(κήρυγμα- Αποστολικό ανάγνωσμα)
«Ἀποθώμεθα οὖν τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός» (Ρωμ. 13.12).
Τό φῶς καί τό σκοτάδι ἀποτελοῦν μία συνηθισμένη ἀντίθεση στή ζωή μας. Ὄχι ὅμως μόνο στή φυσική καί ὑλική, ἀλλά καί στήν πνευματική. Ἡ ἔννοια τοῦ φωτός συμπίπτει μέ τόν Θεό, ὁ ὁποῖος εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου, καί τό σκότος ταυτίζεται μέ τόν ἀντίδικο τοῦ Θεοῦ, τόν ἐκπεπτωκότα Ἑωσφόρο.
Σέ ἀντίθεση ὅμως μέ τό φυσικό φῶς πού ἐναλλάσσεται μέ τό σκοτάδι καθημερινά, ὅσοι πιστεύουμε στόν Χριστό καί εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας του ἔχουμε τό χρέος ἀλλά καί τή δυνατότητα νά ζοῦμε μονίμως μέσα στό φῶς καί νά περιπατοῦμε στή ζωή μας «ὡς τέκνα φωτός».
Ἔχουμε τή δυνατότητα, γιατί μέ τό βάπτισμά μας λάβαμε τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί γίναμε τέκνα τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τέκνα τοῦ φωτός. Καί ἔχουμε χρέος νά παραμείνουμε μέσα σέ αὐτό τό φῶς, μέσα στήν παρουσία τοῦ Θεοῦ σέ ὅλη μας τή ζωή, ἐργαζόμενοι τά ἔργα τοῦ φωτός, τά ἔργα δηλαδή τῶν ἀρετῶν, καί διαδίδοντας τό φῶς τοῦ Χριστοῦ στούς ἀνθρώπους.
Βεβαίως ἡ ἀνθρώπινη φύση εἶναι ἀδύναμη καί ἐπιρρεπής πρός τήν ἁμαρτία καί τό κακό, πού ἀποτελεῖ φαινομενικά τόν εὔκολο δρόμο στή ζωή μας· καί εἶναι ἐπιρρεπής, γιατί ἐκτός τῶν ἄλλων ὑφίσταται καθημερινά τίς προσβολές τοῦ διαβόλου, ἀντιμετωπίζει τούς πειρασμούς καί τίς παγίδες πού στήνει προκειμένου νά παρασύρει τόν ἄνθρωπο καί νά τόν μεταποιήσει ἀπό τέκνο φωτός σέ τέκνο σκότους.
Καί εἶναι, ἀλήθεια, ἀδελφοί μου, ὅτι συχνά ἐπιτυγχάνει τόν σκοπό του ὁ διάβολος καί μᾶς παρασύρει στό κακό, μᾶς παρασύρει στά ἔργα τοῦ σκότους, δηλαδή τῆς ἁμαρτίας, ἀπό τά ὁποῖα ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προτρέπει πάντοτε νά ἀπομακρυνθοῦμε καί νά τά ἐγκαταλείψουμε.
Αὐτό μᾶς εἶπε σήμερα, στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος. «Ἀποθώμεθα τά ἔργα τοῦ σκότους», μᾶς προέτρεψε. Ἄς ἀφήσουμε, δηλαδή, κατά μέρος τά ἔργα τοῦ σκότους, ὅλες ἐκεῖνες τίς πράξεις, τίς ἐνέργειες, τίς συνήθειες, τίς σκέψεις καί τίς ἐπιθυμίες πού μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Θεό.
Πῶς ὅμως μποροῦμε νά ἐγκαταλείψουμε τά ἔργα τοῦ σκότους; Τήν ἀπάντηση μᾶς τήν δίνει ὁ ἴδιος ὁ ἀπόστολος μέ τήν προτροπή του: «ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός».
Ὁ Χριστός δέν μᾶς ἀφήνει μόνους μας νά προσπαθοῦμε καί νά ἀγωνιζόμασθε κατά τοῦ σκότους, γιά νά φθάσουμε στό φῶς. Θέτει στή διάθεσή μας καί τά ὅπλα τοῦ φωτός, θέτει στή διάθεσή μας τή δική του δύναμη καί τή δική του χάρη, στήν ὁποία μποροῦμε νά ἔχουμε πρόσβαση μέσω τῆς Ἐκκλησίας μας καί μέσω τῶν τρόπων καί τῶν μέσων πού ἐκείνη μᾶς συστήνει. Μποροῦμε νά τήν ἔχουμε μέσω τῆς προσευχῆς καί τῆς συμμετοχῆς μας στίς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας. Μποροῦμε νά τήν ἔχουμε μέσω τῶν ἱερῶν μυστηρίων καί τῆς εἰλικρινοῦς μετοχῆς σέ αὐτά.
Καί ὅταν ἔχουμε ὡς ὅπλα τή χάρη καί τή δύναμη τοῦ Θεοῦ, τότε θά μποροῦμε νά μένουμε μακριά ἀπό τά ἔργα τοῦ σκότους καί νά μεταποιοῦμε ὅλα μας τά ἔργα σέ ἔργα φωτός.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε τή δυνατότητα πού μᾶς προσφέρει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἄς χρησιμοποιήσουμε τά ὅπλα τοῦ φωτός, τά ὁποῖα θέτει στή διάθεσή μας ἡ Ἐκκλησία μας, ἰδιαιτέρως κατά τήν περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πού ἀρχίζει ἀπό αὔριο, ὥστε νά ἀποφύγουμε τά ἔργα τοῦ σκότους καί νά νικήσουμε τόν ἐχθρό τῆς ψυχῆς μας, πάντοτε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
«Ἀποθώμεθα οὖν τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός» (Ρωμ. 13.12).
Τό φῶς καί τό σκοτάδι ἀποτελοῦν μία συνηθισμένη ἀντίθεση στή ζωή μας. Ὄχι ὅμως μόνο στή φυσική καί ὑλική, ἀλλά καί στήν πνευματική. Ἡ ἔννοια τοῦ φωτός συμπίπτει μέ τόν Θεό, ὁ ὁποῖος εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου, καί τό σκότος ταυτίζεται μέ τόν ἀντίδικο τοῦ Θεοῦ, τόν ἐκπεπτωκότα Ἑωσφόρο.
Σέ ἀντίθεση ὅμως μέ τό φυσικό φῶς πού ἐναλλάσσεται μέ τό σκοτάδι καθημερινά, ὅσοι πιστεύουμε στόν Χριστό καί εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας του ἔχουμε τό χρέος ἀλλά καί τή δυνατότητα νά ζοῦμε μονίμως μέσα στό φῶς καί νά περιπατοῦμε στή ζωή μας «ὡς τέκνα φωτός».
Ἔχουμε τή δυνατότητα, γιατί μέ τό βάπτισμά μας λάβαμε τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί γίναμε τέκνα τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τέκνα τοῦ φωτός. Καί ἔχουμε χρέος νά παραμείνουμε μέσα σέ αὐτό τό φῶς, μέσα στήν παρουσία τοῦ Θεοῦ σέ ὅλη μας τή ζωή, ἐργαζόμενοι τά ἔργα τοῦ φωτός, τά ἔργα δηλαδή τῶν ἀρετῶν, καί διαδίδοντας τό φῶς τοῦ Χριστοῦ στούς ἀνθρώπους.
Βεβαίως ἡ ἀνθρώπινη φύση εἶναι ἀδύναμη καί ἐπιρρεπής πρός τήν ἁμαρτία καί τό κακό, πού ἀποτελεῖ φαινομενικά τόν εὔκολο δρόμο στή ζωή μας· καί εἶναι ἐπιρρεπής, γιατί ἐκτός τῶν ἄλλων ὑφίσταται καθημερινά τίς προσβολές τοῦ διαβόλου, ἀντιμετωπίζει τούς πειρασμούς καί τίς παγίδες πού στήνει προκειμένου νά παρασύρει τόν ἄνθρωπο καί νά τόν μεταποιήσει ἀπό τέκνο φωτός σέ τέκνο σκότους.
Καί εἶναι, ἀλήθεια, ἀδελφοί μου, ὅτι συχνά ἐπιτυγχάνει τόν σκοπό του ὁ διάβολος καί μᾶς παρασύρει στό κακό, μᾶς παρασύρει στά ἔργα τοῦ σκότους, δηλαδή τῆς ἁμαρτίας, ἀπό τά ὁποῖα ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προτρέπει πάντοτε νά ἀπομακρυνθοῦμε καί νά τά ἐγκαταλείψουμε.
Αὐτό μᾶς εἶπε σήμερα, στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος. «Ἀποθώμεθα τά ἔργα τοῦ σκότους», μᾶς προέτρεψε. Ἄς ἀφήσουμε, δηλαδή, κατά μέρος τά ἔργα τοῦ σκότους, ὅλες ἐκεῖνες τίς πράξεις, τίς ἐνέργειες, τίς συνήθειες, τίς σκέψεις καί τίς ἐπιθυμίες πού μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Θεό.
Πῶς ὅμως μποροῦμε νά ἐγκαταλείψουμε τά ἔργα τοῦ σκότους; Τήν ἀπάντηση μᾶς τήν δίνει ὁ ἴδιος ὁ ἀπόστολος μέ τήν προτροπή του: «ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός».
Ὁ Χριστός δέν μᾶς ἀφήνει μόνους μας νά προσπαθοῦμε καί νά ἀγωνιζόμασθε κατά τοῦ σκότους, γιά νά φθάσουμε στό φῶς. Θέτει στή διάθεσή μας καί τά ὅπλα τοῦ φωτός, θέτει στή διάθεσή μας τή δική του δύναμη καί τή δική του χάρη, στήν ὁποία μποροῦμε νά ἔχουμε πρόσβαση μέσω τῆς Ἐκκλησίας μας καί μέσω τῶν τρόπων καί τῶν μέσων πού ἐκείνη μᾶς συστήνει. Μποροῦμε νά τήν ἔχουμε μέσω τῆς προσευχῆς καί τῆς συμμετοχῆς μας στίς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας. Μποροῦμε νά τήν ἔχουμε μέσω τῶν ἱερῶν μυστηρίων καί τῆς εἰλικρινοῦς μετοχῆς σέ αὐτά.
Καί ὅταν ἔχουμε ὡς ὅπλα τή χάρη καί τή δύναμη τοῦ Θεοῦ, τότε θά μποροῦμε νά μένουμε μακριά ἀπό τά ἔργα τοῦ σκότους καί νά μεταποιοῦμε ὅλα μας τά ἔργα σέ ἔργα φωτός.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε τή δυνατότητα πού μᾶς προσφέρει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἄς χρησιμοποιήσουμε τά ὅπλα τοῦ φωτός, τά ὁποῖα θέτει στή διάθεσή μας ἡ Ἐκκλησία μας, ἰδιαιτέρως κατά τήν περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πού ἀρχίζει ἀπό αὔριο, ὥστε νά ἀποφύγουμε τά ἔργα τοῦ σκότους καί νά νικήσουμε τόν ἐχθρό τῆς ψυχῆς μας, πάντοτε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
http://imverias.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου