Σήμερα, για να μπόρεσει ο άνθρωπος να αντιμετώπισει τις δυσκολίες που συναντά, πρέπει να έχει μέσα του τον Χριστό, από τον Οποίο θα παίρνει Θεία παρηγοριά, για να έχει κάποια αυταπάρνηση. Αλλιώς σε μια δύσκολη στιγμή τί θα γίνει; Διάβασα κάπου ότι ο Αβδούλ-Πασάς (διοικητής της Θεσσαλονίκης τα έτη 1821-1823), είχε πάρει πεντακόσιους νέους από το Άγιο Όρος. Άλλοι από αυτούς ήταν δόκιμοι και άλλοι είχαν πάει εκεί, για να κρυφτούν. Τότε φαίνεται με την Επανάσταση κατέφευγαν στο Άγιον Όρος, για να γλυτώσουν, επειδή οι Τούρκοι μάζευαν νέα παιδιά, να τα κάνουν Γενίτσαρους. Ο Αβδούλ-Πασάς τους νέους που έπαιρνε, αν δεν αρνιόνταν τον Χριστό, τους κρεμούσε στον Πύργο, στην Ουρανούπολη. Από τόσους που πήρε από το άγιον Όρος μόνον πέντε μαρτύρησαν, ενώ οι άλλοι αρνήθηκαν τον Χριστό και έγιναν Γενίτσαροι. Χρειάζεται παλληκαριά• δεν είναι παίξε-γέλασε. Αν έχει κανείς κακομοιριά, φιλαυτία, δεν έχει Θεϊκή δύναμη μέσα του, και τότε πώς να αντιμετωπίσει μια τέτοια δυσκολία;
(Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου