Αγιογραφικό ανάγνωσμα

ΤΡΙΤΗ ΛΔ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Καθολικῆς Β΄ Ἐπιστολῆς Πέτρου τὸ Ἀνάγνωσμα   2:9-22
Ἀγαπητοί, οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ῥύεσθαι, ἀδίκους δὲ εἰς ἡμέραν κρίσεως κολαζομένους τηρεῖν· μάλιστα δὲ τοὺς ὀπίσω σαρκὸς ἐν ἐπιθυμίᾳ μιασμοῦ πορευομένους καὶ κυριότητος καταφρονοῦντας· τολμηταί, αὐθάδεις! δόξας οὐ τρέμουσι βλασφημοῦντες· ὅπου ἄγγελοι, ἰσχύϊ καὶ δυνάμει μείζονες ὄντες, οὐ φέρουσι κατ᾽ αὐτῶν παρὰ Κυρίῳ βλάσφημον κρίσιν. Οὗτοι δέ, ὡς ἄλογα ζῷα φυσικὰ, γεγενημένα εἰς ἅλωσιν καὶ φθοράν, ἐν οἷς ἀγνοοῦσι βλασφημοῦντες, ἐν τῇ φθορᾷ αὐτῶν καταφθαρήσονται, κομιούμενοι μισθὸν ἀδικίας· ἡδονὴν ἡγούμενοι τὴν ἐν ἡμέρᾳ τρυφήν, σπίλοι καὶ μῶμοι, ἐντρυφῶντες ἐν ταῖς ἀπάταις αὐτῶν, συνευωχούμενοι ὑμῖν, ὀφθαλμοὺς ἔχοντες μεστοὺς μοιχαλίδος καὶ ἀκαταπαύστους ἁμαρτίας, δελεάζοντες ψυχὰς ἀστηρίκτους, καρδίαν γεγυμνασμένην πλεονεξίαις ἔχοντες, κατάρας τέκνα! καταλιπόντες τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν ἐπλανήθησαν, ἐξακολουθήσαντες τῇ ὁδῷ τοῦ Βαλαὰμ τοῦ Βοσόρ, ὃς μισθὸν ἀδικίας ἠγάπησεν· ἔλεγξιν δὲ ἔσχεν ἰδίας παρανομίας· ὑποζύγιον ἄφωνον ἐν ἀνθρώπου φωνῇ φθεγξάμενον ἐκώλυσε τὴν τοῦ προφήτου παραφρονίαν. Οὗτοί εἰσι πηγαὶ ἄνυδροι, νεφέλαι ὑπὸ λαίλαπος ἐλαυνόμεναι, οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς αἰῶνα τετήρηται. Ὑπέρογκα γὰρ ματαιότητος φθεγγόμενοι δελεάζουσιν ἐν ἐπιθυμίαις σαρκὸς, ἐν ἀσελγείαις τοὺς ὄντως ἀποφυγόντας, τοὺς ἐν πλάνῃ ἀναστρεφομένους, ἐλευθερίαν αὐτοῖς ἐπαγγελλόμενοι, αὐτοὶ δοῦλοι ὑπάρχοντες τῆς φθορᾶς· ᾧ γάρ τις ἥττηται, τούτῳ καὶ δεδούλωται. Εἰ γὰρ ἀποφυγόντες τὰ μιάσματα τοῦ κόσμου ἐν ἐπιγνώσει τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, τούτοις δὲ πάλιν ἐμπλακέντες ἡττῶνται, γέγονεν αὐτοῖς τὰ ἔσχατα χείρονα τῶν πρώτων. Κρεῖττον γὰρ ἦν αὐτοῖς μὴ ἐπεγνωκέναι τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύνης ἢ ἐπιγνοῦσιν ἐπιστρέψαι ἐκ τῆς παραδοθείσης αὐτοῖς ἁγίας ἐντολῆς. Συμβέβηκε δὲ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληθοῦς παροιμίας, κύων ἐπιστρέψας ἐπὶ τὸ ἴδιον ἐξέραμα· καί ὗς λουσαμένη εἰς κύλισμα βορβόρου.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)
9 ἐάν λοιπόν σ’ ὅλες αὐτές τίς περιπτώσεις ἔτσι ἔκανε ὁ Θεός, ἐξάγεται ἀπ’ ὅλα αὐτά τό συμπέρασμα ὅτι γνωρίζει καλά ὁ Κύριος νά ἐλευθερώνει τούς εὐσεβεῖς ἀπό κάθε πειρασμό καί ἐξωτερική δοκιμασία, ἐνῶ τούς ἀδίκους, ἄν καί θά τιμωροῦνται διαρκῶς μέχρι τή δευτέρα παρουσία, γνωρίζει νά τούς φυλάει γιά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, ὁπότε καί θά τούς ἐπιβάλει ὁλόκληρη τήν τιμωρία πού τούς ἀξίζει. 
10 Καί προπαντός φυλάει γιά κρίση καί καταδίκη ἐκείνους πού σύρονται πίσω ἀπό τή σάρκα καί τίς βδελυρές καί μιαρές σαρκικές ἐπιθυμίες, καί περιφρονοῦν τήν ὑπέρτατη ἐξουσία καί τό μεγαλεῖο τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Αὐτοί μέ ξεδιάντροπη αὐθάδεια καί τόλμη κάνουν τίς ἀνομίες τους, καί δέν τρέμουν ὅταν λένε προσβλητικά λόγια γιά τούς ἔνδοξους ἀγγέλους καί τούς ἀποδίδουν πρόστυχα καί ὑβριστικά πάθη καί ἐπιθυμίες σαρκικές. 
11 Λένε προσβλητικά λόγια γιά τούς ἔνδοξους ἀγγέλους, τή στιγμή πού οἱ ἄγγελοι, ἄν καί εἶναι ἀνώτεροι στή δύναμη ἀπό τούς ἀσθενεῖς ἀνθρώπους, δέν ἐκφέρουν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὑβριστική κρίση ἐναν­τίον τῶν δαιμόνων· καθότι καί οἱ δαίμονες μέ τήν ἀθάνατη καί ἀσώματη φύση τους διατήρησαν κάποια ἀσθενή λείψανα ἀπό τήν παλαιά τους δόξα. 
12 Αὐτοί λοιπόν οἱ αἱρετικοί μοιάζουν μέ τά ζῶα καί τά θηρία πού δέν ἔχουν λογική, τά ὁποῖα ἀκολουθοῦν τίς φυσικές τους ὁρμές ἀπό τήν ὥρα τῆς γεννήσεώς τους, καί γι’ αὐτό συλλαμβάνονται στήν παγίδα πού τούς στήνουν οἱ ἄνθρωποι γιά νά τά ἐξοντώσουν. Ἔτσι καί οἱ αἱρετικοί αὐτοί θά καταστραφοῦν ὁπωσδήποτε, ἐπειδή λένε προσβλητικά λόγια γιά κεῖνα πού δέν γνωρίζουν, δηλαδή γιά τούς ἔνδοξους ἀγγέλους.
13 Θά πάρουν ὡς ἀνταμοιβή τήν τιμωρία καί τό μισθό μέ τόν ὁποῖο πληρώνεται ἡ ἀδικία. Νομίζουν οἱ ταλαίπωροι ὡς ἀπόλαυση νά ὀργιάζουν ὄχι μόνο τή νύχτα, ἀλλά καί κατά τή διάρκεια τῆς ἡμέρας. Εἶναι ἀκάθαρτοι καί στίγματα τῆς Ἐκκλησίας, καί θεωροῦν ἀπόλαυση καί τρυφή τους νά παραπλανοῦν πολλούς μέ τίς ἀπάτες καί τίς πλάνες τους, πού τίς διαδίδουν ὅταν τρῶνε μαζί σας στίς ≪ἀγάπες≫, δηλαδή στά κοινά ἱερά δεῖπνα.
14 Ἔχουν μάτια γεμάτα πονηρή ἐπιθυμία νά βλέπουν αἰσχρές γυναῖκες καί πόρνες· μάτια πού ἀκατάπαυστα ἁμαρτάνουν. Μέ τά μάτια τους αὐτά δελεάζουν καί παρασύρουν σέ αἰσχρές πράξεις ψυχές πού δέν εἶναι στη­ριγ­μένες στήν ἀρετή. Ἔχουν καρδιά γυμνασμένη στήν ἀχόρταγη ἐπιθυμία τοῦ χρήματος καί τῆς ἡδονῆς. Εἶναι παιδιά τῆς κατάρας! 
