ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ΛΟΥΚΑ: Σπορά υπάρχει...καρποί υπάρχουν;

«Τό δέ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καί ἀγαθῇ ἀκούσαντες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ κα­τέ­χουσιν καί καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ» (Λουκ. 8.15).

Κυριακή τοῦ Σπορέως ἡ σημερινή Κυριακή καί ὁ Χρι­στός ἐμφανίζεται στήν εὐαγ­γελική περικοπή πού ἀκούσαμε νά πα­ρο­μοιάζει τόν λόγο του μέ σπόρο, τόν ἑαυτό του ὡς τόν σπορέα πού σπέρ­­νει τόν σπόρο, καί τούς ἀν­θρώπους ὡς τή γῆ πού δέχεται τόν σπό­ρο τοῦ θείου λόγου του.

Καί ὅπως ἡ γῆ, ἀνά­λογα μέ τήν ποι­ό­τητα τοῦ ἐδάφους της καί τίς συν­θῆκες πού ἐπικρα­τοῦν, ἄλλοτε δί­νει πο­λύ καρπό καί ἄλλοτε ὁ σπό­ρος κα­ταστρέφε­ται, σαπίζει, συμ­πνί­­­γε­ται ἀπό τά παράσιτα καί τά ἀγκάθια καί χάνεται, ἔτσι συμ­βαί­νει καί μέ τόν σπόρο τοῦ Θεοῦ.

Αὐτόν τόν σπόρο τοῦ Θεοῦ δε­χό­μαστε καί ἐμεῖς στίς ψυχές μας. Αὐτόν τόν λόγο σπέρνει ἡ Ἐκκλη­σία μας ἀφειδῶς μέ ὅλες τίς εὐκαιρίες, λα­τρευ­τικές καί πνευ­μα­τικές, πού μᾶς προσφέ­ρει. Αὐτός ὁ λόγος σπέρ­νεται στίς ψυ­χές μας καί μέσα ἀπό ἀγνώ­σματα εὐ­σεβῆ καί πνευ­ματικά πού ἀνα­λύ­ουν καί ἑρ­μηνεύουν τόν λό­γο τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς μεταφέρουν τόν λόγο καί τίς ἐμπειρίες τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλη­σί­ας μας, πού μᾶς κά­νουν γνωστό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ποιά εἶναι ἡ δική μας στάση; Ποι­οί εἶναι οἱ καρποί πού παράγει ὁ σπό­ρος τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ στίς δι­κές μας ψυχές; Ἐξετάζουμε, ἀλή­­θεια, τόν ἑαυτό μας, ἀδελφοί μου; Ἐλέγ­χου­με τά ἀποτελέσματα τῆς θείας σπορᾶς μέσα μας; Προ­βλημα­τιζόμα­στε μήπως δέν καρπο­φο­ρεῖ ἱκανοποιητικά στήν ψυχή μας ὁ λό­γος τοῦ Θεοῦ καί ποιά εἶναι ἡ αἰ­τία αὐτῆς τῆς κατα­στάσεως; Ἤ μή­πως ἀδιαφοροῦμε καί ἀσχο­λού­­μα­στε μό­­­­νο μέ τίς καθημερινές καί γήινες ἀσχολίες μας καί ὑπο­τιμοῦ­με τήν ἀναγκαιό­τητα τῆς πνευμα­τι­κῆς καρπο­φορίας;

Ἄν μέχρι σήμερα δέν ἔχουμε προ­βληματισθεῖ ἐπάνω σ᾽ αὐτό τό θέμα, εἶναι ἀνάγκη νά τό κά­νουμε, γιατί ὁ Θεός δέν σπέρ­νει τόν σπόρο του μά­ταια, ἀλλά περιμέ­νει ἀπό ἐμᾶς καρπούς ἀγα­θούς.

Γι᾽ αὐτό καί σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, θέλον­τας νά μᾶς δώσει ἕνα ἁπτό παράδειγμα αὐ­τῶν πού «ἐν καρ­­δίᾳ κα­λῇ καί ἀγαθῇ ἀκούσαν­τες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ κα­τέ­χουσιν καί καρ­πο­φοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ», προ­βάλ­λει καί τιμᾶ τούς θεοφόρους Πα­τέ­ρες τῆς Ζ΄ Οἰκουμε­νικῆς Συ­νό­δου, τῆς Συνό­δου πού συνῆλθε τό ἔτος 787 στή Νί­καια τῆς Βι­θυ­νίας καί δογμάτισε ὑπέρ τῆς τιμῆς καί τῆς λατρευτικῆς προσκυνή­σεως τῶν ἱερῶν εἰκό­νων.

