ΣΑΒΒΑΤΟΝ Η΄, ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 13:1-10
Ἀδελφοί, πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω. Οὐ γὰρ ἔστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ, αἱ δὲ οὖσαι ὑπὸ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν· ὥστε ὁ ἀντιτασσόμενος τῇ ἐξουσίᾳ τῇ τοῦ Θεοῦ διαταγῇ ἀνθέστηκεν, οἱ δὲ ἀνθεστηκότες ἑαυτοῖς κρῖμα λήμψονται. Οἱ γὰρ ἄρχοντες οὐκ εἰσὶν φόβος τῶν ἀγαθῶν ἔργων ἀλλὰ τῶν κακῶν. Θέλεις δὲ μὴ φοβεῖσθαι τὴν ἐξουσίαν; τὸ ἀγαθὸν ποίει, καὶ ἕξεις ἔπαινον ἐξ αὐτῆς· Θεοῦ γὰρ διάκονός ἐστί σοι εἰς τὸ ἀγαθόν. Ἐὰν δὲ τὸ κακὸν ποιῇς, φοβοῦ· οὐ γὰρ εἰκῇ τὴν μάχαιραν φορεῖ· Θεοῦ γὰρ διάκονός ἐστιν, ἔκδικος εἰς ὀργὴν τῷ τὸ κακὸν πράσσοντι. Διὸ ἀνάγκη ὑποτάσσεσθαι, οὐ μόνον διὰ τὴν ὀργὴν ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν συνείδησιν. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ φόρους τελεῖτε· λειτουργοὶ γὰρ Θεοῦ εἰσιν εἰς αὐτὸ τοῦτο προσκαρτεροῦντες. Ἀπόδοτε πᾶσιν τὰς ὀφειλάς, τῷ τὸν φόρον τὸν φόρον, τῷ τὸ τέλος τὸ τέλος, τῷ τὸν φόβον τὸν φόβον, τῷ τὴν τιμὴν τὴν τιμήν. Μηδενὶ μηδὲν ὀφείλετε, εἰ μὴ τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους · ὁ γὰρ ἀγαπῶν τὸν ἕτερον νόμον πεπλήρωκεν. Τὸ γὰρ Οὐ μοιχεύσεις, Οὐ φονεύσεις, Οὐ κλέψεις, Οὐκ ἐπιθυμήσεις, καὶ εἴ τις ἑτέρα ἐντολή, ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ ἀνακεφαλαιοῦται, ἐν τῷ Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. Ἡ ἀγάπη τῷ πλησίον κακὸν οὐκ ἐργάζεται· πλήρωμα οὖν νόμου ἡ ἀγάπη.
Νεοελληνική απόδοση:
Ἂς ὑποτάσσεται ὁ καθένας εἰς τὰς ἀνωτέρας ἐξουσίας, διότι δὲν ὑπάρχει ἐξουσία παρὰ ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ αἱ ἐξουσίαι ποὺ ὑπάρχουν ἔχουν ταχθῇ ἀπὸ τὸν Θεόν. Ὥστε ἐκεῖνος ποὺ ἀντιτάσσεται εἰς τὴν ἐξουσίαν, ἀντιτάσσεται εἰς τὴν διαταγὴν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἀντιστάθηκαν, θὰ κατακριθοῦν. Διότι οἱ ἄρχοντες δὲν εἶναι φόβος διὰ τὰ καλὰ ἔργα, ἀλλὰ διὰ τὰ κακά. Θέλεις νὰ μὴ φοβᾶσαι τὴν ἐξουσίαν; Κάνε τὸ καλὸν καὶ θὰ ἐπαινεθῇς, διότι ἡ ἐξουσία εἶναι ὄργανον τοῦ Θεοῦ, διὰ τὸ καλόν σου, ἐὰν ὅμως κάνῃς τὸ κακόν, τότε νὰ φοβᾶσαι, διότι δὲν φέρει μαχαίρι χωρὶς λόγον, ἀλλὰ διότι εἶναι ὄργανον τοῦ Θεοῦ, ἐκδικητὴς τῆς ὀργῆς του ἐναντίον ἐκείνου ποὺ κάνει τὸ κακόν. Διὰ τοῦτο εἶναι ἀνάγκη νὰ ὑποτάσσεσθε ὄχι μόνον ἕνεκα τῆς ὀργῆς ἀλλὰ καὶ διὰ λόγους συνειδήσεως. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ πληρώνετε τοὺς φόρους, διότι αἱ ἀρχαὶ εἶναι ὑπηρέται τοῦ Θεοῦ, ἀφοσιωμένοι εἰς αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἔργον. Ἀποδώσατε λοιπὸν εἰς ὅλους ὅ,τι τοὺς ὀφείλεται· φόρον εἰς ἐκεῖνον ποὺ ὀφείλεται φόρος, δασμὸς εἰς ἐκεῖνον ποὺ ὀφείλεται δασμός, σεβασμὸς εἰς ἐκεῖνον ποὺ ἐφείλεται σεβασμός, τιμὴ εἰς ἐκεῖνον ποὺ ὀφείλεται τιμή. Σὲ κανένα νὰ μὴ χρωστᾶτε τίποτε, παρὰ τὸ νὰ ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. Ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν ἄλλον ἔχει ἐκπληρώσει τὸν νόμον, διότι τὸ Μὴ Μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ἐπιθυμήσῃς καὶ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἐντολὴ συγκεφαλαιώνονται εἰς τὰ λόγια αὐτά: Νὰ ἀγαπήσῃς τὸν πλησίον σου ὅπως τὸν ἑαυτόν σου. Ἡ ἀγάπη δὲν προξενεῖ κακὸν εἰς τὸν πλησίον, ἐπομένως ἡ ἀγάπη εἶναι ἐκπλήρωσις τοῦ νόμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου