Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα
(Κεφ. Η', 32 - Θ', 11)
Υἱέ, ἄκουέ μου, καὶ μακάριοι, οἳ ὁδούς μου φυλάξουσιν. Ἀκούσατε σοφίαν, καὶ σοφίσθητε, καὶ μὴ ἀποφραγῆτε. Μακάριος ἀνήρ, ὃς εἰσακούσεταί μου, καὶ ἄνθρωπος, ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει, ἀγρυπνῶν ἐπ' ἐμαῖς θύραις καθ' ἡμέραν, τηρῶν σταθμοὺς ἐμῶν εἰσόδων· αἱ γὰρ ἔξοδοί μου, ἔξοδοι ζωῆς, καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου. Οἱ δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς ἐμέ, ἀσεβοῦσιν εἰς τὰς ἑαυτῶν ψυχάς, καὶ οἱ μισοῦντές με, ἀγαπῶσι θάνατον. Ἡ σοφία ᾠκοδόμησεν ἑαυτῇ οἶκον, καὶ ὑπήρεισε στύλους ἑπτά. Ἔσφαξε τὰ ἑαυτῆς θύματα, ἐκέρασεν εἰς κρατῆρα τὸν ἑαυτῆς οἶνον, καὶ ἡτοιμάσατο τὴν ἑαυτῆς τράπεζαν. Ἀπέστειλε τοὺς ἑαυτῆς δούλους, συγκαλοῦσα μετὰ ὑψηλοῦ κηρύγματος, ἐπὶ κρατῆρα, λέγουσα· Ὅς ἐστιν ἄφρων, ἐκκλινάτω πρός με, καὶ τοῖς ἐνδεέσι φρενῶν, εἶπεν· Ἔλθετε, φάγετε τῶν ἐμῶν ἄρτων, καὶ πίετε οἶνον, ὃν κεκέρακα ὑμῖν. Ἀπολείπετε ἀφροσύνην, ἵνα εἰς τὸν αἰῶνα βασιλεύσητε, καὶ ζητήσατε φρόνησιν, καὶ κατορθώσατε ἐν γνώσει σύνεσιν. Ὁ παιδεύων κακούς, λήψεται ἑαυτῷ ἀτιμίαν, ἐλέγχων δὲ τὸν ἀσεβῆ, μωμήσεται ἑαυτόν· οἱ γὰρ ἔλεγχοι τῷ ἀσεβεῖ, μώλωπες αὐτῷ. Μὴ ἔλεγχε κακούς, ἵνα μὴ μισήσωσί σε, ἔλεγχε σοφόν, καὶ ἀγαπήσει σε, δίδου σοφῷ ἀφορμήν, καὶ σοφώτερος ἔσται, γνώριζε δικαίῳ, καὶ προσθήσει τοῦ δέχεσθαι. Ἀρχὴ σοφίας, φόβος Κυρίου, καὶ βουλὴ Ἁγίων, σύνεσις, τὸ δὲ γνῶναι νόμον, διανοίας ἐστὶν ἀγαθῆς. Τούτῳ γὰρ τῷ τρόπῳ πολὺν ζήσεις χρόνον, καὶ προστεθήσεταί σοι ἔτη ζωῆς.
