Αγιογραφικό ανάγνωσμα

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Η´ 16 - 24
16 Χάρις δὲ τῷ Θεῷ τῷ διδόντι τὴν αὐτὴν σπουδὴν ὑπὲρ ὑμῶν ἐν τῇ καρδίᾳ Τίτου, 17 ὅτι τὴν μὲν παράκλησιν ἐδέξατο, σπουδαιότερος δὲ ὑπάρχων αὐθαίρετος ἐξῆλθε πρὸς ὑμᾶς. 18 συνεπέμψαμεν δὲ μετ’ αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ εὐαγγελίῳ διὰ πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν· - 19 οὐ μόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ χειροτονηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐκκλησιῶν συνέκδημος ἡμῶν σὺν τῇ χάριτι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ’ ἡμῶν πρὸς τὴν αὐτοῦ τοῦ Κυρίου δόξαν καὶ προθυμίαν ἡμῶν· - 20 στελλόμενοι τοῦτο, μή τις ἡμᾶς μωμήσηται ἐν τῇ ἁδρότητι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ’ ἡμῶν, 21 προνοούμενοι καλὰ οὐ μόνον ἐνώπιον Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον ἀνθρώπων. 22 συνεπέμψαμεν δὲ αὐτοῖς τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν, ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄντα, νυνὶ δὲ πολὺ σπουδαιότερον πεποιθήσει πολλῇ τῇ εἰς ὑμᾶς. 23 εἴτε ὑπὲρ Τίτου, κοινωνὸς ἐμὸς καὶ εἰς ὑμᾶς συνεργός· εἴτε ἀδελφοὶ ἡμῶν, ἀπόστολοι ἐκκλησιῶν, δόξα Χριστοῦ. 24 Τὴν οὖν ἔνδειξιν τῆς ἀγάπης ὑμῶν καὶ ἡμῶν καυχήσεως ὑπὲρ ὑμῶν εἰς αὐτοὺς ἐνδείξασθε εἰς πρόσωπον τῶν ἐκκλησιῶν.
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Θ´ 1 - 5
1 Περὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περισσόν μοί ἐστι τὸ γράφειν ὑμῖν· 2 οἶδα γὰρ τὴν προθυμίαν ὑμῶν ἣν ὑπὲρ ὑμῶν καυχῶμαι Μακεδόσιν, ὅτι Ἀχαΐα παρεσκεύασται ἀπὸ πέρυσι· καὶ ὁ ἐξ ὑμῶν ζῆλος ἠρέθισε τοὺς πλείονας. 3 ἔπεμψα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ἵνα μὴ τὸ καύχημα ἡμῶν τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κενωθῇ ἐν τῷ μέρει τούτῳ, ἵνα, καθὼς ἔλεγον, παρεσκευασμένοι ἦτε, 4 μήπως ἐὰν ἔλθωσι σὺν ἐμοὶ Μακεδόνες καὶ εὕρωσιν ὑμᾶς ἀπαρασκευάστους καταισχυνθῶμεν ἡμεῖς, ἵνα μὴ λέγωμεν ὑμεῖς, ἐν τῇ ὑποστάσει ταύτῃ τῆς καυχήσεως. 5 ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφοὺς ἵνα προέλθωσιν εἰς ὑμᾶς καὶ προκαταρτίσωσι τὴν προκατηγγελμένην εὐλογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην εἶναι, οὕτως ὡς εὐλογίαν καὶ μὴ ὡς πλεονεξίαν.

Ερμηνευτική απόδοση:
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Η´ 16 - 24
16 Ἂς εἶναι δὲ εὐχαριστία εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος δίδει τὸν αὐτὸν πρόθυμον καὶ ἀκούραστσν ζῆλον διὰ σᾶς εἰς τὴν καρδίαν τοῦ Τίτου. 17 Ἐδείχθη δὲ ὁ ζῆλος του αὐτός, διότι τὴν μὲν παράκλησίν μου τοῦ νὰ ἔλθῃ πρὸς σᾶς ἐδέχθη μὲ εὐχαρίστησιν, ἐπειδὴ δὲ ἦτο προθυμότερος ἀπὸ κάθε ἄλλον, μόνος του καὶ ἀπὸ ἰδικήν του θέλησιν καὶ εὐχαρίστησιν ἀνεχώρησε διὰ νὰ ἔλθῃ πρὸς σᾶς. 18 Ἐστείλαμεν δὲ μαζί του τὸν ἀδελφόν, τοῦ ὁποίου ὁ ἔπαινος διὰ τὴν ἐπιτυχίαν, μὲ τὴν ὁποίαν κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιον, ἀκούεται μεταξὺ ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν. 19 Ὄχι μόνον δὲ ἐπαινεῖται εἰς ὅλας τὰς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ ἀνεδείχθη ἀπὸ αὐτὰς συνοδοιπόρος καὶ συνεργάτης μας, ὥστε νὰ κηρύττῃ μαζὶ μὲ ἠμᾶς τὸ εὐαγγέλιον καὶ νὰ ὑπηρετῇ εἰς τὴν χάριν αὐτὴν τῆς ἐλεημοσύνης, ἡ ὁποία διακονεῖται ἀπὸ ἡμᾶς, διὰ νὰ δοξάζεται αὐτὸς ὁ Κύριος καὶ διὰ νὰ γινώμεθα ἠμεῖς προθυμότεροι παραδειγματιζόμενοι ἀπὸ τὸν ζῆλον του. 20 Εἰς τὴν διακονίαν μας δὲ αὐτὴν λαμβάνομεν προφυλάξεις ἰδιαιτέρως διὰ τοῦτο, διὰ νὰ μὴ μᾶς μεμφθῇ δηλαδὴ κανεὶς ὡς συμφεροντολόγους καὶ ἰδιοτελεῖς εἰς τὴν γενναίαν καὶ πλουσίαν αὐτὴν συνεισφοράν, ἡ ὁποία διεξάγεται καὶ διακονεῖται ἀπὸ ἡμᾶς. 21 Διότι λαμβάνομεν πρόνοιαν ἡ διαγωγή μας νὰ εἶναι καλὴ ὄχι μόνον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων. 22 Ἐστείλαμεν δὲ μαζὶ μὲ αὐτοὺς τὸν ἀδελφόν μας, τὸν ὁποῖον πολλὰς φορὰς ἐδοκιμάσαμεν εἰς πολλὰς περιστάσεις, ὅτι εἶναι πρόθυμος, τώρα δὲ εἶναι πολὺ προθυμότερος ἀπὸ κάθε ἄλλην φορὰν λόγῳ τῆς πολλῆς πεποιθήσεως, ποὺ ἔχει διὰ σᾶς, ὅτι θὰ φανῆτε μεγαλόδωροι. Ὅλα λοιπὸν τὰ πρόσωπα, ποὺ σᾶς ἔστειλα διὰ τὴν συνεισφοράν, εἶναι ἐκλεκτά. 23 Εἴτε διὰ τὸν Τίτον ἐρωτᾷ κανείς, ἂς μάθῃ ὅτι εἶναι σύντροφος ἰδικός μου καὶ συνεργάτης διὰ τὴν ἰδικήν σας πνευματικὴν ἐξυπηρέτησιν καὶ ὠφέλειαν. Εἴτε διὰ τοὺς ἄλλους ἐρωτᾷ κανείς, ἂς μάθῃ ὅτι εἶναι ἀδελφοί μας, ἀπεσταλμένοι Ἐκκλησιῶν, πρόσωπα διὰ τῶν ὁποίων δοξάζεται ὁ Χριστός. 24 Δείξατέ τους λοιπόν, πόσον μὲ ἀγαπᾶτε καὶ πόσον ἔχω δίκαιον νὰ καυχῶμαι διὰ σᾶς. Καὶ δώσατέ τους τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀγάπης σας καὶ τῆς δικαίας καυχήσεώς μου διὰ σᾶς, σὰν νὰ ἦσαν παροῦσαι αἱ Ἐκκλησίαι ποὺ τοὺς ἀπέστειλαν καὶ νὰ ἐπληροφοροῦντο καὶ αὐταὶ περὶ τούτων.
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Θ´ 1 - 5
1 Εκτὸς δὲ τῆς συστάσεώς μου διὰ τὰ πρόσωπα αὐτὰ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ σᾶς συστήσω τίποτε ἄλλο, διότι διὰ τὴν σπουδαιότητα μὲν τῆς διακονίας, ποὺ ἀποβλέπει εἰς τὴν βοήθειαν τῶν πτωχῶν Χριστιανῶν, μοῦ εἶναι περιττὸν νὰ σᾶς γράψω. 2 Διότι γνωρίζω τὴν προθυμίαν σας, διὰ τὴν ὁποίαν μὲ πολλοὺς ἐπαίνους καυχῶμαι διὰ σᾶς εἰς τοὺς Μακεδόνας, εἰς τοὺς ὁποίους λέγω ὅτι ἡ Ἄχαΐα ἔχει ἐτοιμασθῆ ἀπὸ πέρυσι. Καὶ ὁ ζῆλος, ποὺ ἤναψεν ἀπὸ σᾶς, ἐπαρακίνησεν εἰς μίμησιν τοὺς περισσοτέρους. 3 Ἔστειλα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ποὺ σᾶς ἔγραψα ἀνωτέρω, διὰ νὰ μὴ ἀποδειχθῇ ἀβάσιμον καὶ ἀστήρικτον τὸ διὰ σᾶς καύχημα μᾶς εἰς τὸ ζήτημα αὐτὸ τῆς συνεισφορᾶς, διὰ νὰ εἶσθε ἐτοιμασμένοι, ὅπως ἔλεγα εἰς τοὺς Μακεδόνας. 4 Καὶ ἐνδιαφέρομαι νὰ εἶσθε ἐτοιμασμἐνοι, μήπως, ἐὰν συμβῇ νὰ ἔλθουν μαζί μου Μακεδόνες καὶ σᾶς εὕρουν ἀπροετοιμάστους, ἐντροπιασθῶμεν ἠμεῖς, ὥστε νὰ μὴ δικαιούμεθα πλέον μὲ τὴν πεποίθησιν αὐτὴν τῆς καυχήσεως νὰ λέγωμεν σᾶς οἱ Κορίνθιοι πόσον ἀξίζετε! 5 Ἐνόμισα λοιπόν, ὅτι ἦτο ἀναγκαῖον νὰ παρακαλέσω τοὺς ἀδελφοὺς νὰ ἔλθουν πρὸς σᾶς προτήτερα ἀπὸ ἑμὲ καὶ νὰ βάλουν ἐκ προτέρου τάξιν εἰς τὴν εὐλογημένην συνεισφοράν σας, τὴν ὁποίαν προανήγγειλα εἰς τοὺς Μακεδόνας. Ὥστε ὅταν ἔλθω, νὰ εἶναι ἕτοιμος ἡ συνεισφορά σας αὐτή. Νὰ εἶναι δὲ ἔτσι ἕτοιμος σὰν ἀγαθοεργία καὶ ὄχι σὰν συνεισφορά, εἰς τὴν ὁποίαν θὰ δεικνύεται πλεονεξία καὶ φιλαργυρία ἐκ μέρους σας.