Αὐτοί οἱ ἅγιοι καί θεο­φόροι Πα­τέ­ρες ἦταν αὐτοί πού ὄχι μόνο δέ­χθη­καν στήν ψυχή τους τόν σπόρο τοῦ κα­λοῦ σπο­ρέως Χριστοῦ καί ὡς γῆ κα­λή καί ἀγαθή «ἐποίησαν καρπόν ἑκα­ταντοπλασίονα», ἀλλά ἔγιναν καί οἱ ἴδιοι σπο­ρεῖς τοῦ θείου λό­γου, ἔγιναν σπορεῖς τῆς ἀλη­θείας καί τῶν δογ­μά­των τῆς πίστεως καί τῆς εὐσεβείας καί ἔ­σπει­ραν αὐτόν τόν σπό­ρο στίς ψυχές τῶν πι­στῶν ὅλων τῶν ἐπο­χῶν καί ἀγωνίσθη­καν, ὥστε νά βλα­στήσει καί νά ἀπο­δώ­σει τούς καρ­πούς του στήν Ἐκκλησία τοῦ Χρι­­στοῦ.

Ὁ δικός τους σπόρος, πού εἶναι σπό­ρος τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι σπόρος τοῦ Eὐαγγελίου, πέφτει καί σήμερα στίς ψυχές μας, πέφτει μέ τήν ἐλ­πίδα καί τήν προσδοκία ὅτι δέν θά γί­νει τροφή τῶν πετεινῶν τοῦ οὐ­ρα­νοῦ, δέν θά συμπνι­γεῖ ἀπό τά ἀγκά­θια, ἀλ­λά θά καρποφορήσει, δί­­δοντας στόν κόσμο καί στήν Ἐκ­κλησία τούς καρπούς τῶν κα­λῶν μας ἔργων, τούς καρπούς τῶν ἀρε­τῶν. Καί ἔχουμε ἀνάγκη τούς καρ­πούς τῶν καλῶν ἔργων καί τῶν ἀρετῶν. Ἔχου­με ἀνάγκη καί ὡς ἄτο­μα καί ὡς Ἐκκλησία καί ὡς κοινωνία νά μή ζοῦμε σέ ἕνα χέρσο καί ἄγονο περιβάλλον. Νά μήν περιφέρουμε μιά ψυ­χή χορτα­ρι­α­σμένη, πού δέν ἔχει νά προσ­φέ­ρει τίποτε οὔτε στόν Θεό οὔτε στόν ἑαυτό της οὔτε στόν ἄνθρωπο.

Στίς ἡμέρες μας οἱ ἐπι­στήμονες κρούουν, ἀδελ­φοί μου, τόν κώ­δω­να τοῦ κινδύνου γιά τήν ἐρημοποί­η­ση τοῦ πλανήτη μας, γιά τήν ἐρη­μο­ποίηση τῆς γῆς ἐξαιτίας τῆς ὑπερ­θερ­μάνσεως τῆς ἀτμό­σφαι­ρας καί τοῦ φαινομένου τοῦ θερμοκη­πίου. Καί ὁ κίνδυνος αὐτός εἶναι, ἀναμ­φισβήτητα, μεγά­λος. Με­γαλύτερος ὅμως ἀπό αὐτόν εἶναι ὁ κίν­δυνος τῆς πνευματικῆς ἐρη­μοποιήσεως, τῆς ἐρη­μοποιή­σε­ως τῶν ψυ­­χῶν μας. Καί αὐτόν εἶναι ἀνάγκη νά ἀπο­τρέψουμε μέ κάθε τρ­ό­πο, καλλιεργῶντας ἐν ὑπομονῇ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ μέσα μας καί φροντίζοντας νά ἀπο­μακρύνουμε τά πνευ­ματικά ἀγκάθια καί τά ζιζάνια μέ τόν τρόπο πού μᾶς διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, ὥστε νά παράγουμε καί ἐμεῖς καρπόν ἀγαθό, καρπούς ἔργων ἀγαθῶν πρός δόξα τοῦ Θεοῦ καί σω­τηρία τῆς ψυχῆς μας.

 

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων

http://imverias.blogspot.com/