Η μητρόπολη των εορτών πλησίασε. Ο Θεός γίνεται τώρα αυτό που ποτέ δεν ήταν – άνθρωπος – και έρχεται να μάς συναντήσει. Γίνεται άνθρωπος, σε όλα όμοιος με μάς, πλην της αμαρτίας, κατακρίνοντας τη δική μας αμαρτία στη δική του αναμάρτητη σάρκα. Γι᾽ αυτό η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρει την κατιούσα απαρίθμηση γενεών από Αβραάμ μέχρι και του Ιωσήφ του μνήστορος της Μαρίας, από την οποία γεννήθηκε ο Χριστός· η απαρίθμηση αυτή περιλαμβάνει ποικίλους ανθρώπους, αμαρτωλούς και ενάρετους, θέλοντας να μάς δείξει ότι ο Χριστός έγινε πραγματικός άνθρωπος.
Ακολούθως, αναφέρεται ο πειρασμός του Ιωσήφ λόγω της εγκυμοσύνης της Μαρίας, η απόφασή του να τη διώξει κρυφά και η εμφάνιση του αγγέλου που τον αποτρέπει και του εξηγεί τι το υπερφυσικό συμβαίνει. Το κείμενο κατόπιν αναφέρει την εκπλήρωση της προφητείας του Ησαΐα για τη γέννηση του Χριστού κε της παρθένου, την ονομασία του ως Εμμανουήλ. Ο Ιωσήφ υπακούει, και επιπλέον, το ιερό κείμενο μάς δίνει την πληροφορία ότι δεν την «ἐγνώριζε, ἓως ὃτου» γέννησε τον πρωτότοκο γιό της, τον Ιησού. Το «ἓως οὗ» είναι εβραισμός και σημαίνει δια παντός. Άρα η Παναγία μας παραμένει παρθένος προ, στη διάρκειά του και μετά τον τοκετό· αλήθεια της πίστεώς μας που εξεικονίζεται στις αγιογραφικές παραστάσεις του προσώπου της Θεοτόκου, όπου τοποθετούνται τρεις αστέρες, δύο στους ώμους και ένας στο πέπλο της, πάνω από το μέτωπο.
(Από τη Φωνή Κυρίου 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου