Όπως κοινωνούν σήμερα οι ιερείς μέσα στο ιερό).
«Όταν βαδίζεις λοιπόν, τώρα αργά-αργά, σιωπηλά, για να κοινωνήσεις, μην τεντώνεις και τα δυο σου χέρια, αλλά να στηρίζεις την δεξιά σου παλάμη με τ’ αριστερό χέρι.
Η παλάμη πρέπει να ‘ναι κοίλη, για να υποδεχτεί τον Βασιλέα των βασιλέων. Πρόσεχε, σαν τα μάτια σου, με φόβο, τρόμο, να μην παραπέσει έξω από το χέρι σου, κανένας πολύτιμος Μαργαρίτης και χάσεις ένα από τα μέλη Του.
Με τον ίδιο τρόπο να πλησιάζεις πάλι ήσυχα, χωρίς σπρωξίματα, για να πάρεις το τίμιο Αίμα του Κυρίου μας. Το κεφάλι σου όρθιο, τα χέρια σου κάτω, δεμένα! Ανοίγεις καλά το στόμα και όταν δεχτείς το πανακήρατο Αίμα, ταπεινά να λες το «Ἀμήν», «Ἀμήν», «Ἀμήν».
Να αγιάζεις οφθαλμούς- μέτωπο!
«Όταν τα χείλη σου είναι ακόμη υγρά με τ’ άγιο Αίμα, να τ’ αγγίζεις ευλαβικά με τα χέρια και να αγιάζεις τους οφθαλμούς, το μέτωπό σου, τ’ αυτιά και τ’ άλλα αισθητήρια.
Ταυτόχρονα να χαίρεσαι, να δοξολογείς, να ευχαριστείς ολόψυχα το Θεό, γιατί σ’ αξίωσε να πάρεις μέσα σου τον Παντοδύναμο Χριστό μας».
Ο τρόπος ζωής σώζει ( όχι ο τόπος ).
Ίσως ρωτήσει κάποιος. Εγώ ζω μέσα στον κόσμο, σ’ ένα αμαρτωλό πρόστυχο περιβάλλον. Είναι δυνατόν να σωθώ;
Τι πράγματα λέγεις, αδελφέ μου; Θέλεις να σου αποδείξω με λίγα λόγια ότι δεν σώζει τον άνθρωπο ο τόπος, αλλά ο τρόπος της ζωής και η προθυμία προς τον Θεό;
Ο Αδάμ ζει χαρούμενα μέσα στον Παράδεισο, σ’ ένα ήρεμο λιμάνι! Και όμως εδώ ναυαγεί, καταστρέφεται. Δεν φταίει φυσικά ο τόπος, αλλά η υπερηφάνεια, ο εγωισμός του.
Ο Λωτ ζει μέσα στα Σόδομα, μέσα σ’ ανοιχτό φουρτουνιασμένο, άγριο πέλαγος. Όμως σώζεται, γιατί είναι δίκαιος, αγαπά ειλικρινά το Θεό.
Ο Ιώβ ζει σε φλογερό καμίνι, κοιμάται πάνω σε κοπριές, έχει χάσει τα πάντα, δέκα παιδιά, περιουσία. Κερδίζει τα πάντα!
Ο Δαβίδ βρίσκεται σε βασιλικά ανάκτορα. Τι κερδίζει, από τον τόπο; Τίποτα. Διαπράττει διπλή αμαρτία ( μοιχεία, φόνο ).
Δεν φταίει, λοιπόν, ο τόπος για την αμαρτωλή ζωή μας!
Είναι πρόχειρη δικαιολογία ! Ξέρετε τι φταίει; Δεν συμμετέχουμε έντονα στις προσευχές, δεν παίρνουμε μέρος στις ιερές συνάξεις μας, δεν απολαμβάνομεν το τίμιον Σώμα του Χριστού, δεν εξομολογούμεθα ταπεινά όλες τις αμαρτίες μας!