(Κεφ. Η', 32 - Θ', 11)
Υἱέ, ἄκουέ μου, καὶ μακάριοι, οἳ ὁδούς μου φυλάξουσιν. Ἀκούσατε σοφίαν, καὶ σοφίσθητε, καὶ μὴ ἀποφραγῆτε. Μακάριος ἀνήρ, ὃς εἰσακούσεταί μου, καὶ ἄνθρωπος, ὃς τὰς ἐμὰς ὁδοὺς φυλάξει, ἀγρυπνῶν ἐπ' ἐμαῖς θύραις καθ' ἡμέραν, τηρῶν σταθμοὺς ἐμῶν εἰσόδων· αἱ γὰρ ἔξοδοί μου, ἔξοδοι ζωῆς, καὶ ἑτοιμάζεται θέλησις παρὰ Κυρίου. Οἱ δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς ἐμέ, ἀσεβοῦσιν εἰς τὰς ἑαυτῶν ψυχάς, καὶ οἱ μισοῦντές με, ἀγαπῶσι θάνατον. Ἡ σοφία ᾠκοδόμησεν ἑαυτῇ οἶκον, καὶ ὑπήρεισε στύλους ἑπτά. Ἔσφαξε τὰ ἑαυτῆς θύματα, ἐκέρασεν εἰς κρατῆρα τὸν ἑαυτῆς οἶνον, καὶ ἡτοιμάσατο τὴν ἑαυτῆς τράπεζαν. Ἀπέστειλε τοὺς ἑαυτῆς δούλους, συγκαλοῦσα μετὰ ὑψηλοῦ κηρύγματος, ἐπὶ κρατῆρα, λέγουσα· Ὅς ἐστιν ἄφρων, ἐκκλινάτω πρός με, καὶ τοῖς ἐνδεέσι φρενῶν, εἶπεν· Ἔλθετε, φάγετε τῶν ἐμῶν ἄρτων, καὶ πίετε οἶνον, ὃν κεκέρακα ὑμῖν. Ἀπολείπετε ἀφροσύνην, ἵνα εἰς τὸν αἰῶνα βασιλεύσητε, καὶ ζητήσατε φρόνησιν, καὶ κατορθώσατε ἐν γνώσει σύνεσιν. Ὁ παιδεύων κακούς, λήψεται ἑαυτῷ ἀτιμίαν, ἐλέγχων δὲ τὸν ἀσεβῆ, μωμήσεται ἑαυτόν· οἱ γὰρ ἔλεγχοι τῷ ἀσεβεῖ, μώλωπες αὐτῷ. Μὴ ἔλεγχε κακούς, ἵνα μὴ μισήσωσί σε, ἔλεγχε σοφόν, καὶ ἀγαπήσει σε, δίδου σοφῷ ἀφορμήν, καὶ σοφώτερος ἔσται, γνώριζε δικαίῳ, καὶ προσθήσει τοῦ δέχεσθαι. Ἀρχὴ σοφίας, φόβος Κυρίου, καὶ βουλὴ Ἁγίων, σύνεσις, τὸ δὲ γνῶναι νόμον, διανοίας ἐστὶν ἀγαθῆς. Τούτῳ γὰρ τῷ τρόπῳ πολὺν ζήσεις χρόνον, καὶ προστεθήσεταί σοι ἔτη ζωῆς.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Ἰωάννου Κολιτσάρα)
32. Τώρα, λοιπόν, παιδί μου, ἄκουε καί βάλε μέσα εἰς τήν καρδιά σου αὐτά τά ὁποία ἐγώ, ἡ ἐνυπόστατος Σοφία, σέ ἐδίδαξα. Καί ἔχε ὑπ' ὄψιν σου ὅτι εἶναι μακάριοι αὐτοί, πού σάν παιδιά μου φυλάσσουν τάς ἐντολάς μου.
33. Ἀκούσατε, λοιπόν, ὅλοι τήν παιδαγωγοῦσαν καί μορφώνουσαν σοφίαν καί γίνετε πραγματικῶς σοφοί. Μή φράσσετε τά ὦτα σας καί μή κλείετε τήν καρδιά σᾶς εἰς τήν θείαν σοφίαν.
34. Τρισευτυχισμένος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θά ἀκούση καί θά ὑπακούση εἰς ἐμέ, θά φυλάξη τάς ἐντολάς μου καί ἄγρυπνος κάθε ἡμέραν στό κατώφλι τῶν θυρῶν τοῦ ναοῦ μου θά παρακολουθῶ μέ προσοχήν τάς εἰσόδους μου.
35. Διότι αἱ πορεῖαι μου καί αἱ κατευθύνσεις μου ὁδηγοῦν εἰς μακαρίαν ζωήν. Δί' αὐτόν, πού τάς ἀκολουθεῖ, ἑτοιμάζεται πλουσιοπάροχος εὐμένεια ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου.
36. Ἐξ ἀντιθέτου, ὅσοι ἁμαρτάνουν ἀπέναντί μου, ἀσεβοῦν εἰς τήν πραγματικότητα καί βλάπτουν τήν ἀθάνατον ψυχήν των· καί ὅσοι μέ μισοῦν καί μέ ἀποστρέφονται ἀγαποῦν τόν θάνατον.
1. Ἡ σοφία οἰκοδόμησε διά τόν ἑαυτόν της οἶκον, τόν ὁποῖον ἐστήριξεν εἰς ἑπτά, εἰς πολλούς στερεούς καί ἀκλόνητους στύλους
2. Διά τήν πλουσίαν τράπεζαν, τήν ὁποίαν θά παρέθετε στούς συνδαιτυμόνας της, ἔσφαξε τά σφάγιά της καί ἐγέμισε μεγάλον οἰνοδοχεῖον μέ τόν οἶνον της καί ἠτοίμασε τήν πλουσίαν τράπεζάν της.
3. Καί ἀφοῦ τά πάντα ἠτοιμάσθησαν, ἔστειλε τούς ὑπηρέτας της, τούς κήρυκας τῆς ἀληθείας, προσκαλοῦσα μέ μεγαλειῶδες ἔντονον κήρυγμα νά προσέλθουν, ὅσοι ἤθελαν, νά πίουν ἀπό τόν ἔκλεκτον οἶνον τοῦ οἰνοδοχείου της. Καί ἔλεγεν·
4. “ἐκεῖνος, πού δέν ἔχει ἀποκτήσει σοφίαν καί σύνεσιν, ἄς ἔλθη πρός ἐμέ”. Καί εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶναι πτωχοί ἀπό ἀπόψεως νοητικῶν ἱκανοτήτων, εἶπεν·
5. “ἐλᾶτε νά φάγετε ἀπό τούς ἄρτους μου καί νά πίετε ἀπό τό κρασί, τό ὁποῖον ἐγώ σᾶς ἔχω κεράσει,
6. ἀφήσατε τήν ἀνοησίαν καί ἀπερισκεψίαν, εἰς τήν ὁποίαν σᾶς προσκαλεῖ ἡ ἁμαρτία, καί ἐλᾶτε μαζή μου, διά νά βασιλεύσετε μέ ἐμέ αἰωνίως. Ζητήσατε καί ἐπιδιώξατε τήν φρόνησιν, πού ἐγώ παρέχω, καί ἀγωνισθῆτε, διά νά ἐπιτύχετε νά γίνετε ἐν γνώσει συνετοί.
7. Ἐκεῖνος πού θά θελήση νά παιδαγωγήση τούς ἀμετανοήτως κακούς, θά ἐξευτελισθῆ καί θά ὑβρισθῆ ἀπό αὐτούς. Ἐκεῖνος πού θέλει νά ὑποδείξη τά σφάλματα καί νά ἐλέγξη τόν κακόν, θά ἐπισύρη συκοφαντίας καί ἀδίκους κατηγορίας ἐναντίον του.
8. Μή ἐλέγχης, λοιπόν, τούς κακούς, διά νά μή σέ μισήσουν. Ἔλεγχε καί ὑπόδειξε τό ὀρθόν στόν συνετόν καί μυαλωμένον, καί αὐτός θά σέ ἀγαπήση.
9. Μέ τάς ὑποδείξεις σου δίδε στόν σοφόν ἀφορμήν διορθώσεώς του καί βελτιώσεως, καί θά γίνη σοφώτερος καί συνετώτερος. Κάμε γνωστάς στόν δίκαιον τάς ἀτελείας του καί αὐτός εὐγνωμόνως θά δέχεται ἀκόμη προθυμότερον τάς συμβουλάς σου.
10. Ἀρχή καί θεμέλιόν της ἀληθινῆς σοφίας εἶναι ἡ εὐλάβεια καί ὁ φόβος τοῦ Κυρίου. Πόθος δέ καί θέλησις τῶν ἁγίων εἶναι ἡ κατά Θεόν σύνεσις. Ἡ δέ κατανόησις τοῦ θείου νόμου εἶναι δεῖγμα καλοπροαίρετου καί φωτισμένης διανοίας.
11. Μέ αὐτόν τόν τρόπον, μέ τήν εὐλάβειαν καί ὑπακοήν σου πρός τόν Θεόν, θά ζήσης πολύν χρόνον καί θά προστεθοῦν εἰς σέ ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ πολλά χρόνια ζωῆς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου