Στην ευαγγελική περικοπή αναδείχτηκε το πόσο σημαντικό είναι να νοιαζόμαστε ο ένας τον άλλο, να ενεργούμε ο ένας υπέρ του άλλου, να θυσιαζόμαστε ο ένας υπέρ του άλλου. Ο παραλυτικός μόνος του δεν τόλμησε να αρθρώσει λόγο και να ζητήσει κάτι. Ό,τι του χαρίζεται, του δίνεται κατόπιν αιτήματος άλλων, και μάλιστα των φίλων του, χάρις την πίστη των οποίων τελικά διευκολύνονται τα πάντα.
Είναι ο τρόπος που πορεύεται η Εκκλησία ανά τους αιώνες, διδάσκοντάς μας "μηδείς το εαυτού ζητείτω, αλλά το του ετέρου έκαστος" (Α' Κορ. 10, 24). Είναι ο τρόπος που έχει δομήσει τη λατρεία της επιμένοντας στην κοινή προσευχή να μας βάζει να προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλο, για να αναδείξει το πόσο τελικά ο Θεός επευλογεί την προσευχή υπέρ του όποιου άλλου, του πλησίον μας, του αδελφού μας!
Από την ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
http://lllazaros.blogspot.com.eg/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου