Αγιογραφικό ανάγνωσμα

Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα
(Κεφ. Γ', 19-34)
Ὁ Θεὸς τῇ σοφίᾳ ἐθεμελίωσε τὴν γῆν ἡτοίμασε δὲ οὐρανοὺς ἐν φρονήσει. Ἐν αἰσθήσει αὐτοῦ ἄβυσσοι ἐρράγησαν, νέφη δὲ ἐρρύησαν δρόσον. Υἱέ, μὴ παραρρυῇς· τήρησον δὲ ἐμὴν βουλὴν καὶ ἔννοιαν, ἵνα ζῇ σὴ ψυχή, καὶ χάρις ᾖ ἐπὶ σῷ τραχήλῳ, ἔσται δὲ ἴασις ταῖς σαρξί σου, καὶ ἐπιμέλεια τοῖς ὀστέοις σου, ἵνα πορεύῃ πεποιθώς ἐν εἰρήνῃ πάσας τὰς ὁδούς σου, ὁ δὲ πούς σου οὐ μὴ προσκόψῃ· ἐὰν γὰρ κάθῃ, ἄφοβος ἔσῃ, ἐὰν δὲ καθεύδῃς, ἡδέως ὑπνώσεις, καὶ οὐ φοβηθήσῃ πτόησιν ἐπελθοῦσαν, οὐδὲ ὁρμὰς ἀσεβῶν ἐπερχομένας. Ὁ γὰρ Κύριος ἔσται ἐπὶ πασῶν ὁδῶν σου, καὶ ἐρείσει σὸν πόδα, ἵνα μὴ ἀγρευθῇς. Μὴ ἀπόσχου εὐποιεῖν ἐνδεῆ, ἡνίκα ἂν ἔχῃ ἡ χείρ σου βοηθεῖν. Μὴ εἴπῃς· Ἐπανελθὼν ἐπάνηκε, καὶ αὔριον δώσω, δυνατοῦ σου ὄντος εὐποιεῖν· οὐ γὰρ οἶδας τί τέξεται ἡ ἐπιοῦσα. Μὴ τέκταινε ἐπὶ σὸν φίλον κακά, παροικοῦντα καὶ πεποιθότα ἐπὶ σοί. Μὴ φιλεχθρήσῃς πρὸς ἄνθρωπον μάτην, ἵνα μή τι εἰς σὲ ἐργάσηται κακόν. Μὴ κτήσῃ κακῶν ἀνδρῶν ὀνείδη, μηδὲ ζηλώσῃς ταὰς ὁδοὺς αὐτῶν. Ἀκάθαρτος γὰρ ἔναντι Κυρίου πᾶς παράνομος, ἐν δὲ δικαίοις οὐ συνεδρεύει. Κατάρα Κυρίου ἐν οἴκοις ἀσεβῶν, ἐπαύλεις δὲ δικαίων εὐλογοῦνται. Κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Ἰωάννου Κολιτσάρα)
19. Ὁ Θεός διά τῆς ἐνυποστάτου σοφίας, διά τοῦ Μονογενοῦς δηλαδή Υἱοῦ του, ἔθεσε τά θεμέλια τῆς γῆς καί μέ ἄπειρον σύνεσιν κατεσκεύασε τούς οὐρανούς.
20. Μέ τήν ἄπειρον αὐτοῦ γνῶσιν καί ἀγαθότητα, ἐξεχύθησαν τά ὕδατα τῶν θαλασσῶν καί τῶν ὑπογείων δεξαμενῶν εἰς τήν γῆν, ἀπό δέ τά νέφη ἔρρευσαν δροσερά τά ὕδατα τῶν βροχῶν.
21. Υἱέ μου, πρόσεχε μή παρεκκλίνης ἀπό τόν δρόμον μου καί παρασυρθῆς στόν ὀλισθηρόν κατήφορον τῆς ἀπωλείας. Φύλαξε τήν ἰδικήν μου συμβουλήν καί ὁδηγίαν,
22.  διά νά διατηρηθῆ ἐπί μακρόν χρόνον ἡ ζωή σου εἰς τήν γῆν. Ἡ δέ εὔνοια τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἐκτίμησις ἐκ μέρους τῶν ἀνθρώπων, ὡς πολύτιμον κόσμημα θά περιβάλλη τόν τράχηλόν σου. Τότε θά ἔχης ὑγείαν σωματικήν, εὐεξίαν δέ καί ἀναγέννησιν εἰς τά ὀστᾶ σου,
23.  διά νά πορεύεσαι ἔτσι μέ πεποίθησιν καί εἰρήνην εἰς ὅλους τούς δρόμους τῆς ζωῆς σου, τά δέ πόδια σου δέν θά σκοντάπτουν.
24.  Ὅταν θά κάθεσαι κατά τήν ἡμέραν, δέν θά ἔχης κανένα φόβον. Ὅταν δέ κατά τήν νύκτα θά κοιμᾶσαι, ὁ ὕπνος σου θά εἶναι γλυκύς, εἰρηνικός καί ξεκούραστος.
25.  Δέν θά φοβηθῆς ἀπό κάτι, πού ἔρχεται νά σέ τρομάξη, οὔτε ἀπό τάς ἐναντίον σου ἐφορμήσεις καί ἐφόδους τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων.
26.  Διότι ὁ Κύριος θά εὑρίσκεται εἰς ὅλας τάς πορείας τῆς ζωῆς σου καί θά στερεώση ἀσφαλεῖς τους πόδας σου, ὥστε νά μή κλονισθῆς καί πέσης.
27.  Μή ἀποφύγης, δι' ἔλλειψιν ἀγάπης, νά βοηθήσης τόν πτωχόν, ἐφ' ὅσον ἠμπορεῖ τό χέρι σου νά δώση βοήθειαν.
28.  Ποτέ νά μή τοῦ εἴπης “ξαναέλα αὔριον νά σοῦ δώσω”, ἐφ' ὅσον ἠμπορεῖς νά κάμης τό καλόν ἀμέσως. Διότι δέν γνωρίζεις τί θά παρουσιάση  διά σέ καί δι' ἐκεῖνον ἡ αὐριανή ἡμέρα.
29.  Μή χαλκεύης πονηρά σχέδια καί μηχανορραφίας ἐναντίον τοῦ φίλου σου, πού εἶναι μάλιστα καί γείτονάς σου, καί ἔχει ἐμπιστοσύνην εἰς σέ.
30.  Μή εὐχαριστῆσαι καί μή ἐπιδιώκης ἐχθρότητας ἐναντίον ἄλλων ἀνθρώπων χωρίς λόγον καί αἰτίαν, διά νά μή σοῦ δημιουργήση αὐτή ἡ ἐχθρότης πειρασμούς καί ταλαιπωρίας.
31.  Μή θελήσης νά κάμης ἰδικά σου τά ἐπονείδιστα ἔργα καί ἐλαττώματα τῶν κακῶν ἀνθρώπων. Μηδέ νά ζηλεύσης τάς πορείας τῆς ζωῆς των.
32.  Διότι ἐνώπιόν τοῦ  Κυρίου εἶναι ἀκάθαρτος κάθε παράνομος. Δι’ αὐτό καί δέν εὐχαριστεῖται αὐτός εἰς τήν συντροφιάν τῶν δικαίων.
33.  Ἡ κατάρα τοῦ Θεοῦ εἶναι πάντοτε μέσα εἰς τά μέγαρα τῶν ἀσεβῶν, ἐνῶ τά ἀγροτικά καί πτωχά σπίτια τῶν δικαίων εὐλογοῦνται ἀπό τόν Κύριον.
34.  Ὁ Κύριος ἀντιτάσσεται ἐναντίον τῶν ὑπερηφάνων, εἰς δέ τούς ταπεινούς δίδει τήν εὐμένειαν καί προστασίαν του.