15 Ἐγκατέλειψαν τόν ἴσιο δρόμο καί πλανήθηκαν. Ἀκολούθησαν τό δρόμο τῆς πλάνης καί μιμήθηκαν τή συμπεριφορά τοῦ Βαλαάμ, τοῦ γιοῦ τοῦ Βοσόρ, ὁ ὁποῖος ἀγάπησε τό μισθό τῶν ἐργατῶν τῆς ἀδικίας. Διότι αὐτός πῆρε χρήματα ἀπό τό βασιλιά τῶν Μωαβιτῶν προκειμένου νά καταρασθεῖ ἄδικα τόν εὐλογημένο λαό τοῦ Θεοῦ.
16 Ἀλλά δέχθηκε ἔλεγχο καί ἐπιτίμηση γιά τήν παρα­νομία του. Ἕνα γαϊδουράκι, πού δέν εἶχε ἀπό τή φύση του ἔναρθρη φωνή, μίλησε μέ φωνή ἀνθρώπου καί ἐμπόδισε τήν παραφροσύνη τοῦ προφήτη, πού τόν ἔσπρωχνε νά ἀπειθαρχήσει στή ρητή ἀπαγόρευση τοῦ Θεοῦ.
17 Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί εἶναι πηγές πού στέρεψαν καί δέν ἔχουν νερό, διότι στερήθηκαν τό καθαρό νερό τῆς ἀλήθειας. Εἶναι σύννεφα πού σύρονται μέ βία ἀπό σφοδρές καί καταστρεπτικές ἀνεμοθύελλες. Γι’ αὐτούς ἔχει φυλαχθεῖ καί τούς περιμένει τό ζοφερό αἰώνιο σκοτάδι.
18 Διότι μέ ὑπερβολικά καί ἐντυπωσιακά λόγια γεμάτα ματαιότητα καί πλάνη δελεάζουν μέ τό δόλωμα τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν καί ἀκολασιῶν ἀστήρικτους πιστούς, οἱ ὁποῖοι εἶχαν πραγματικά ἐγκαταλείψει καί εἶχαν φύγει μακριά ἀπό τούς ἐθνικούς πού ζοῦν μέσα στήν πλάνη.
19 Καί τούς ὑπόσχονται ἐλευθερία, ἐνῶ αὐτοί εἶναι δοῦλοι τῆς ἠθικῆς διαφθορᾶς καί τῆς ἁμαρτίας. Εἶναι δοῦλοι, διότι σ’ ἐκεῖνο τό πάθος ἀπό τό ὁποῖο κανείς ἔχει νικηθεῖ, σ’ αὐτό καί ἔχει ὑποδουλωθεῖ.
20 Εἶναι δοῦλοι. Διότι ἄν οἱ ἄνθρωποι πού κατόρθωσαν μέ τή βαθιά γνώση τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ νά ἀποφύγουν τίς αἰσχρές καί μολυσματικές πράξεις τοῦ κόσμου μπερδευτοῦν καί πάλι στά δίχτυα τῶν αἰσχρῶν αὐτῶν πράξεων καί νικηθοῦν ἀπ’ αὐτές, τότε ἡ τελευταία τους κατάσταση καταντᾶ χειρότερη ἀπό τήν προηγούμενη.
21 Διότι θά ἦταν καλύτερο γι’ αὐτούς νά μήν εἶχαν γνωρίσει τό δρόμο τῆς δικαιοσύνης, τή χριστιανική πίστη καί ζωή, παρά ἀφοῦ τή γνώρισαν νά γυρίσουν πάλι στήν προηγούμενη ἁμαρτωλή ζωή τους καί νά ἐγκαταλείψουν τήν ἁγία ἐντολή πού τούς παραδόθηκε καί περιλαμβάνει ὅλη τήν ἠθική διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου.
22 Ἀλλά ἔχει συμβεῖ σ’ αὐτούς ἐκεῖνο πού λέει ἡ ἀληθινή παροιμία: Σκύλος πού γύρισε πάλι στό ξέρασμά του, καί γουρούνι πού λούστηκε καί καθαρίστηκε, κι ἔπειτα κυλίστηκε πάλι μέσα στή λάσπη κι ἔγινε ἀκόμη πιό ἀκάθαρτο μέ τά συνεχή κυλίσματά του.

(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)