Υπόρρητα, στη διάρκεια της Παλαιάς Διαθήκης, μια κραυγή διαρρέει τις γενεές της: «Έλα, Κύριε». Σύμφωνα με τις προφητείες άλλωστε, αναμενόταν εναγωνίως ο Μεσσίας και η τεκνοποιΐα, μάλιστα, ήταν ιδιαίτερη ευλογία διότι αποτελούσε συνεισφορά «βιολογική» στον ερχομό του Σωτήρα. Για τον ίδιο λόγο άλλωστε και η ατεκνία θεωρούνταν όνειδος.
Η κατιούσα απαρίθμηση γενεών που μάς κάνει ο άγιος Ματθαίος, χωρίζεται σε τρεις περιόδους διαρκείας δεκατεσσάρων γενεών η καθεμιά. Η πρώτη περίοδος Αβραάμ – Δαβίδ, αντιστοιχεί στο δημοκρατικό πολίτευμα. Τότε έζησαν οι Πατριάρχες και οι Κριτές. Ακολουθεί η βασιλεία για μια περίοδο από τον Δαβίδ μέχρι τη βαβυλώνια αιχμαλωσία, για να έρθει μετά, η δύσκολη περίοδος της υποταγής σε ξένους ηγέτες, μια περίοδος απολυταρχική.
Οι άνθρωποι, ούτως ή άλλως, επιβίωναν και υπό τα τρία καθεστώτα. Η απολύτρωση όμως από κάθε είδους δουλεία, κυρίως από την εσωτερική δουλεία στα πάθη, τα οποία λειτουργούν ως άλλοι «τύραννοι» εγκαινιάστηκε με τον ερχομό στη γη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
(Από τη Φωνή Κυρίου 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου