Ο εχθρός είναι που σπέρνει την ταραχή, τη σύγχυση και την αταξία κι εξαιτίας αυτών πολλοί θα απομακρυνθούν από την Εκκλησία

Γέροντας Ιωάννης Κρεστιάνκιν

Έρχεται καιρός πολύ ταραχώδης, ο εχθρός ταρακουνά και προσπαθεί να κλονίσει την Εκκλησία.Στον κλήρο έχουν μπει πολλοί άνθρωποι εκτός Εκκλησίας ακόμη και άπιστοι, και κάνουν το έργο τους.
Όμως μαζί μας είναι ο Θεός κι εμείς πρέπει να κάνουμε το έργο του Θεού
Συγχωρήστε με μεγαλόψυχα.
Σας στέλνω την άποψή μου για τα τωρινά προβλήματα: πάνω από κάθε πύργο της Βαβέλ υπάρχει η δύναμη και η εξουσία του Θεού, αλλά το τωρινό σκιάχτρο-θηρίο δεν είναι ακόμη τόσο φοβερό, γι’ αυτό και ο Κύριος αργοπορεί να το εκμηδενίσει.
'Όμως θα έρθει ο καιρός, που ο Κύριος θα διασκορπίσει αυτούς τους φόβους, που εκτοξεύει ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους.
Εμείς πρέπει να στεκόμαστε σταθεροί στην πίστη και να μη φοβόμαστε τίποτα, εκτός της αμαρτίας.
Αυτό από το οποίο ετοιμάζεστε να τρέξετε μακριά, θα σας βρει παντού.
Και στα βάθη των δασών και στην πρωτεύουσα: το νέο σύστημα απογραφής μπαίνει σε εφαρμογή.
Εμείς όλοι θα έπρεπε να τρέχουμε να ξεφύγουμε όχι από τους υπολογιστές (την τεχνολογία), αλλά από τις προσωπικές μας αμαρτίες.
Μα όχι εμείς τις φροντίζουμε, τις τρέφουμε μέχρις αηδίας και ζούμε απολαμβάνοντάς τις.
Η Γραφή προειδοποιεί τους ανθρώπους ότι θα έρθουν καιροί δύσκολοι, επειδή οι άνθρωποι θα είναι περισσότερο υπερήφανοι, αλαζόνες και φιλάργυροι, παρά φιλόθεοι, αλλά για κίνδυνο από την τεχνολογία πουθενά δεν έχει γίνει λόγος.
Το ότι θα τρέχουν από τη δύση στην ανατολή κι απ’ την ανατολή στη δύση, επίσης είναι γνωστό κι όλα αυτά θα γίνονται υπό την καθοδήγηση του εχθρού.
Ο Θεός όμως είναι παντού (και στη Λοόγκα και στην Κοστρομά) και τα τέκνα Του θα τα βοηθήσει παντού.
Ήδη από τους αποστολικούς χρόνους ακόμη, λεγόταν όχι είχαν εμφανιστεί πολλοί αντίχριστοι.Όμως η ζωή προχωρά. 0 χριστιανισμός έχει συμπληρώσει ήδη 2000 έτη.
Οι άνθρωποι σώζονται και θα σώζονται ως τις τελευταίες μέρες του κόσμου - ζουν εργάζονται, κάποιοι κατά τον νόμο του Θεού, άλλοι κατά τα στοιχεία του κόσμου τούτου.
Δεν πρέπει να κάθεσαι στο παράθυρο, χωρίς να κάνεις τίποτα, περιμένοντας κάτι.
Θα κατακριθείς μαζί με τους απίστους για απραξία και για το ότι δεν πολλαπλασίασες το δώρο, που σου εμπιστεύτηκε ο Θεός.
Για τις νέες ταυτότητες έχω ήδη αναφερθεί και δεν θα επαναλαμβάνομαι.
Το σφράγισμα ακολουθεί μόνο την προσωπική απάρνηση του Θεού από τον άνθρωπο και όχι την εξαπάτηση.
Η εξαπάτηση δεν έχει νόημα.Ο Κύριος χρειάζεται την αγαπώσα Αυτόν καρδία μας.
Ο εχθρός είναι που σπέρνει την ταραχή, τη σύγχυση και την αταξία
κι εξαιτίας αυτών πολλοί θα απομακρυνθούν από την Εκκλησία.
Ορίστε, κι εσείς ήδη έχετε κάνει το πρώτο βήμα προς αυτό.
Κι είναι βήμα προς την απώλεια.
Κουτσαίνουμε πνευματικά και στα δυο πόδια: δεν μπορώ να ζήσω κατά Θεόν και συχνά ούτε θέλω.
Αυτό δίνει ευρυχωρία στο σφράγισμα,που φοβούνται όλοι τόσο πολύ.
Όμως αυτό το σφράγισμα θελει να γινει εσωτερικό.
Ο νους, η καρδιά, η ψυχή σφραγίζονται από την αμαρτία, έτσι ώστε τίποτα θείο δεν μπαίνει πια μέσα στην ψυχή, ενώ τα διαβατήρια κι οι κάρτες είναι όλα του Καίσαρος.
Κατά τον λόγο του Κυρίου δώστε τα του Θεού στον Θεό και τα του Καίσαρος στον Καίσαρα.
Όσον αφορά τους αιρετικούς μη βαυκαλίζεστε: όλα είναι υπέροχα εκτός από τη σωτηρία της ψυχής- μα έτσι άραγε είναι υπέροχα;


