ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Του Αρχιμ. Παϊσίου Λαρεντζάκη

Πάλι και φέτος θα ακουστεί μέσα στη σιγή της νύκτας η καμπάνα να μάς καλεί στην Εκκλησία για να εορτάσουμε την Γέννηση του Χριστού. Θα ακουστεί ξανά, για μια ακόμη φορά, μέσα στην πνευματική σκοτεινιά και την παγωνιά της καθημερινότητας μας, το τραγούδι των αγγέλων μεταφέροντας σε όλο τον κόσμο το χαρμόσυνο μήνυμα της Γέννησης του Χριστού: «Καὶ ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

Με καρδιά γεμάτη ευλάβεια, ελπίδα, αισιοδοξία, ας στρέψει ο σύγχρονος άνθρωπος, αυτή την ώρα τα μάτια της ψυχής του στο μεγάλο αστέρι που υψώνεται λαμπρό πάνω από το σπήλαιο της Βηθλεέμ, στον χώρο όπου συντελείται το μεγαλύτερο ιστορικό γεγονός, το μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Κυρίου. Ο Χριστός κατεβαίνει στην γεμάτη αμαρτία γη. Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί; Δεν μπορούμε βέβαια να συλλάβουμε και να εννοήσουμε το γεγονός αυτό με τη λογική. Μόνο με την καρδιά και τη δύναμη της πίστης. Ο Χριστός έρχεται στον κόσμο γεμάτος αγάπη, για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά του προπατορικού αμαρτήματος και να μάς διδάξει πάρα πολλά. Έρχεται να λυτρώσει τον βασανισμένο άνθρωπο και να τον οδηγήσει από το σκοτάδι στο φως και την ειρήνη. Ο Χριστός ήρθε να μάς φέρει την αγάπη και την ειρήνη, που λείπουν από τους ανθρώπους, από τον κόσμο ολόκληρο. Που είναι η αγάπη; Που είναι η ειρήνη; Και τα δύο φαίνονται ακόμα άπιαστα. Η ειρήνη και η αγάπη παραμένουν μόνο στη θεωρία και στα λόγια. Η καρδιά των ισχυρών της γης δεν λυγίζει μπροστά στον ανθρώπινο πόνο, σε όσα βλέπουμε να διαδραματίζονται καθημερινά σε όλο τον κόσμο, σε όσα υπομένουν οι χριστιανοί. 

Το θείο βρέφος, από την φάτνη της Βηθλεέμ, πάλι φέτος, προσπαθεί να σταματήσει την ανθρωπότητα που πορεύεται στον γκρεμό. Μάς καλεί στο δρόμο της λύτρωσης. Ο Χριστός έρχεται στη γη για να ζήσει ο ίδιος τη φτώχεια και τον πόνο, την αδικία και τον κατατρεγμό, την παραγνώριση και την πικρία και τέλος τον μαρτυρικό, επώδυνο σταυρικό θάνατο. Και γιατί όλα αυτά; Για να βοηθήσει τον άνθρωπο να νικήσει μέσα του όλα τα πάθη, τις ματαιοδοξίες, τον εγωισμό, τις φιλοδοξίες, την απληστία, τον ευδαιμονισμό.

Από το σπήλαιο της Βηθλεέμ μάς δείχνει τον δρόμο της ειρήνης, την πραότητα, την αδελφοσύνη. Ζητά από τον καθένα μας να αναγεννηθούμε, να δείξουμε νέο πρόσωπο, να προσευχηθούμε. Μάς διδάσκει την πραγματική αγάπη, μια αγάπη χωρίς σύνορα και διακρίσεις, την καλοσύνη, τη συμπόνια, τη δικαιοσύνη. Μάς διδάσκει την απλότητα και την ταπεινοφροσύνη. 

Ο Χριστός κατεβαίνει στη γη για να ζεστάνει τις καρδιές των πονεμένων και των δυστυχισμένων, να τις γαληνέψει. Μάς υποδεικνύει ότι ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος δεν πρέπει να είναι μόνο εξωτερικός, αλλά εσωτερικός, μέσα στις καρδιές μας για να νιώσουμε αληθινή αγάπη. Γιατί εκτός από τις λεωφόρους, με τα όμορφα και φανταχτερά στολίδια και φώτα υπάρχουν και οι πάροδοι, με την ερημιά και την σκοτεινιά.

Ο ιερός υμνωδός μάς καλεί: «Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστός ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε». Να ευχαριστήσουμε και να δοξολογήσουμε τον Κύριο.

Ο Κύριος με την γέννηση του μάς φέρνει ένα μήνυμα χαράς και αισιοδοξία, ένα στήριγμα για όσους τον έχουμε ανάγκη. Χαρίζει στις καρδιές των ανθρώπων αγάπη και φως.

Ας διερωτηθούμε, είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε τη Γέννηση Του; Ασφαλώς μπορούμε να είμαστε, όταν η γέννηση του Σωτήρα πραγματοποιείται μέσα μας. Τότε ας στραφούμε μέσα μας και γύρω μας. Ας σκεφτούμε τη φάτνη, το άχυρο, τη φτώχεια. Με δάκρυα μετανοίας, αλλά και ελπίδας ας υποδεχτούμε και φέτος το θείο βρέφος. Να υποδεχθούμε τον Κύριο και να τον παρακαλέσουμε όχι μόνο για την προσωπική σωτηρία μας, αλλά και για τον συνάνθρωπό μας. Να τον παρακαλέσουμε για όλους τους λαούς, για όσους χειμάζονται, για όσους βρίσκονται κάτω από δυσβάστακτο βάρος των όποιων συμφερόντων, θρησκευτικών, πολιτικών, οικονομικών.

Ας παρακαλέσουμε τον Κύριο να χαρίσει σε όλους την ειρήνη, που διασαλπίζουν οι Άγγελοι επάνω του ιερού σπηλαίου «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη». Να γεμίσει την καρδιά μας άδολη, αληθινή, ανιοδοτελή αγάπη προς όλο τον κόσμο.