Ό πιό μεγάλος κίνδυνος άπό τις αδιάκοπες μέριμνες είναι ή λήθη τού Θεού καί ή υποβάθμιση τής πνευματικής ζωής. Νομίζω πώς έχετε σχετική εμπειρία. Καί θά είναι πολύ θλιβερό νά φτάσετε ως τήν τέλεια ψύχρανση του θείου ζήλου, οπως φοβάστε.
Αυτό, πάντως, δέν προκαλείται άπό τά ίδια τά βιοτικά έργα, άλλ' άπό τή δική μας αμέλεια. Εμείς αφήνουμε τόν εαυτό μας νά «λασπωθεί» καί μέ τις σκέψεις καί μέ τά αισθήματα καί μέ τά θελήματα καί μέ τις κοσμικές φροντίδες.
Μπορείτε ν' αποφύγετε τό «λάσπωμα» τούτο τής ψυχής; Ναι. Αρχίζοντας τα ολα μέ τήν προσευχή, συνεχίζοντας μέ τήν ελπίδα καί τελειώνοντας μέ τήν ευχαριστία. "Ετσι κάθε έργο σας θά είναι τυλιγμένο μέ θεϊκό ένδυμα καί δέν θά εκτοπίζει τόν Κύριο άπό τήν ψυχή.
"Οταν, πάλι, τελειώσετε μιά δουλειά καί πρίν καταπιαστείτε μέ άλλη, διώξτε γιά λίγο άπό τό νοΰ καί τήν καρδιά σας καθετί βιοτικό. Μείνετε μόνο μέ τό Θεό. Δώστε σ' Αυτόν τήν προσοχή σας, κάθε σκέψη καί κάθε αίσθημα σας. Επαναλάβετε, άν θέλετε, κάποιους αγαπημένους σας στίχους άπό τό Ψαλτήρι.
"Οσο εργάζεστε, νά προσεύχεστε νοερά. Καί κάθε φορά που αντιλαμβάνεστε οτι ή προσευχή μέσα σας διακόπηκε, νά ξαναρχίζετε τόν νοερό αγώνα χωρίς καθυστέρηση. Νά μελετήσετε καί βιβλία σχετικά μέ τήν προσευχή. "Ετσι, σιγά-σιγά, θά φουντώσει ό πόθος σας καί θά επιταχυνθεί ή πορεία σας πρός τό Θεό. Αυτή άς είναι ή κύρια φροντίδα τής ζωής σας. Ικετεύετε τόν Κύριο νά μή σας στερήσει τις προσευχητικές παρηγοριές.
'Από τ' ανθρώπινα έργα κανένα δέν πραγματοποιείται δίχως κόπο. Τά πνευματικά έργα απαιτούν κι αυτά κόπο πολύ άλλά καί ασταμάτητο.
Ή ζωή μας είναι γεμάτη φροντίδες. "Αν θελήσουμε ν' απαλλαγούμε άπ' ολες, δέν θά μπορέσουμε νά επιβιώσουμε. "Αλλωστε, δέν μας επιβάλλει κάτι τέτοιο ό θείος νόμος. Ακόμα καί οί ερημίτες καλλιεργούσαν μικρούς κήπους μέ λαχανικά καί φρόντιζαν, φυσικά, γι' αυτούς. Πρέπει, δμως, νά εργαζόμαστε έτσι ώστε οί φροντίδες νά μή μας καταβροχθίσουν. Νά τις θεωρούμε όχι ως τό κύριο έργο μας, πού είναι ή ψυχική σωτηρία, άλλά ως πάρεργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου