Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2022

Που σταματάει η δεισιδαιμονία και που αρχίζει η αληθινή πίστις



Π. Ιωάννης Ρωμανίδης
Τώρα το ερώτημα που ακολουθεί είναι: Που σταματάει η δεισιδαιμονία και που αρχίζει η αληθινή πίστις;
Σ’ αυτά τα θέματα οι Πατέρες έχουν σαφείς θέσεις και διδασκαλία.
Ένας άνθρωπος, ο οποίος ακολουθεί ή μάλλον νομίζει ότι ακολουθεί την διδασκαλία του Χριστού και απλώς πηγαίνει στην εκκλησία κάθε Κυριακή, που κοινωνεί κατά τακτά χρονικά διαστήματα, που χρησιμοποιεί τους παπάδες για να του κάνουν αγιασμούς, ευχέλαια κλπ. (1), χωρίς να εμβαθύνει σ΄ αυτά, παραμένοντας στο γράμμα του νόμου και όχι στο πνεύμα του νόμου, αυτός ωφελείται ιδιαίτερα από την Ορθοδοξία; Μετά ένας άλλος, ο οποίος προσεύχεται αποκλειστικά για την μέλλουσα ζωή για τον εαυτό του και για τους άλλους αδιαφορεί τελείως γι’ αυτήν την ζωή, αυτός πάλι ωφελείται ιδιαίτερα από την Ορθοδοξία;
Η μία τάσις εκπροσωπείται από τον παπά της ενορίας και όσους μαζεύονται γύρω του με το παραπάνω πνεύμα και η άλλη εκπροσωπείται από έναν Γέροντα σε μοναστήρι, συνήθως κάποιον αρχιμανδρίτη, που βρίσκεται σε σύνταξη και περιμένει να πεθάνει, με μερικούς μοναχούς γύρω του (2). ο ένας και μοναδικός της άξονας επάνω σε όλα τα θεματα που την απασχολούν και ο οποίος τοποθετεί τα πάντα επάνω σε ορθή βάση, όταν λαμβάνεται υπ’ όψιν, είναι ο άξονας: Κάθαρσις-φωτισμός-θέωσις
Εφ’ όσον οι δύο αυτές τάσεις δεν είναι επικεντρωμένες γύρω από την κάθαρση και τον φωτισμό, από Πατερικής απόψεως, είναι λανθασμένες ως προς εκείνο που επιδιώκουν. Όσο όμως είναι επικεντρωμένες γύρω από την κάθαρση και τον φωτισμό και εφαρμόζουν την Ορθόδοξη Πατερική ασκητική αγωγή για την απόκτηση της νοεράς προσευχής, τότε μόνο τα πράγματα τίθενται πάνω σε ορθή βάση. Αυτές οι δύο τάσεις είναι υπερβολές προς τα δύο άκρα. Δεν έχουν αυτές οι τάσεις κοινόν άξονα. Ο κοινός άξονας που διακρατεί την Ορθοδοξία και διατηρεί την συνοχής της, ο ένας και μοναδικός της άξονας επάνω σε όλα τα θεματα που την απασχολούν και ο οποίος τοποθετεί τα πάντα επάνω σε ορθή βάση, όταν λαμβάνεται υπ’ όψιν, είναι ο άξονας: Κάθαρσις-φωτισμός-θέωσις.

Σημειώσεις:
(1). Τα οποία βέβαια κάνουν και οι πραγματικοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και δεν είναι κακό το να θέλει να κάνει κανείς αυτά. Κακό είναι το να μένει σε αυτό
(2). Που είναι δηλαδή ο πνευματικός τους πατέρας και οι μοναχοί του είναι άσχετοι με τον Ησυχασμό.
Απόσπασμα από το βιβλίο: Πατερική Θεολογία, Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου, Καθηγητού Πανεπιστημίου, Εκδόσεις Παρακαταθήκη, 2004, σελ. 45-46.
paraklisi
https://simeiakairwn.wordpress.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου