Ωραιότης !

Ωραιότης! Η λάμψη της θεϊκής δημιουργίας.

Ωραιότης! Η έμπνευση του αδαμικού ύμνου για τη σύντροφο που του δώρισε ο Θεός.

Ωραιότης! Η μακαριότητα της προπτωτικής ζωής, η φιλοθεϊα.

Ωραιότης! Η χαμένη για μια ματαιότητα, η προδομένη για μια δαιμονική επιδίωξη ισοθεϊα.

Ωραιότης! Μια ευγενική νοσταλγία, μια πηγαία αναζήτηση. Ενα κίνητρο αναδημιουργίας, ένα αντικίνητρο μελαγχολίας. Μία έξοδος αναζήτησης του ετέρου προσώπου, μια στροφή προς τα ένδον, για την αναψηλάφηση της εικόνας του Θεού.

Ωραιότης, ένας πόθος, ένα πρόσωπο, μια μορφή. Και ο υμνογράφος χρωματίζει την Πανώρια Κορη• «Την ωραιότητα της παρθενίας σου, και το υπέρλαμπρον το της αγνείας σου, ο Γαβριήλ καταπλαγείς, εβόα σοι Θεοτόκε…, χαίρε η Κεχαριτωμένη».

Η έκσταση του Αγγέλου μπροστά στη μοναδική ωραιότητα της Παρθένου, διεγείρει τα θαμπωμένα μάτια μας από την ασχήμια της αμαρτίας μας, ώστε να δούμε πως αναμορφώθηκε το αρχαίο κάλλος στο πρόσωπο της Θεοτόκου.

Η κεχαριτωμένη ωραιότης της Παρθένου ωστόσο, δεν είναι απλώς η προπτωτική ωραιότης της Εύας, αλλά η ωραιότης που μόρφωσε η χάρις του Θεού με την ελεύθερη συνέργεια του ανθρώπου, ο οποίος αγάπησε απροσμέτρητα τον Θεό.

Αυτή η ωραία Κεχαριτωμένη, περιχώρησε το όντως Κάλλος, τον ωραίο Υιό της, την ομορφιά που σώζει τον κόσμο από τη δυσώδη δυσμορφία της.

Φιλοθέη Χ.Τ.

Από το περιοδικό «Η δράση μας», τεύχος Μαρτίου 2009

http://inpantanassis.blogspot.com.eg/