Για τον ιερέα όλα είναι σημαντικά και πρώτα απ' όλα η μεγάλη οικογένεια της Εκκλησίας, όπου για όλους είναι πατέρας.
Αναμφίβολα η σύζυγος ιερέα έχει αγώνα, καθώς η πρεσβυτέρα πρέπει να γίνει όχι μόνο σύζυγος και μητέρα για την οικογένειά της, αλλά και βοηθός του παππούλη στο έργο της διαπαιδαγώγησης των ψυχών.
Γνωρίζω μια οικογένεια, όπου η πρεσβυτέρα υποδέχεται τους προσερχόμενους, προετοιμάζοντας την υποδοχή του παππούλη.
Συχνά, πολύ συχνά, αφού μιλήσει με την πρεσβυτέρα, η επισκέπτρια φεύγει ικανοποιημένη και χωρίς τον παππούλη.
Η εποχή τώρα αναμφίβολα είναι δύσκολη, καθώς το άμεσο έργο του ιερέα, η διαπαιδαγώγηση των ψυχών, έχει μετατεθεί στο μακροπρόθεσμο πλάνο κι ο ιερέας έχει γίνει και οικοδόμος και προμηθευτής και κουβαλητής.
Οι αιρετικοί ζουν σήμερα με δωρεές από τη Δύση και δεν πένονται όπως οι ορθόδοξοι, κι αυτό είναι ένας από τους πειρασμούς που οπωσδήποτε βιώνει κάθε άνθρωπος.
Διαβάστε για τον πειρασμό του Κυρίου στην έρημο «ταύτα πάντα σοι δώσω εάν πέσων προσκυνήσης μοι» (Ματθ. 4.9). 
Εμείς όμως οι ορθόδοξοι χριστιανοί, αναμένεται μέχρι το τέλος των ημερών να σηκώνουμε τον σταυρό και των επιθέσεων του εχθρού και της δικής μας αδυναμίας και των ατελειών, ώστε να ζητούμε τον Κύριο και να ικετεύουμε για τη βοήθεια Του.
Σωζόμαστε όχι με τους δικούς μας αγώνες, τις αρετές, ούτε ακόμη με τα καλά μας έργα, αλλά με τον αγώνα του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος μας άφησε ως κληρονομιά τον σωτήριο Σταυρό Του.
Οι δικοί μας μικροί σταυροί είναι ομοίωση του δικού Του μεγάλου.
Με ποιον να παλέψουν οι αιρετικοί, αν ο εχθρός δεν τους μάχεται και δεν τους επιτίθεται καθόλου, θεωρώντας τους δική του περιουσία και μόνο τούς νανουρίζει με ευημερία και φανταστική καλοσύνη;

https://proskynitis.blogspot.com/