Δέν ὑπάρχει ἀναγκαστική μετάνοια

Γέροντας Παΐσιος Ἁγιορείτης
-Γέροντα, ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ γράφει: Ὅταν ἡ μετάνοια γίνεται χωρίς προαίρεση, οὔτε χαρά περιέχει, οὔτε λογίζεται ὡς ἄξια ἀνταμοιβῆς. Πῶς μπορεῖ νά μετανοεῖ κανείς χωρίς τήν προαίρεσή του;
– Ἀναγκάζεται (τάχα) νά μετανοήσει, μιά πού ξέπεσε στά μάτια τῶν ἄλλων, ἄλλα δέν ἔχει ταπείνωση. Ἔτσι τό καταλαβαίνω. ∆έν εἶναι ἀναγκαστική ἡ μετάνοια.

Σοῦ ζητάω δηλαδή νά μέ συγχωρέσεις γιά ἕνα κακό πού σοῦ ἔκανα, γιά νά γλυτώσω ἀπό τίς συνέπειες, ἀλλά ἐσωτερικά δέν ἀλλάζω.
Ὁ διαβολεμένος ἄνθρωπος κάνει δῆθεν ὅτι μετάνιωσε καί πηγαίνει μέ πονηριά, βάζει μετάνοιες μέ προσποιητή καλωσύνη, γιά νά πλανήσει τούς ἄλλους.
Ἀλλά καί τό νά πάει κανείς νά πεῖ τίς ἁμαρτίες του στόν πνευματικό, γιατί φοβᾶται μήπως πάει στήν κόλαση, κι αὐτό δέν εἶναι μετάνοια. Γιατί δέν εἶναι ὅτι μετανοεῖ γιά τίς ἁμαρτίες του, ἀλλά τό θέμα εἶναι νά μήν πάει στήν κόλαση!
Μετάνοια πραγματική εἶναι πρῶτα νά συναισθανθεῖ ὁ ἄνθρωπος τό σφάλμα του, νά πονέσει, νά ζητήσει συγχώρεση ἀπό τόν Θεό καί μετά νά ἐξομολογηθεῖ.
Ἔτσι θά ἔρθει ἡ θεία παρηγοριά. Γιά αὐτό πάντα συνιστῶ μετάνοια καί ἐξομολόγηση. Μόνον ἐξομολόγηση ποτέ δέν συνιστῶ.
Νά, καί ὅταν γίνεται ἕνας σεισμός, βλέπει κανείς ὅτι ὅσοι ἔχουν καλή προαίρεση συγκλονίζονται, μετανοοῦν καί ἀλλάζουν ζωή.
Οἱ ἄλλοι, οἱ περισσότεροι, ἔρχονται πρός στιγμήν σέ συναίσθηση, μόλις ὅμως περάσει ὁ κίνδυνος, πάλι γυρίζουν στήν παλιά τους ζωή.
Γιά αὐτό, ὅταν μοῦ εἶπε κάποιος ὅτι στήν πόλη πού μένει ἔγινε δυνατός σεισμός, τοῦ εἶπα: «Σᾶς κούνησε δηλαδή γερά. Σᾶς ξύπνησε ὅμως;».
«Μᾶς ξύπνησε, μᾶς ξύπνησε», μοῦ λέει.
«Πάλι ὅμως θά κοιμηθεῖτε», τοῦ εἶπα.

Ἀρχαγγέλων Λόγος
Περιοδική ἔκδοση τοῦ Ἱ.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μοσχάτου
Ἄνοιξη  2014
https://oikohouse.wordpress.com/