ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΥΡΙΝΗΣ

«Ἀποθώμεθα οὖν τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώ­με­θα τά ὅπλα τοῦ φωτός» (Ρωμ. 13.12).
Μιά διπλή προτροπή μᾶς ἀπευθύνει σήμερα ὁ ἀπό­στο­λος Παῦλος. Μιά διπλή προτροπή γιά τό τί πρέπει νά ἀποφεύγουμε καί τό τί πρέ­πει νά κάνουμε. Καί ἡ διπλή αὐτή προτροπή, ἔτσι ὅπως διατυπώνεται, περι­λαμ­βάνει μιά ἀντίθεση, μιά ἀντί­θεση σέ δύο στοιχεῖα, μία ἀντίθεση φυσική καί αὐ­τονόητη, μία ἀντίθεση ἀνάμεσα στό φῶς καί τό σκότος.
Φῶς καί σκότος εἶναι τά στοιχεῖα πού ἀντιπαρατί­θε­νται, τά δύο στοιχεῖα δέν μποροῦν νά συνυπάρχουν, ἐφόσον ἡ πα­­­­­ρου­­σία τοῦ ἑνός σηματο­δο­τεῖ τήν ἀπουσία τοῦ ἄλ­λου.
Τό φῶς εἶναι τό σύμβολο τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ, ἐφόσον ὁ Θεός τό δημιούρ­γη­σε, διαχωρίζοντάς το ἀπό τό σκότος, πού κυριαρ­χοῦσε «ἐπάνω τῆς ἀβύσ­σου», πρίν ἀπό τή δη­μιουρ­γία τοῦ κόσμου.
Φῶς εἶναι ὁ Θεός, ἐφόσον ὁ ἴδιος ὁ Χριστός διακή­ρυ­ξε: «ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου».
Στό φῶς ζεῖ καί κινεῖται καί ὅποιος ἀκολουθεῖ τόν Θεό, κατά τή δια­βεβαίωση τοῦ Χριστοῦ, ὅτι «ὁ ἀκο­λου­θῶν ἐμοί οὐ μή περιπα­τήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ ἀλλ᾽ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς».
Ἀντίθετα ὅποιος, ὅπως ὁ Ἑωσφόρος, ὁ ἄγγε­λος τοῦ φωτός, ἐπιλέξει νά ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τόν Θεό, αὐτός ὄχι μόνο βυθίζεται στό σκότος καί ἐργά­ζεται τά ἔργα τοῦ σκότους, ἀλλά γίνεται καί ὁ ἴδιος σκότος, καθώς ἀπο­ξε­νώνεται ἀπό τήν πηγή τοῦ φωτός, τόν Θεό.
«Ἀποθώμεθα οὖν τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώ­με­θα τά ὅπλα τοῦ φωτός».
Μέ τό φῶς συνδέεται ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς εἰσό­δου του στήν Ἐκ­κλη­σία καί ὁ ἄνθρωπος, ὅταν κατά τό μυ­στή­ριο τοῦ ἁγίου βαπτί­σμα­τος ἐνδύεται μέ «χι­τῶ­να φωτεινόν» καί φωτίζε­ται ἀπό τή χά­ρη τοῦ Πα­να­γίου Πνεύματος. Ὅμως ἡ φυ­σική ροπή πρός τό κακό, συνέπεια τῆς πτώσεως τῶν πρωτοπλάστων καί ὁ «πα­λαιός ἄνθρωπος» πού ἐνυ­πάρ­χει στήν ἀνθρώπινη φύ­­­­­ση, συσκοτίζουν μέσα του συχνά τό φῶς, μέ συνέ­πεια νά ἐργάζεται τά ἔργα τοῦ σκότους, νά ἐνερ­γεῖ καί νά πράττει, δηλαδή, ἀντί­θε­­­τα ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ἔχοντας, λοιπόν, ὁ ἀπό­στολος Παῦλος ἀπόλυτη συν­αί­σθηση τῆς ἀν­θρώπι­νης αὐτῆς ἀδυνα­μίας, μᾶς προτρέπει, ἀδελ­φοί μου, μέ τό σημερινό ἀποστολικό ἀνά­­γνωσμα, νά ἀπαρνη­θοῦ­­­­με τά ἔργα τοῦ σκότους, νά ἀπαρνηθοῦμε ὅ,τι δηλα­δή μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό καί τό φῶς τῆς πα­ρουσίας του, καί νά ἐνδυ­θοῦμε τά ὅπλα τοῦ φωτός.
Ἡ διατύπωση τοῦ ἀποστό­λου εἶναι ἐξαιρετικά προ­σε­­κτική. Δέν μᾶς συ­στή­νει ἁπλῶς νά ἀνα­λά­βουμε τά ἔργα τοῦ φωτός, ἀλλά μᾶς προτρέπει νά ἐν­δυθοῦμε τά ὅπλα τοῦ φω­τός. Νά εἴμα­στε, δηλαδή, ἕτοιμοι καί κατάλληλα ἐξο­­πλισμένοι μέ τά ὅπλα τοῦ φωτός, ὥστε νά μπο­ροῦμε νά ἀντι­παλεύουμε καί νά ἀποδιώ­κουμε τό σκό­τος μέσα μας καί γύρω μας.
«Ἀποθώμεθα οὖν τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώ­με­θα τά ὅπλα τοῦ φωτός».
Τή διπλή αὐτή πρόσκληση ἀπευθύνει πρός ὅλους μας σήμερα ὁ ἀπόστολος. Ὁ ἀγώνας αὐτός δέν εἶναι εὔκολος, διότι εἶναι ἀγώ­νας διαρκής πρός τό σκότος καί τούς ὑπηρέτες τοῦ σκό­τους, γι᾽ αὐτό καί θά πρέπει πρωτίστως νά προσπα­θή­σουμε νά ἀπομα­κρύ­νουμε ἀπό τή ζωή μας κάθε σκιά, δια­τη­ρώ­ντας τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητα τῆς ψυ­χῆς καί τοῦ σώματός μας, ἀλλά καί νά φροντίζουμε νά τήν καθαίρουμε τακτικά διά τοῦ μυστηρίου τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καί τῆς θείας Εὐχαριστίας. Ἔτσι μόνο θά μποροῦμε νά συνεχίζουμε τόν ἀγώνα μας γιά νά ἀποφύγουμε τό σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καί νά ζοῦμε πάντοτε μακριά ἀπό τήν ἐπήρεια τοῦ σκότους καί μέσα στό φῶς καί τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε νά τά ἀπολαύσουμε καί αἰωνίως.
 
 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
http://imverias.blogspot.com/