Έλεγε ένας από τους Γέροντες ότι ο Άγιος Βασίλειος επισκέφθηκε κάποτε ένα Κοινόβιο και μετά την καθιερωμένη του διδασκαλία προς αυτό, λέει στον εκεί Ηγούμενο: «Έχεις εδώ κανέναν αδελφό που να βαδίζει τον δρόμο της σωτηρίας;». Του λέει ο Ηγούμενος: «Όλοι, δούλοι σου είναι, δέσποτα, και προσπαθούν να σωθούν». Τον ξαναρωτά, ο Άγιος: «Έχεις κανέναν που να κάνει αληθινή υπακοή;». Τότε εκείνος πήγε και του έφερε έναν αδελφό, τον οποίον ο Μέγας Βασίλειος τον έβαλε να βοηθάει και να υπηρετεί στην τράπεζα την ώρα του φαγητού. Αφού έφαγαν, αυτός ο αδελφός έδωσε νερό στον Άγιο να νιφθεί. Έπειτα, του λέει και ο Άγιος Βασίλειος: «Έλα τώρα να σου δώσω κι εγώ νερό να νιφθείς!». Κι εκείνος αμέσως δέχθηκε πολύ πρόθυμα από τον ίδιο τον Άγιο να του προσφέρει νερό για να πλυθεί. Μετά από αυτό, γυρίζει και του λέει ο Άγιος: «Όταν μπω μέσα στο Ιερό, έλα να σε κάνω διάκονο!». Πράγματι, έγινε διάκονος. Μετά, ο Μέγας Βασίλειος τον έκανε πρεσβύτερο και τον πήρε μαζί του στην Επισκοπή, χάρις σ' αυτήν την αγγελική υπακοή του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου