Να μην μισήσετε άνθρωπο!

Να μην μισήσετε άνθρωπο! Και να μην τον κατηγορήσετε, γιατί η κατηγόρια είναι ένα είδος μίσους. Κατηγορούμε τους άλλους: “Α, αυτός ο παλιάνθρωπος, ο παλιόγερος”.
Έτσι λέμε για τους ανθρώπους, για τις εικόνες, για τα δημιουργήματα του Θεού. Και οι νέοι θέλει να προσέχουν τη ζωή τους, γιατί τα πάθη στον άνθρωπο τον ταράσσουν μέσα στη ζωή, όσο θα υπάρχνουν γήινες δυνάμεις της. Μας τραβάνε μέσα στη σάρκα, να φάμε όλη τη γη, όλη τη γη με τα δόντια μας. Τόσο πολύ ο άνθρωπος ξεφεύγει από την αλήθεια. Ψάχνουμε εδώ να βρούμε την ευτυχία.
Αλλά θέλει προσοχή, να περάσουμε αυτή τη ζωή με καλοσύνη, όσο μπορούμε με καλοσύνη, με αλήθεια στα χείλη. Όχι ψέμα! Μην πούμε ψέμα, για να κερδίσουμε κάτι. Αυτό είναι καταστροφή, χανόμαστε μέσα στο χάος της ζωής αυτής και χάνουμε τον σωστό δρόμο. 
Να αγαπάς τους άλλους, όχι για υλικά πράγματα, αλλά όπως υποτάσσει το Πνεύμα του Κυρίου, με αγάπη ειλικρίνειας και πίστεως, που είναι η αλήθεια, και δεν έχει σημεία κενά, δεν ανακατεύεται στα πράγματα της γης. Είναι ξεχωριστή η αγάπη με ελπίδα στη καρδιά, είναι το μεγαλύτερο αγαθό επάνω στη γη.
Δυστυχώς οι άνθρωποι κοιτάζουμε τη γη να κατακτήσουμε. Πέρασαν εκατομμύρια χρόνια και τη γη δεν την κατέκτησε κανείς. Όλοι ήρθαν, πέρασαν, έφυγαν και αφήσανε τη γη στη γη. Όσοι κατόρθωσαν να εννοήσουν τον στόχο της ζωής εδώ, που είναι η καλοσύνη της ψυχής μας, να εργαστούμε με θέληση αγαθή την καλοσύνη της ψυχής, τότε πετύχαμε τον στόχο και τον προορισμό
Βρισκόμαστε σε καιρούς χαλεπούς αυτήν την εποχή που ζούμε εμείς. Υπήρξαν και καλές εποχές, που ζούσαν οι άνθρωποι με αγάπη. Ο ένας εφύλαγε τον συνανθρωπό του, τον αγαπούσε, τον βοηθούσε σε όλα τα πράγματα της ζωής.
Τώρα πάμε αντίστροφη μέτρηση. Δεν προσέχουμε τη ζωή, δεν την χαιρόμαστε. Η απιστία μας σπρώχνει μακριά από την κατάσταση της πολυτίμου αληθείας. Αν δεν έχουμε ούτε ίχνος από την πίστη μας προς τον Θεό, που ψάχνουμε να βρούμε μέσα στο σκοτάδι; 
Έβγα έξω τώρα μέσα στο σκοτάδι, να δω τι θα βρεις. Δεν θα βρεις τίποτα, πάνω στα βράχια θα χτυπήσεις. Όπου υπάρχει κίνδυνος, εκεί πέφτει ο άνθρωπος, γιατί αφήσαμε τα πολυτιμότερα πράγματα, την πίστη μας στον Θεό και την αγάπη μας στον συνάνθρωπο.
Όποιος κατορθώσει να κρατήσει αυτά τα δύο, την αλήθεια στον Κύριο και την αγάπη στον άνθρωπο, αυτός πέτυχε στον στόχο του και τον προορισμό του στη γη.
Όταν έρθει η ώρα, θα φύγει χωρίς στεναχώρια, χωρίς θλίψη, χωρίς πόνο, χωρίς φασαρία, και θα πάει εκεί που είναι γραμμένο, μέσα στη Βασιλεία των Ουρανών. Θα έχει εφόδιο μια τσάντα γεμάτη καλοσύνη και θα την κουβαλάει μαζί του, για να πάει μπροστά στον φοβερό Κριτή, όταν θα τον ρωτήσει τότε Εκείνος: “Τι έκανες κάτω στη γη τόσα χρόνια;”

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης
http://inpantanassis.blogspot.com/