ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ!

Γεωργίου Ζαραβέλα

Θεολόγου

ΜΑ Ιστορικής Θεολογίας - Λειτουργικής ΕΚΠΑ

Κυριακή των Βαΐων σήμερα και η Εκκλησία μας εισάγει στο μυστήριο του Πάθους του Κυρίου. Θυμόμαστε την είσοδο του στην Αγία Πόλη, τα Ιεροσόλυμα. Ο Κύριος, αφού ανέστησε εκ νεκρών τον φίλο του Λάζαρο στη γειτονική πόλη Βηθανία (Ιω. ιβ’, 1) και είχε πλέον ολοκληρώσει τον κύκλο της διδασκαλίας του μηνύματος για τη σωτηρία, πορεύεται προς την μεγαλούπολη των Ιεροσολύμων, την ιερή πόλη της Παλαιάς Διαθήκης. Πριν να εισέλθει σε αυτή, ζητά από τους μαθητές του να μεταβούν σε κοντινό σημείο και να του φέρουν ένα μικρό γαϊδουράκι, στο οποίο δεν θα είχε καθίσει ξανά άνθρωπος («νέον» κατά τη βιβλική διήγηση), και θα ήταν δεμένο εκεί. Τους συμβουλεύει, εάν τους ζητηθεί ο λόγος που πήραν αναίτια το ξένο ζώο, να πουν ότι το ζήτησε ο δάσκαλός τους. 

Έτσι κι έγινε, οι μαθητές έφτασαν στον τόπο που τους υπέδειξε ο Ιησούς, έλυσαν το πουλάρι που βρισκόταν εκεί και όταν τους ζητήθηκε ο λόγος για την πράξη τους, αποκρίθηκαν ότι το ζήτησε ο Κύριος. Εκείνοι το έφεραν στον Χριστό και αφού τοποθέτησαν στη ράχη του τα εξωτερικά ενδύματά τους, ο Κύριος κάθισε επ’ αυτού και ξεκίνησε την εισοδική πορεία προς την πόλη του πάθους του, την Ιερουσαλήμ.

Η αντίδραση του λαού μπροστά στο ταπεινό θέαμα ήταν ενθουσιώδης, αντάξια βασιλικής υποδοχής. Ο Χριστός εισερχόταν στην πόλη σαν κοινός θνητός, επιβαίνοντας πάνω σε ένα ταπεινό πουλάρι. Αντίθετα προς το θέαμα, ο όχλος, άνδρες, γυναίκες, ακόμη και τα βρέφη που ακόμη θήλαζαν, αναφωνούσαν «Δόξα και ύμνος ανήκει στον απόγονο του Δαυίδ· ευλογημένος από τον Θεό είναι αυτός, που έρχεται σταλμένος από τον Κύριο» («Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», Κατά Μάρκον ια’, 9). 

Εκτός από τους ενθουσιώδεις αλαλαγμούς, πολλοί από τους παριστάμενους έστρωναν τα ενδύματά τους για να περάσει από πάνω ο Χριστός, ενώ άλλοι έραιναν την πορεία του με φύλλα από τα δέντρα που περιστοίχιζαν την οδό (Μρκ. ια’, 1-11), τα γνωστά μας βάια ή βάγια. Για τον λόγο αυτό, η παρούσα Κυριακή ονομάζεται ως Κυριακή των Βαΐων ή της Βαϊοφόρου. Στοιχείο της ανάμνησης αυτού του περιστατικού από τη ζωή του Χριστού αποτελεί η ευλογία και διανομή των βαΐων στους πιστούς κατά τη σημερινή Θεία Λειτουργία.

