Ιδέτε τον Μυροβλήτη, που σήμερα έχουμε την μνήμη του ιερού μαρτυρίου του. έχυσε το αίμα του θεληματικά για τον Χριστό και το έκαμε αένναη και αστείρευτη πηγή λογής θαυμάτων, πηγή αγιασμού της ψυχής και του σώματος, μύρου πανίερου, ευφραντικού.
Η ψυχή βέβαια του Μεγαλομάρτυρα δίκαια χαίρεται στον ουρανό την αιώνια και καθαρή δόξα των αγγέλων· το σώμα του όμως δεν δοξάσθηκε μαζί μ’ εκείνη αλλά μοιάζει η τωρινή τιμή σαν προδιαγραφή και προτύπωση και συμβολισμός σε σχέση με την θεϊκώτατη και ουράνια δόξα, που θα απολαύσει μελλοντικά.
Κι αν είναι τέτοιας λογής η προδιαγραφή και η προτύπωση, τι λογής θα είναι η μελλοντική εκείνη κατακλείδα; Ανέκφραστη, όπως και να είναι και ασύλληπτη.
Μακάρι κι εμείς με τις πρεσβείες του Μυροβλήτη, καθώς εδώ κοινωνούμε το θείο μύρο, που ξεχύνεται από τον τάφο του, έτσι και τότε να γίνουμε θεωροί και μέτοχοι της δόξας εκείνης με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Ιησού Χριστού, που δοξάζεται με τα έργα των μαρτύρων του, του Θεού των όλων.
(Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου