτα το ανώτερο και το πνευματικό, αυτό δηλαδή που δίνει ο Χριστός και ομορφαίνει τη ζωή του ανθρώπου και την κάνει ανώτερη, αληθινή, αθάνατη, αιώνια.
Άλλοτε πάλι, όσοι θέλουν να ζήσουν μακριά από τον Θεό, πέφτουν στην απελπισία και στην απογοήτευση μπροστά στα μικρότερα ή μεγαλύτερα επεισόδια της ζωής. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που κάποτε φθάνουν και μέχρι το φοβερό κατάντημα της αυτοκτονίας. Θέτουν τέρμα στη ζωή τους, που νόμιζαν ότι θα την ζήσουν χωρίς πίστη στον Θεό κι έτσι χάνουν και την παρούσα και την μέλλουσα ζωή.
Να όμως που πάλι ο Κύριος μάς καλεί να δοκιμάσουμε τη ζωή που ο ίδιος χαρίζει. Ο Υιός του Θεού είναι ο αρχηγός της ζωής, ο Ζωοδότης, αυτός που μεταδίδει τη ζωή στους ανθρώπους. Και την φυσική, πρόσκαιρη ζωή αυτός μάς χαρίζει με τους γονείς μας που μάς έφεραν στον κόσμο, αλλά και την πνευματική ζωή, την άφθαρτη και αιώνια. Η δεύτερη είναι η πραγματική ζωή.
Και την ζωή αυτή την ζουν όσοι νεκρώνουν τον παλαιό άνθρωπο της αμαρτίας, που υπάρχει μέσα μας και ακολουθούν τον Κύριο. Αυτοί ανασταίνονται σε μια καινούργια ζωή. Γίνονται καινούργια κτίσις. «Εἲ τις ἐν Χριστῷ καινή κτίσις». Όποιος ανήκει στον Χριστό και ανασταίνεται μαζί του, αυτός έχει μέσα του μια καινούργια ζωή. Μια ζωή αγνή και ωραία. Μια ζωή αγάπης και καλοσύνης, τιμιότητας και ευσυνειδησίας.
Αυτή είναι η ζωή του Πνεύματος. Η καινούργια ζωή που δίνει ο Αρχηγός της ζωής, ο Ιησούς Χριστός. Η ζωή που αρχίζει από δω και απλώνεται πέρα από τη ζωή αυτή, στην αιωνιότητα.
Ας υπογραμμίσουμε την αλήθεια ότι η ζωή αυτή αρχίζει από εδώ. Ο ζωοδότης Κύριος δίνει σε όσους ειλικρινά και ταπεινά συνδέονται μαζί Του την χαρά, την ειρήνη, την ευτυχία, την ενεργητικότητα. Ο πιστός είναι δραστήριος, γεμάτος ζωντάνια, διότι γνωρίζει ότι έχει μαζί του βοηθό και συμπαραστάτη, φίλο και αρχηγό τον ζωοδότη Κύριο. Είναι δραστήριος στο καλό, σε έργα κοινωνικής αλληλεγγύης και αληθινής προόδου.
Αλλά και τις δοκιμασίες της ζωής, τον πόνο, τις διάφορες θλίψεις, αρρώστιες, θανάτους τις αντιμετωπίζει με θάρρος και ελπίδα. Δεν κάμπτεται και ποτέ δεν απογοητεύεται. Ζει πάντοτε με τον Αρχηγό της ζωής, τον νικητή του θανάτου, τον Αναστάντα Κύριο. 
Να μην σταματήσουμε ποτέ να επιζητούμε την παρουσία του Αναστημένου Χριστού στη ζωή μας. Μπορεί να μάς κλονίζουν τα ποικίλα συμπτώματα του σύγχρονου κόσμου. Είναι μπόρα περαστική. Όλα τα σχήματα του κόσμου αυτού παρέρχονται. Εκείνο που μένει είναι ο Κύριος. Το Ευαγγέλιο παραμένει αναλλοίωτο. Οφείλουμε να μείνουμε σταθεροί στον Χριστό και την ακλόνητη αλήθεια Του. Πάντοτε χαρούμενοι, πάντοτε θριαμβευτές. Νικητές του κακού. Μαχητές της αλήθειας. Συνεργοί στη δημιουργία του καινούργιου κόσμου της Αναστάσεως. Γεμάτοι ειρήνη, αγάπη και χαρά. Αμήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου