Ἡ εὐαγγελική περικοπή ἀναφέρεται στήν κλήση τῶν πρώτων Μαθητῶν ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό. Κλήση εἶναι τό κάλεσμα πού ἀπηύθυνε ὁ Χριστός στούς ἁπλούς ψαράδες στήν ὄχθη τῆς λίμνης Γεννησαρέτ γιά νά τούς «μεταμορφώσει» σέ Μαθητές καί «ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Ὁ Χριστός τούς καλεῖ στό ἀποστολικό ἀξίωμα καί ἐκεῖνοι μέ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη καί ἀφοσίωση ἀκολουθοῦν. Μετὰ τό κάλεσμα τοῦ Διδασκάλου πορεύθηκαν μαζί Του καὶ δέν διέγραψαν μόνο τό παρελθόν τους, ἀλλά προσάρμοσαν τή ζωή καί τή συμπεριφορά τους πρός τό θέλημά Του. Ὁ θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός ὑπῆρξε ὁ Διδάσκαλος γιά τούς Μαθητές. Ὡς «ἁλιεῖς ἀνθρώπων», ἀκολούθησαν πιστά τήν πρόσκλησή Του. Ἡ πορεία καί ἡ ἀποστολή τους δέν μποροῦσε νά εἶναι διαφορετική ἀπ’ αὐτή τοῦ Κυρίου. Ἡ ψυχή τῶν Μαθητῶν ἦταν γόνιμο χωράφι πρός καλλιέργεια. Δέχθηκε τόν θεῖο σπόρο καί ἀπέδωσε καρπό ἑκατονταπλασίονα, δηλαδή καλό καί πλούσιο καρπό. Αὐτό ἦταν τό ἀποτέλεσμα τῆς πίστεως καί τῆς ὐπακοῆς τους στό Χριστό. Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου δέν χωροῦσε καμία δεύτερη σκέψη. Ἠ συμπόρευση γιά περίπου τρία χρόνια μέ τόν Χριστό συνέβαλε στόν πνευματικό τους καταρτισμό. Αὐτό εἶχε ὡς αποτέλεσμα ὁ Παράκλητος, τό Ἅγιο Πνεῦμα, νά τούς βρεῖ πνευματικά ἕτοιμους γιά νά σκηνώσει μέσα τους σάν φῶς καί δύναμη. Μετά τήν Πεντηκοστή πορεύθηκαν στά πέρατα τῆς οἰκουμένης πρός εὐαγγελισμό τῶν ἀνθρώπων. Τό κήρυγμά τους περιλάμβανε ὅσα εἶδαν καί ἄκουσαν κοντά στό Χριστό. Μακάρι κι ὅλοι ἑμεῖς νά γίνουμε «διδακτοί Θεοῦ» (Ἰωάν. α΄ 1), ἀφήνοντας, ὅπως οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, μέ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη τή ζωή μας στά χέρια Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου