Ο απόστολος Παύλος γράφει στην «προς Εβραίους» επιστολή του ότι ο Νόμος της Παλαιάς Διαθήκης ήταν τύπος και σκιά και όχι η εικόνα των πραγμάτων. «Διότι ο Νόμος έχων σκιάν των μελλόντων αγαθών, ουχί αυτήν την εικόνα των πραγμάτων [..]» (Εβραίους, 10:1). Τα μέλλοντα αγαθά, είναι τα αγαθά που φανέρωσε ο Κύριος Ιησούς Χριστός στην εποχή μετά τον Νόμο. Μία τέτοια σκιά, ήταν και τα αρώματα που πρόσταζε ο Νόμος. Ο ίδιος απόστολος, αναφέρει ότι οι αληθινοί Χριστιανοί είναι «Χριστού ευωδία προς τον Θεό» (Β’ Κορινθίους, 2:15). Η ευωδία αυτή είναι το αποτέλεσμα της σχέσης του πιστού με τον Χριστό δια της Εκκλησίας. Άλλωστε στο κέντρο της ζωής του Χριστιανού, δεν είναι κάποιος άνθρωπος έστω και ενάρετος, αλλά ο θεάνθρωπος Χριστός. Ακολουθεί σχετικό απόσπασμα από σχόλια του αγίου Γρηγορίου Νύσσης στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης «Άσμα των Ασμάτων», που περιλαμβάνει ο πατέρας Π. Μπρούσαλης στην «Μυστική Θεολογία».
«Όταν, λοιπόν, ακούμε ότι το μύρο της νύμφης είναι άξιο μεγαλύτερης αναγνωρίσεως από όλα τα άλλα αρώματα, δια του λόγου διδασκόμαστε τούτο· ότι δηλαδή το μυστήριο της αλήθειας, που προσφέρεται με το ευαγγελικό κήρυγμα, είναι το μόνο ευωδιαστό για τον Θεό και προτιμάται από όλα τα αρώματα του Νόμου, επειδή αφ’ ενός μεν δεν καλύπτεται από κανέναν τύπο και καμία σκιά, αφ’ ετέρου δε γιατί με τη φανέρωση της αλήθειας είναι ευώδες. Γιατί αν οσφράνθηκε ο Κύριος κάποιο από τα προηγούμενα αρώματα, καθένα από αυτά κρίθηκε άξιο αποδοχής, για τη μυρωδιά της ευωδίας, σύμφωνα με τον λόγο που φανερωνόταν με αυτά, τα οποία γίνονταν και όχι με την εξωτερική και υλική μορφή των τελετών. Και αυτό φαίνεται από τον αυστηρό λόγο του Προφήτη, που λέγει ότι «δεν θα δεχτώ από την οικογένειά σου θυσίες μοσχαριών ούτε από τα κοπάδια σου ερίφια. Γιατί δεν πρόκειται να φάγω κρέατα ταύρων ούτε να πιω αίμα τράγων» (Ψαλμός 49:9.13), μολονότι, παλαιά, πολλές φορές προσφέρονταν οι ζωοθυσίες. Αλλά ακόμη και αν γίνονταν αυτά, άλλο είναι αυτό που γίνεται νόμος για σένα με αυτά, δια συμβόλων· το ότι δηλαδή πρέπει να σφαγιάζεις τα πάθη που υπάρχουν μέσα σου. Γιατί λέγει· «για τον Θεό θυσία είναι το πνεύμα της συντριβής και ο Θεός δεν εξουθενώνει την καρδιά που έχει ταπεινωθεί και έχει συντριβεί» (Ψαλμός 50:19). Έτσι προσφέρεται η θυσία της ανύμνησής μας που δοξάζει εκείνον, ο οποίος οσφραίνεται αυτή την οσμή. Επειδή, λοιπόν, η ψυχή, που ευωδιάζει πνευματικά, σύμφωνα με το λόγο του Παύλου, ο οποίος ήταν ευωδία Χριστού, ξεπερνώντας όλα τα τυπικά αρώματα του Νόμου, γίνεται αυτή δια του βίου και του μύρου της ιεροσύνης και το θυμίαμα το προερχόμενο από τη σύνθεση διαφόρων ειδών με την παντοειδή συνεισφορά και ανάμιξη των αρετών, και αποκτά καλή ευωδία. Και αυτής της ψυχής ο βίος φάνηκε στην όσφρηση του Νυμφίου, ως οσμή ευωδίας. Γι’ αυτό η θεία αίσθηση, όπως την αποκαλεί ο Σολομών, αντί για τα υλικά αρώματα του Νόμου προτιμά εκείνη την άυλη και καθαρή ευωδία, που γίνεται άρωμα δια των αρετών. Και ο Νυμφίος της λέγει: «και η οσμή των μύρων σου είναι ανώτερη από όλα τα αρώματα» (Άσμα Ασμάτων, 1:3).
http://exprotestant.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου