Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Γέροντας Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Προσοχὴ στὴν φαντασία»


– Γέροντα, ἔχετε πεῖ ὅτι πρέπει νὰ ἀποφεύγουμε κατὰ τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς νὰ φέρνουμε στὸν νοῦ μᾶς διάφορες εἰκόνες ἀπὸ τὴν ζωὴ τοῦ Χριστοῦ κ.λπ. Γιατί;
– Γιὰ νὰ μὴ μᾶς πλανέσει ὁ διάβολος μὲ φαντασίες. Ἡ φαντασία εἶναι καλή, εἶναι μεγάλη δύναμη, ἂν ἀξιοποιηθεῖ. Μερικοὶ ἄνθρωποι μπορεί λ.χ, νὰ δοῦν τώρα ἕνα τοπίο καὶ μετὰ ἀπὸ ἕναν χρόνο νὰ τὸ θυμοῦνται ἀκριβῶς ὅπως εἶναι καὶ νὰ τὸ ζωγραφίσουν. Αὐτὸ εἶναι μιὰ ἱκανότητα ποὺ τὴν δίνει ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ ὁ διάβολος τὴν ἐκμεταλλεύεται. Ἐκεῖνοι ποὺ πλανιοῦνται, ὅ,τι βλέπουν ἢ διαβάζουν, τὸ φαντάζονται ὅπως θέλουν καὶ ὕστερα αὐτὴν τὴν φανταστικὴ εἰκόνα τὴν πιστεύουν γιὰ πραγματικότητα. Γιὰ νὰ βοηθηθοῦν, χρειάζονται πολλὴ παρακολούθηση οἱ καημένοι, γιατί συνέχεια τοὺς ξεγελάει ὁ διάβολος.
Γι’ αὐτό, ὅποιος ἔχει ἐκ φύσεως φαντασία, πρέπει νὰ προβληματίζεται, ὅταν τοῦ λένε ὅτι δὲν σκέφτεται σωστά, καὶ νὰ βάζει ἐρωτηματικὰ στὸν λογισμό του. Εἶχα γνωρίσει μία ἁπλὴ γυναίκα, ποὺ προσευχόταν συνέχεια καὶ παρακαλοῦσε τὸν Χριστὸ νὰ Τὸν δεῖ ἐδῶ σ’ αὐτὴν τὴν ζωή, μιὰ ποὺ δὲν θὰ τὸν ἔβλεπε, καθὼς ἔλεγε, στὴν ἄλλη ζωή. Ὁ Χριστὸς πράγματι τῆς παρουσιάσθηκε τὴν ὥρα τῆς Θείας Κοινωνίας μέσα στὸ Ἅγιο Ποτήριο ὡς βρέφος, μὲ ματωμένα μαλλάκια, καὶ ὕστερα χάθηκε, καὶ ἔτσι μπόρεσε νὰ κοινωνήσει. Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς ἄρχισε νὰ τὴν δουλεύει ὁ ἐχθρὸς μὲ τὸν λογισμὸ ὅτι κάτι εἶναι. Ἀπὸ ’κει καὶ πέρα τὴν δούλευε μὲ τὴν φαντασία καὶ τῆς παρουσίαζε συνέχεια κινηματογραφικὲς ταινίες. Ὅταν βγῆκα μιὰ φορὰ στὸν κόσμο, τὴν εἶχα βρεῖ σὲ ἕνα σπίτι καὶ ἄκουσα τὶς φαντασίες ποὺ ἔλεγε σὲ ἄνδρες καὶ γυναῖκες ποὺ εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἐκεῖ. Τρόμαξα νὰ τὴν φέρω σὲ λογαριασμό. Ἡ μόνη λύση ἦταν νὰ τῆς δώσω ἕνα γερὸ ξεσκόνισμα μπροστά σε ὅλους, γιὰ νὰ γίνουν γνωστὲς οἱ πλάνες της καὶ νὰ ταπεινωθεῖ.
–     Φαντασία τῆς ἦταν;
–     Φαντασία καὶ πλάνη.
–     Γέροντα, δὲν τὰ ἔλεγε αὐτὰ στὸν πνευματικό της;
–     Ξέρεις τί γίνεται; Ὁ σατανᾶς τοὺς ξεγελάει μὲ αὐτὰ ποὺ βλέπουν, δὲν προβληματίζονται καὶ δὲν σκέφτονται ὅτι πρέπει νὰ τὰ ποῦν στὸν πνευματικό. Τί τεχνίτης εἶναι ὁ διάβολος! Φοβερό!
