Σημαίνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που λέει, σημαίνει δηλαδή, «Χριστός επί γης ταπεινώθητε». Με άλλα λόγια λέει, αφού ο Χριστός ήρθε στη γη και ταπεινώθηκε, πρέπει και εσείς να ταπεινωθείτε. Δεν είναι λογικό και επιτρεπτό ενώ ο Χριστός ταπεινώνεται, εσείς να υψώνεστε. Ο Κύριος είπε,« ότι πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται» (Λουκ.ιη’,14). Από αυτά τα λόγια φαίνεται ότι είναι προς το συμφέρον του ανθρώπου ο ίδιος να ταπεινώνεται και όχι να υψώνεται. Το να ταπεινώνεται είναι δική του επιλογή και έργο ενώ το ότι θα υψωθεί αυτό είναι υπόσχεση, αποκάλυψη και έργο του Θεού. Ο Απόστολος Πέτρος αυτό το διαβεβαιώνει με τα εξής λόγια, « Ταπεινώθητε ουν υπό την κραταιάν χείρα του Θεού, ίνα υμάς υψώση εν καιρώ » (Α’ Πέτρ. ε’, 5 – 6 ). Το ότι όποιος ταπεινώνεται θα υψωθεί, πέρα από την παραπάνω υπόσχεση του Κυρίου και τη διαβεβαίωση του Πέτρου που είναι από μόνες τους αρκετές, αυτό είναι σύμφωνο και συμβατό και με την ανθρώπινη λογική, όπως φαίνεται και από το εξής παράδειγμα.
Όταν η καρδιά του ανθρώπου ταπεινώνεται, αφήνει χώρο στο Άγιο Πνεύμα να την γεμίσει και να την χαρτώσει. Έτσι θα υψωθεί όπως υψώνεται το αερόστατο από το ελαφρύ αέριο που έχει μέσα του. Όταν όμως η καρδιά δεν ταπεινώνεται, τότε είναι γεμάτη από το πνεύμα του εγωισμού το οποίο ως άλλο βαρύ αέριο εμποδίζει το αερόστατό της να υψωθεί. Όποιος λοιπόν δεν ταπεινώνεται έχει ανοησία, κι’ απ’ τον πολύ εγωισμό έπαθε ανοσία. Καλά θα κάνει το λοιπόν κάποτε να ξυπνήσει και την ανοησία αυτή να την εξαφανίσει.
Ύστερα από τα παραπάνω, για να μη νομίσει κάποιος ότι το, « Χριστός επί γης υψώθητε» είναι λανθασμένο, ας επανέλθουμε στο αρχικό ερώτημα με άλλο ένα ερώτημα που εύλογα μπορεί να τεθεί από οποιονδήποτε. Τι εννοεί όμως ο Υμνωδός με το «υψώθητε»; Ο Υμνωδός ο οποίος, ας σημειωθεί ότι γνώριζε πάρα πολύ καλά και καλλίτερα από πολλούς άλλους τα παραπάνω, γνώριζε και το ότι « και άνθρωπος εν τιμή ων ου συνήκε, παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς » (Ψ.48, 21). Με το «υψώθητε» λοιπόν εννοεί ότι ο άνθρωπος πρέπει να λάβει σοβαρά υπ’ όψη του την έλευση του Κυρίου και να παύσει να είναι όμοιος με τα κτήνη. Πρέπει να επανέλθει στην πρότερή του τιμή την οποία έχει χάσει. Καλείται να υψωθεί όχι εγωιστικά, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αλλά να υψωθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να είναι άνθρωπος, και έτσι ως αληθινός άνθρωπος να υποδεχθεί τον Υιόν του Θεού που έγινε άνθρωπος για να σώσει τους ανθρώπους. Με το «υψώθητε» λοιπόν καλείται ο άνθρωπος να σηκωθεί από τον ύπνο σύμφωνα με το, « έγειρε ο καθεύδων και ανάστα εκ των νεκρών, και επιφαύσει σοι ο Χριστός » (Εφ.ε’, 14).
Του Ιωάννη Δήμου
http://blogs.sch.gr/kantonopou/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου