ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Να ξέ­ρου­με, ότι όσο βρι­σκό­μα­στε στην αμαρ­τία, δη­λα­δή στην πα­ρά­βα­ση των Θεί­ων εν­το­λών του Χρι­στού, του Θεού, ακό­μη και αν δια­βά­ζου­με όλες τις προ­σευ­χές των Οσί­ων, τα τρο­πά­ρια, τα κον­τά­κια και τους κα­νό­νες κάθε μέρα και κάθε ώρα, δεν θα κα­τα­φέ­ρου­με με αυτό τί­πο­τα. Επει­δή ο ίδιος ο Κύ­ριος, ο Χρι­στός, σαν με μομ­φή και πα­ρά­πο­νο, λέ­γει σε εμάς: «Τί δε με κα­λεί­τε Κύ­ριε, Κύ­ριε, και ου ποιεί­τε α λέγω;», δη­λα­δή όσο ζεί­τε πα­ρα­βαί­νον­τας τις εν­το­λές Μου, μέ­χρι τότε μά­ταια με κα­λεί­τε με πολ­λές και πο­λύ­ω­ρες προ­σευ­χές. Μία μό­νον υπάρ­χει ευ­χά­ρι­στη σ' Αυ­τόν προ­σευ­χή: εί­ναι η έμ­πρα­κτη προ­σευ­χή, που συ­νί­στα­ται στο να απο­μα­κρυν­θού­με με όλη τη ψυχή μας δια παν­τός από κάθε πα­ρά­βα­ση των Αγί­ων εν­το­λών Του και να στε­ρε­ω­θού­με με αυτό στο φόβο Του εκτε­λών­τας κάθε δί­καιο έργο με πνευ­μα­τι­κή χαρά και ει­λι­κρι­νή αγά­πη.

Άγιος Μάξιμος ο Γραικός