Ας γιορτάσουμε τα φετινά Χριστούγεννα καθώς αρμόζει σ᾽ αυτή τη μεγάλη χριστιανική εορτή. Ας ευτρεπίσουμε την καρδιά μας, ώστε να μπορέσει αυτή να φιλοξενήσει τον Χριστό, ως άλλη Φάτνη. Όπως τότε, ο Χριστός ψάχνει να βρει καρδιές για να γεννηθεί, αλλά «τόπος ἐστίν οὐδείς». Ας σκεφτούμε ένα Θεό πανταχού παρόντα, εισερχόμενο κεκλεισμένων των θυρών σε όλα τα σπιτικά, «ἡμῶν τῶν χριστιανῶν», που μάς ακούει να μιλάμε γι᾽ Αυτόν (θεματολογία της εορτής), αλλά να μην του κάνουμε χώρο στις καρδιές μας. Ποιος μπορεί να συλλάβει τη μοναξιά του;
Στις μέρες μας ο Χριστός δεν ζητάει χρυσάφι, σμύρνα και λίβανο, όπως τότε που γεννήθηκε ιστορικά στη Βηθλεέμ. Ζητάει από τον καθένα μας να Του δώσουμε τρία διαφορετικά και πολύ πιο σημαντικά δώρα· τον νου μας, την καρδιά μας και την προσοχή μας. Αυτοί είναι πλέον οι δύο ή τρεις συνηγμένοι στο Όνομά του, οπότε βρίσκεται ο ίδιος ανάμεσά τους και άρα μέσα μας. Έτσι θα επαληθεύεται αδιαλείπτως, εκείνο που ευχόμαστε στη θεία Λειτουργία λίγο προ της μικρής Εισόδου: «Ὁ καί δυσί και τρισί συμφωνοῦσιν ἐπί τῷ ὀνόματί σου τάς αἰτήσεις παρέχεις ἐπαγγειλάμενος» και μέσα μας, αλλά και μεταξύ μας, ως λειτουργημένων προσώπων χάριτι γεννωμένων και γεννώντων τον Χριστό.
(Από τη Φωνή Κυρίου 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου