Όλη η χάρις του Θεού στο Ευαγγέλιο...

«του παρόντος εις υμάς, καθώς και εν παντί τω κόσμω, και έστι καρποφορούμενον και αυξανόμενον καθώς και εν υμίν, αφ’ ης ημέρας ηκούσατε και επέγνωτε την χάριν του Θεού εν αληθεία».
Το Ευαγγέλιο είναι ευαγγελία για όλο τον κόσμο. Σε αυτό, για κάθε «ον», υπάρχει τόσο ένθεο καλό ένθεης αλήθειας, ένθεης αγάπης, ένθεης δύναμης, ώστε καθένας μπορεί να βρει τον ένθεο προορισμό του και να τον πραγματοποιήσει στα πλαίσια και στους όρους της υπάρξεώς του. 
Ό,τι είναι ευαγγελικό, έχει μέσα του έλλογες (λογικές) δημιουργικές δυνάμεις, με τις οποίες αυξάνει και φέρνει τον ένθεο καρπό στον άνθρωπο, και απορρίπτει εκείνο που προκαλεί την πτώση, την κατάπτωση και τον θάνατο.
Καρποφόρο είναι το Ευαγγέλιο, όταν ο σπόρος των ενθέων αληθειών του πέφτει «σε καλή γη». Και «καλή γη» είναι η «καλή και καθαρή καρδιά». Και η καρδιά πάλι «καθίσταται» καλή και καθαρή, από τις ευαγγελικές αρετές. Αυτός ο δρόμος είναι τραχύς, δύσκολος και επίπονος. 
Αν ο άνθρωπος κρατήσει το σπόρο των ευαγγελικών αληθειών, σε τέτοια καλή και καθαρή καρδιά, και αγωνίζεται γύρω από «αυτό» ακούραστα, διαμέσου των ευαγγελικών αγώνων, τότε ο σπόρος «αυξάνει», «και έτερον έπεσεν εις την γην την αγαθήν, και φυέν εποίησε καρπόν εκατονταπλασίονα», «το δε εν τη καλή γη, ούτοι είσιν οίτινες εν καρδία καλή και αγαθή ακούσαντες τον λόγον κατέχουσι και καρποφορούσιν εν υπομονή» (Λκ. 8,8.15).
Και ο άνθρωπος, με όλη του την ύπαρξη, «επιγιγνώσκει», γνωρίζει καλά ότι όλη η ευαγγελική αλήθεια είναι το Ευαγγέλιο και σε αυτήν βρίσκεται «όλη η χάρις του Θεού».

(Προς Κολασσαείς Επιστολή Αποστόλου Παύλου, Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς, σ. 21)
http://inpantanassis.blogspot.com/