Γιατί ξεκινά το αποστολικό ανάγνωσμα με αναφορά στην πίστη του Αβραάμ; Για να αναδείξει όχι τόσο το περιεχόμενο της πίστεως, το τι πίστευε, αλλά την ποιότητα της πίστεώς του, το πως πίστευε. Και ο Αβραάμ, με τον τρόπο που πίστευε καθίσταται μοναδικό παράδειγμα για την εποχή μας. Πως πίστευε ο Αβραάμ; Πίστευε με τρόπο αυτοθυσιαστικό και για τούτο ολόψυχο και ολοκληρωτικό. Απόδειξη, ο τρόπος της ζωής του. Σε εποχή κατά την οποία η ευρύτερη οικογένεια έπαιζε πρωταρχικό ρόλο για την ασφάλεια και την επιβίωση του ατόμου, ο Αβραάμ υπακούοντας στον Θεό βγήκε από τα όρια της πατρίδας του και την εγγύηση της πατριάς του «μή ἐπιστάμενος ποῦ ἔρχεται», χωρίς να ξέρει που τον οδηγεί ο Θεός! Του αρκούσε ότι Αυτός προπορευόταν.
Αλλά κι όταν ο Θεός τον οδήγησε στη γη που ονομαζόταν «τῆς ἐπαγγελίας», πάλι κατοίκησε εκεί «ὡς ἀλλοτρίαν», σαν να ήταν ξένη η γη αυτή γι᾽ αυτόν και ανασφαλής, παρά την υπόσχεση του Θεού. Κι ότι την αισθανόταν ξένη αυτή τη γη δεν το αποδεικνύει μόνο το ότι κατοίκησε εκεί σε σκηνές. Το πιστοποιεί και αυτό που καταγράφεται στο βιβλίο της Γενέσεως ότι δηλαδή, όταν πέθανε η γυναίκα του Σάρρα, απευθύνθηκε προς τους ιδιοκτήτες της γης Χετταίους και τους είπε: «Πάροικος καί παρεπίδημος ἐγώ εἰμι μεθ᾽ ὑμῶν· δότε οὖν μοι κτῆσιν τάφου μεθ᾽ ὑμῶν καί θάψω τόν νεκρόν μου» (Γεν. κγ´ 4). Εκείνος που έλαβε την υπόσχεση «τῆς γῆς τῆς ἐπαγγελίας», δεν είχε στη γη αυτή ούτε δύο μέτρα ιδιοκτησία για να θάψει τη νεκρή σύζυγό του.
(Από τη Φωνή Κυρίου 2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου