Ὅποιος καταφρονεῖ τόν ταπεινό βλασφημεῖ τόν ἴδιο τό Θεό

Κάθε ἀρετή, πού γίνεται μέ ἀνάπαυση, εἶναι κατηγορημένη, διότη ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ μοναχός λέγει: «πᾶσα ἀρετή ὀνομάζεται σταυρός, ὅταν ἐκτελεῖται κατά τήν ἐντολήν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».

Ὅταν ἀρχίσει νά ὑψηλοφρονεῖ ὁ ἄνθρωπος, παραχωρεῖ ὁ Θεός νά ἔλθουν ἰσχυρότεροι πειρασμοί καί νά τόν νικήσουν, γιά νά ταπεινωθεῖ καί νά ζητήσει καί πάλι τή Θεία βοήθεια!...

Νέκρωση εἶναι οὔτε τά λυπηρά αὐτῆς τῆς ζωῆς νά σέ θλίβουν, οὔτε τά χαροποιά νά σέ χαροποιοῦν!...

Τί λέγεις ἄνθρωπε; Στόν Οὐρανό θέλεις ν᾿ ἀνεβεῖς καί νά κληρονομήσεις τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀνάπαυση τῆς ἐκεῖ μακαριότητος καί τήν ἕνωση μέ τούς Ἀγγέλους καί τή ζωή τήν ἀθάνατη καί ρωτᾶς ἄν ἔχει δυσκολίες ὁ δρόμος!...

Ὅταν ἡ καρδιά μας ἐπιθυμήσει μέ ζῆλο τά πνευματικά, τότε τό σῶμα μας δέν λυπᾶται στίς θλίψεις, διότι προσδοκᾶ κάτι πολύ ἀνώτερο: Τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν!...

Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἡ στολή τῆς Θεότητος!... Αὐτή τή στολή ἐνδύεται ὁ Θεός καί μέ τά ταπεινά στοιχεῖα τοῦ Ἄρτου καί τοῦ Οἴνου κατέρχεται καί εἰσέρχεται μέσα μας καί μᾶς ἁγιάζει!...

Τόν ταπεινό κανείς δέν τόν μισεῖ, οὔτε τόν ἐπιπλήττει, οὔτε τόν καταφρονεῖ. Τόν ἀγαπᾶ ὁ Χριστός καί ἀγαπᾶται ἀπ᾿ ὅλους. Ἀγαπᾶ ὅλους καί ὅλοι τόν ἐπιθυμοῦν. Ὁ σοφός καί ὁ δάσκαλος σιωποῦν μπροστά στόν ταπεινό καί τόν προσέχουν ὅλοι. Εἶναι βραχύλογος. Οἱ λόγοι του εἶναι γλυκεῖς «ὑπέρ μέλι καί κηρίον» καί ἀπό ὅλους ὡς θεός θεωρεῖται ἀκόμη καί ἄν εἶναι ἀμαθής καί στή μορφή εὐκαταφρόνητος. Ὅποιος καταφρονεῖ τόν ταπεινό βλασφημεῖ τόν ἴδιο τό Θεό. Τά θηρία ἡμερεύουν μπροστά του, διότι ὀσφραίνονται σ᾿ αὐτόν τήν εὐωδία τοῦ Ἀδάμ!...

Ὁ ταπεινός θεωρεῖ τόν ἑαυτό του ἁμαρτωλό καί εὐτελῆ καί εὐκαταφρόνητο. Ψηλαφεῖ τά φίδια σάν τίς ἀκρίδες!... Πλησιάζει τούς ἀνθρώπους, πού τόν προσέχουν, σάν τόν Κύριο!... Ἀλλά καί τῶν δαιμόνων ἡ κακία μαραίνεται μπροστά στούς ταπεινούς!... Αὐτό είναι τό μεγαλεῖο τῆς ταπεινοφροσύνης καί ἡ δύναμή της, πού δέχονται οἱ ἅγιοι!...

Εἶναι δυνατό νά γίνει ταπεινός ὁ ἄνθρωπος; Ναί, μέ τή δύναμη τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, πού τελειοποιοῦν, ὅπως οἱ μακάριοι Ἀπόστολοι «ἐν γλώσσαις πυρίναις»τήν Πεντηκοστή, καί μέ τήν τελειότητα ὅλων τών ἀρετῶν!...

Μακάριος ὅποιος ἐγνώρισε τίς ἀδυναμίες του, πού εἶναι τό θεμέλιο κάθε ἀρετῆς!...

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες

τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

http://inpantanassis.blogspot.