Ἂν δὲν προσέξει κανεὶς τὴν φαντασία του, ὁ πειρασμὸς μπορεῖ νὰ ἐκμεταλλευτεῖ ἀκόμη καὶ ἕνα ἁπλό, φυσικό, γεγονὸς καὶ νὰ τὸν πλανέσει. Στὴν Μονὴ Στομίου, ὅταν διάβαζα τὸν ἑσπερινὸ τὸν χειμώνα, ἄναβα τὴν σόμπα. Οἱ γυναῖκες ποὺ ἀνέβαιναν καμμιὰ φορᾶ στὸ μοναστήρι εἶχαν παρατηρήσει ὅτι ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας στὸ τέμπλο, τὴν ὥρα τοῦ ἑσπερινοῦ, ἔκανε κρὰκ-κρὰκ
-ἐγὼ δὲν τὸ εἶχα προσέξει- καὶ ἔλεγαν ἡ μία στὴν ἄλλη: «Τὴν ὥρα ποὺ διαβάζει ὁ καλόγερος τὸν ἑσπερινό, ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας κάνει κρὰκ-κράκ». Ὅταν τὸ ἄκουσα, εἶπα: «Γιὰ νὰ δῶ τὴν εἰκόνα ποῦ κάνει κρὰκ-κράκ». Ὄχι ὅτι δὲν πιστεύω σὲ θεία γεγονότα· πιστεύω ὅτι ἡ Παναγία καὶ παρουσιάζεται καὶ μιλάει καὶ τὴν βλέπουν ὅσοι ἔχουν πνευματικὴ κατάσταση, ἀλλὰ χρειάζεται προσοχή. Ἀνεβαίνω λοιπὸν σὲ μιὰ καρέκλα καὶ κοιτάζω. Τί συνέβαινε; Ἡ εἰκόνα ἦταν παλιὰ καὶ εἶχε τρέσα χωνευτά. Ὅταν ἄναβε ἡ σόμπα, ζεσταινόταν τὸ τρέσο καὶ μὲ τὴν διαστολὴ ἔκανε κρὰκ-κράκ. Ἔβαλα ἕνα καρφάκι καὶ σταμάτησε ὁ θόρυβος. Ὕστερα ρώτησα τὶς γυναῖκες: «Ἀκοῦτε τώρα τίποτε;». «Ὄχι», μοῦ εἶπαν. «Ε, μὴ δίνετε σημασία», τοὺς εἶπα. θέλει προσοχή, γιατί, ἂν καλλιεργηθεῖ σιγὰ-σιγὰ ἡ φαντασία, ὅλη ἡ ζωὴ τοῦ ἄνθρωπου πάει χαμένη.
-Γέροντα, πῶς καταλαβαίνει κανεὶς ἂν ἕνα γεγονὸς εἶναι πράγματι ἀπὸ τὸν Θεὸ ἢ ἂν εἶναι ἀπὸ τὸν διάβολο;
-Φαίνεται αὐτό. Ἂν δὲν εἶναι ἀπὸ τὸν Θεό, τοῦ φέρνει ὁ διάβολος λογισμοὺς ὑπερήφανους. Ὕστερα, ὅσα κάνει ὁ διάβολος εἶναι χοντρά· φθάνει σὲ βλάσφημα πράγματα. Εἶχε ἔρθει μιὰ φορὰ στὸ Καλύβι ἕνας πλανεμένος καὶ δαιμονισμένος. Τοῦ εἶπα μερικὰ πράγματα καὶ τὸν βοήθησα. Ξέρετε τί μου εἶπε; «Πρώτη φορὰ τὰ ἀκούω αὐτά! Οὔτε στὸ Εὐαγγέλιο δὲν τὰ ἔχω διαβάσει!». Δηλαδὴ σὰν νὰ μοῦ ἔλεγε: «Τὰ εἶπες καλύτερα ἀπὸ τὸν Χριστό». Κατάλαβες τί κάνει ὁ διάβολος, γιὰ νὰ σοῦ φέρει ὑπερήφανο λογισμό; Πάντως, ἂν δὲν καταλάβει ὁ ἄνθρωπος ὅτι τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ κάνει μὲ τὴν δική του δύναμη, ἀλλά, ὅ,τι κάνει, τὸ κάνει μὲ τὴν δύναμη τοῦ Χριστοῦ, καὶ χίλια δαιμόνια νὰ βγάλει ἀπὸ δαιμονισμένους, πάλι τίποτε δὲν κάνει.

(Γ. Παϊσίου Ἁγιορείτου, «Πνευματικὸς ἀγώνας. Λόγοι», τ Γ΄, ἔκδ. Ι. Ἠσυχ, Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, Σουρωτή, Θὲσ/νίκης, σ. 211-213)
http://salpismata.blogspot.com.eg/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου