Να μένεις εκεί που έχεις χώρο να πετάς και κανείς δεν θα κόψει τα φτερά σου..

Να μένεις εκεί που έχεις χώρο να πετάς και κανείς δεν θα κόψει τα φτερά σου.
Τα πουλιά με τα φτερά τους, δεν μπορούν μόνο να απολαμβάνουν μακρινά ταξίδια , αλλά μπορούν και να φεύγουν και από τόπους που πληγώνονται. Κάποιες φορές το να φεύγεις δεν είναι δειλία αλλά ανδρεία και δύναμη. Μια ηρωική έξοδος από το σκοτάδι στο φως. Πολλές φορές η υπομονή μπορεί να σε σκοτώσει ή να γίνει καρκίνωμα αντί για θεραπεία. Τα πάντα θέλουν διάγνωση και αξιολόγηση σύμφωνα με τις δυνάμεις και τις δυνατότητές μας, αλλά με το βλέμμα στα έσχατα και στη Βασιλεία του Θεού. Όχι όλα για το εδώ και το τώρα, αλλά όλα να ξεκινάνε από εδώ με πορεία προς στην αιωνιότητα.
Μπορεί λοιπόν να χρειαστεί να φύγεις, όχι όμως για να σώσεις, με την εγωιστική έννοια, το τομάρι σου, αλλά για να σώσεις την ψυχή σου και να μην τραυματιστούν και άλλοι. Μια φυγή για να σταματήσει το κακό. Αν είσαι σε κατάσταση που μπορείς να αλλάξεις την πυξίδα, με τη δύναμη του Θεού πάντα , κάτσε, αλλιώς όλα θα οδηγηθούν στον γκρεμό. Η υπομονή δεν είναι μια ξερή εντολή, διότι να θυμάσαι, δεν έχουν όλα τα σακιά το ίδιο βάρος ούτε όλες οι πλάτες αντέχουν τα ίδια κιλά. Αν κάνεις υπομονή ενώ δεν είσαι καλά και πιέζεσαι, θα διαλυθείς. Οι Άγιοι δεν κάνουν υπομονή για να αγιάσουν. Είναι Άγιοι και κάνουν υπομονή. Υπάρχει μεγάλη διαφορά σε αυτό.
Η φυγή δεν είναι πάντα δειλία. Σε περίπτωση πυρκαγιάς αν δεν μπορείς να σβήσεις τη φωτιά, θα πρέπει να φύγεις, αλλιώς θα καείς.
Και τι να κάνω ;
Κάνε το προσευχή και πήγαινε το πρόβλημα στον Χριστό όχι για να βρεθεί απαραίτητα λύση, αλλά για να βγάλεις τα διαμάντια που κρύβει μέσα του το πρόβλημα. Ο Χριστός δεν ήρθε για να μας λύσει τα προβήματά μας, αλλά για να Τον ψάξουμε μέσα στα προβλήματα. Να Τον αναζητήσουμε και να σχετιστούμε μαζί Του μέσα από τις κραυγές τις αγωνίας και του πόνου. Να βρούμε το καντηλάκι του Χριστού μέσα στα σκοτάδια των δυσκολιών μας.
Το ποιόν θα αναζητήσεις στο πρόβλημα είναι απόδειξη για το πώς βλέπεις το πρόβλημα.
Δεν έχουν όλα τα προβλήματα λύσεις, έχουν όμως μαθήματα. Και πολλά μαθήματα θα σου πουν να αλλάξεις δρόμο. Και τότε το πρόβλημα γίνεται ευεργεσία, αρκεί να το δείς έτσι μέσα από την προοπτική της Βασιλείας του Θεού.
Σε πολλά προβλήματα ίσως χρειαστεί να φύγουμε, να σιωπήσουμε, να υπομένουμε , να τρέξουμε μακριά. Ό,τι δεν λύνεται, είτε κόβεται, είτε απλά πάει στην άκρη και συνεχίζουμε να προχωράμε.
Ένα πινέλο στον καμβά ξεκινάει την διαδρομή του εμποτισμένο με χρώμα και κάνει ελιγμούς, όχι για να διαγράψει τα προηγούμενα βήματα, αλλά με σκοπό να δημιουργήσει κάτι νέο, κάτι καινούργιο, κάτι όμορφο.
Το πότε θα περιμένεις και το πότε θα φύγεις δεν είναι ερωτήσεις με μια απάντηση. Η απάντηση σε κάθε ερώτηση είναι απόσταγμα μετά από διάγνωση, διάκριση και προσευχή. Όχι όμως για να γίνει το δικό μου θέλημα, διότι μπορεί να μην με συμφέρει. Να γίνει το θέλημα του Θεού στη ζωή μου, ανοίγοντας τη ζωή μου στη δική Του ζωή. Καλές αποφάσεις.

π. Σπυρίδων Σκουτής
https://simeiakairwn.wordpress.com/