Η ταπεινή πορεία του Χριστού προς την Ιερουσαλήμ μεταβάλλεται σε πανηγυρική εκδήλωση λατρείας. Ο αδιάφορος διαβάτης, σύμφωνα με τον κοινό νου, φαντάζει στα μάτια των παριστάμενων σαν ένδοξος βασιλιάς, ο οποίος έρχεται για να σώσει τον λαό του Θεού, τον Ισραήλ. Τη στιγμή εκείνη, στο πρόσωπο του Χριστού εκπληρώνονται όλες οι προσδοκίες για σωτηρία, έτσι όπως τις προτύπωσαν με τον λόγο τους οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Αναφέρει ο προφήτης Ζαχαρίας στο Θ’ κεφάλαιο του βιβλίου του απευθυνόμενος στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, ότι θα έρθει ο βασιλιάς της δίκαιος και σωτήρας, όχι όμως με δόξα και λαμπρότητα, αλλά πράος και ταπεινός, πάνω σε ένα πουλάρι, του οποίου η ράχη δεν θα έχει μεταφέρει άλλη φορά άνθρωπο (Ζαχαρίου θ’, 9-15). 

Η λόγοι του προφήτη Ζαχαρίου για την έλευση του βασιλέα συνδέονται με την ελπίδα για την απολύτρωση των Ιουδαίων. Ο ερχόμενος βασιλιάς θα σώσει τον λαό του από κάθε αλλότρια επιβουλή και θα τον καταστήσει μοναδικό ανάμεσα στα έθνη. Έτσι, ο Χριστός, έχοντας ως Θεός το βασιλικό αξίωμα, μπαίνει σαν κοινός θνητός στα Ιεροσόλυμα. Οι ελπίδες του λαού αναπτερώνονται. 

Ο Χριστός όντως ήρθε για να εγκαταστήσει μία καινή βασιλεία, η οποία θα οδηγήσει τον άνθρωπο στη σωτηρία. Όμως, το βασίλειό του δεν είναι ούτε εθνικό, ούτε γεωπολιτικό. Η βασιλεία του Χριστού είναι πνευματική, χωρίς εθνικές αποχρώσεις και συμφεροντολογικές επιδιώξεις, όπως αυτές που έτρεφαν (και τρέφουν) ανά τους αιώνες οι Ιουδαίοι. Η νέα βασιλεία του Χριστού, το Νέο Ισραήλ, δεν είναι μια φούχτα ενός σμικρού έθνους, αλλά ένα πληθυσμιακό ποτάμι όπου γης, αποτελούμενο από καθαρές ψυχές με ζέση και πίστη στον αληθινό Θεό.

Αυτή η πραγματικότητα δεν χωρά στο εθνικιστικό μυαλό των Ιουδαίων. Το κλίμα ευφορίας θα μεταβληθεί γρήγορα σε κύμα απαξίωσης. Ο βασιλιάς του Ισραήλ θα κριθεί χειρότερος από τον εγκληματία Βαραββά. Ο επαινούμενος από μυριάδες λαού ως σωτήρας θα καθυβρισθεί και θα γνωρίσει την πλέον απαξιωτική καταδίκη, τη σταύρωση, σαν να ήταν ο χειρότερος κακούργος. Η μεταπτωτική ανθρωπότητα θα δείξει όλο το μεγαλείο της. Ο υποδεχόμενος με δόξα και βασιλικές τιμές σωτήρας, θα ταπεινωθεί, θα υβρισθεί, θα καταδικασθεί άδικα. Τα «Ωσαννά!» θα δώσουν τη θέση τους στα «Άρον, άρον!». Την περίλαμπρη προετοιμασία της οδού προς τα Ιεροσόλυμα θα ακολουθήσει η ατιμωτική πορεία προς τον Γολγοθά. Άλλωστε, η απόφαση είναι προειλημμένη. Οι πρόκριτοι του Ισραήλ, τις ανομίες και την υπεροψία των οποίων τόσο πολύ στυλίτευσε ο Κύριος στη δημόσια κηρυκτική δράση του, έκριναν την καταδίκη. Ο Ιησούς λέει πολλές αλήθειες και πρέπει να θανατωθεί... 

Καλή Ανάσταση!

https://naxioimelistes.blogspot.com/2018/04/blog-post_1.html