[ Ο Πορφύριος συχνά έλεγε: «Και μέσα στην Ομόνοια μπορείς να αγιάσεις» ]
«Πρόσεχε τί κάνουν όσοι θέλουν να πάρουν κάποιο βασιλικό αξίωμα. Διαρκώς βρίσκονται δίπλα στο βασιλιά και τον παρακαλούν να τους δώσει ό,τι επιθυμούν». Πολλές φορές παρακινούν και άλλους να μεσολαβήσουν, για να πετύχουν το σκοπό τους.
Η Εκκλησία είναι ήρεμο λιμάνι, θεραπευτήριο άριστο. Δεν χαρίζει επίγεια αξιώματα, αλλά ανώτερα, ουράνια αγαθά.
Όσοι λοιπόν, εγκαταλείπουν αδικαιολόγητα τις ιερές συνάξεις, όσοι ασχολούνται με τυχαία περιστατικά, άσκοπες συζητήσεις, αυτοί όλοι εγκαταλείπουν το γαληνεμένο λιμάνι της Εκκλησίας και ναυαγούν, βουλιάζουν σ’ αμαρτωλά βαλτονέρια!
Τι κάνεις, ω άνθρωπε; Όταν ο ιερέας λέγει «Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας», ας ανεβάζουμε προς τον ουρανό τις καρδιές μας, εσύ απαντάς «Έχομεν προς τον Κύριον». Έτσι δεν είναι; Δεν ντρέπεσαι, λοιπόν, δεν κοκκινίζεις; Γιατί κατά την άγια , επίσημη ώρα τούτη, εσύ αποδεικνύεσαι ψεύτης; Έχεις ανυψώσει την καρδιά στο Θεό ή στη γη πλανιέται η σκέψη σου; Συλλογίζεσαι το Χριστό ή λογαριάζεις το χρυσό;
Η βασιλική τράπεζα ευπρεπίζεται, ετοιμάζεται, ο Αμνός του Θεού θυσιάζεται για χάρη σου, ο ιερέας αγωνίζεται για την σωτηρία σου, αόρατα, ουράνια αγγελικά τάγματα, πολυόμματα Χερουβείμ, άγια Σεραφείμ παρευρίσκονται στο άγιο θυσιαστήριο. Εξαπτέρυγα Χερουβείμ σκεπάζουν από σεβασμό, φόβο, τρόμο τα πρόσωπά τους. Όλες οι ουράνιες Δυνάμεις μαζί με τον Ιερέα ικετεύουν, παρακαλούν το Θεό για σένα. Τώρα αόρατα κατεβαίνει το πυρ, η φωτιά του Αγίου Πνεύματος, και το πανάχραντο Αίμα του Χριστού τρέχει από την αγία πλευρά Του μέσα στο Άγιο Ποτήριο για σένα προσωπικά!
Σε ρωτώ, δεν σε κατακρίνει η συνείδησή σου, γιατί δεν συμμετέχεις σ’ αυτό το πλουσιοπάροχο βασιλικό δείπνο;
Προσοχή προς το Μυστήριο, όχι σ’ άλλα θέματα.
Η εβδομάδα έχει εκατόν εξήντα οκτώ ώρες, που μπορείς να εκτελείς όλα τα έργα σου. Ο Θεός μπορεί ξεχωρίζει μονάχα μίαν ώρα και ζητά να την αφιερώσεις αποκλειστικά σε Κείνον.
Αν εσύ και αυτήν την ώρα διαθέτεις, για προσωπικά σου προβλήματα, αν νοερά ασχολείσαι μ’ ασήμαντα, γελοία, αμαρτωλά πράγματα, τότε με ποιο θάρρος θα πλησιάσεις τα θεία Μυστήρια;
Αν δεν έχεις ολοκάθαρη συνείδηση, τότε μην πλησιάζεις το φλογερό καμίνι! Αν τα χέρια σου είναι ρυπαρά, βρωμερά με κοπριές, τολμάς να εγγίζεις βασιλικό ρούχο, έστω και στην άκρη του;
Πηγή: «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΩΦΕΛΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ»
ΤΕΥΧΟΣ 8ΟΝ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ
http://inpantanassis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου