Αγιογραφικό ανάγνωσμα

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑΚΩΒΟΥ Γ´ 11 - 18
11 μήτι ἡ πηγὴ ἐκ τῆς αὐτῆς ὀπῆς βρύει τὸ γλυκὺ καὶ τὸ πικρόν; 12 μὴ δύναται, ἀδελφοί μου, συκῆ ἐλαίας ποιῆσαι ἢ ἄμπελος σῦκα; οὕτως οὐδεμία πηγὴ ἁλυκὸν καὶ γλυκὺ ποιῆσαι ὕδωρ. 13 Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν; δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν πραΰτητι σοφίας. 14 εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε καὶ ἐριθείαν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν, μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας. 15 οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ’ ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης. 16 ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα. 17 ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος καὶ ἀνυπόκριτος. 18 καρπὸς δὲ τῆς δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑΚΩΒΟΥ Δ´ 1 - 6
1 Πόθεν πόλεμοι καὶ πόθεν μάχαι ἐν ὑμῖν; οὐκ ἐντεῦθεν, ἐκ τῶν ἡδονῶν ὑμῶν τῶν στρατευομένων ἐν τοῖς μέλεσιν ὑμῶν; 2 ἐπιθυμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε· φονεύετε καὶ ζηλοῦτε, καὶ οὐ δύνασθε ἐπιτυχεῖν· μάχεσθε καὶ πολεμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε, διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαι ὑμᾶς· 3 αἰτεῖτε καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖσθε, ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς ὑμῶν δαπανήσητε. 4 μοιχοὶ καὶ μοιχαλίδες! οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστιν; ὃς ἂν οὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καθίσταται. 5 ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ λέγει, πρὸς φθόνον ἐπιποθεῖ τὸ Πνεῦμα ὃ κατῴκησεν ἐν ἡμῖν; 6 μείζονα δὲ δίδωσι χάριν· διὸ λέγει· ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν.

Ερμηνευτική απόδοση:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑΚΩΒΟΥ Γ´ 11 - 18
11 Μήπως ἡ πηγὴ ἀπὸ τὴν αὐτὴν τρύπαν ἀναβλύζει τὸ νερὸ τὸ πόσιμον καὶ δροσιστικὸν καὶ τὸ νερὸ τὸ ἁλμυρὸν καὶ πικρόν; 12 Μήπως εἶναι δυνατόν, ἀδελφοί μου, ἡ συκιὰ νὰ βγάλῃ ἐλαίας ἢ ἡ κληματαριὰ νὰ βγάλῃ σῦκα; Ἔτσι καὶ καμμία πηγὴ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ βγάζῃ συγχρόνως ἁλμυρὸν καὶ δροσιστικὸν νερό. Ἔτσι καὶ ἀπὸ τὸ αὐτὸ στόμα δὲν πρέπει νὰ βγαίνῃ εὐλογία καὶ κατάρα. 13 Σπεύδετε νὰ πάρετε τὴν θέσιν τοῦ διδασκάλου διὰ νὰ ἐμφανίζεσθε ὡς σοφοί. Ἀλλὰ ποῖος εἶναι μεταξύ σας ἀληθινὰ καὶ κατὰ Θεόν σοφὸς καὶ φωτισμένος; Ἂς δείξῃ, ὄχι μὲ λόγια, ἀλλὰ διὰ τοῦ καλοῦ του βίου τὰ ἔργα του· ἂς δείξῃ δὲ ταῦτα μὲ πραότητα, τὴν ὁποίαν δίδει εἰς τὸν ἄνθρωπον ἡ ἀληθὴς σοφία. 14 Ἐὰν ὅμως ἔχετε φανατισμὸν γεμᾶτον πικρίαν καὶ φιλόνεικον φατριασμὸν εἰς τὴν καρδίαν σας, μὴ καυχάσθε, ὅτι εἶσθε σοφώτεροι ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ μὴ ψεύδεσθε εἰς βάρος τῆς χριστιανικῆς ἀληθείας, τῆς ὁποίας θέλετε μὲν νὰ παρουσιάζεσθε διδάσκαλοι, ἀλλὰ διαψεύδετε μὲ τὴν διαγωγήν σας τὰ ὅσα λέγετε ἐν τῇ διδασκαλίᾳ σας. 15 Ἡ σοφία αὐτὴ δὲν εἶναι θεία σοφία, ποὺ καταβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ἀλλ’ εἶναι σοφία ἐπίγειος, σαρκικὴ καὶ ξένη πρὸς τὸν φωτισμὸν τοῦ Πνεύματος, ἐμπνεομένη δὲ ἀπὸ τὰ δαιμόνια. 16 Διότι, ὅπου ὑπάρχει ζῆλος φανατικὸς καὶ φιλόνεικος κομματισμός, ἐκεῖ εἶναι σύγχυσις καὶ ἀκαταστασία καὶ κάθε κακὸν πρᾶγμα. 17 Ἡ σοφία δέ, ποὺ δίδεται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τὸν Θεόν, πρῶτον μὲν εἶναι καθαρὰ ἀπὸ κάθε μολυσμένον ἐλατήριον, ἔπειτα δὲ εἶναι εἰρηνική, ἐπιεικὴς καὶ συμπαθὴς εἰς τὴν ἄγνοιαν καὶ τὴν ἀτέλειαν τῶν ἄλλων, πρόθυμος εἰς τὸ νὰ ὑπακούῃ καὶ ἐλευθέρα ἀπὸ πείσματα, γεμάτη ἀπὸ εὐσπλαγχνίαν καὶ ἀπὸ ἀγαθὰ ἔργα, ἐλευθέρα ἀπὸ τοὺς δισταγμοὺς τῆς ἀμφιβολίας καὶ ξένη πρὸς τὴν ὑποκρισίαν. 18 Ὁ πνευματικὸς δὲ καρπὸς τῆς δικαιοσύνης καὶ ἁγιότητος σπείρεται εἰρηνικῶς καὶ χωρὶς φιλονεικίας ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ἀσκοῦν καὶ μεταδίδουν τὴν εἰρήνην καὶ οἰ ὁποῖοι εἶναι πράγματι σοφοὶ καὶ εἰρηνοποιοὶ διδάσκαλοι.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑΚΩΒΟΥ Δ´ 1 - 6
1 Καὶ ἀφοῦ ὁμιλῶ περὶ ἀκαταστασίας καὶ συγχύσεως καὶ ταραχῆς, ἂς θέσω τώρα τὸ ἐρώτημα: Ἀπὸ ποὺ προέρχονται μεταξύ σας αἱ ἔριδες καὶ αἱ συγκρούσεις; Δὲν προέρχονται ἀπὸ τὴν αἰτίαν αὐτήν, ἤτοι ἀπὸ τὴν προσπάθειαν νὰ ἰκανοποιήσετε τὰς ἐφαμάρτους ἐπιθυμίας σας, ποὺ σηκώνουν ἐκστρατείαν καὶ πόλεμον μὲ ἕδραν καὶ φρούριόν των τὸ μέλη σας; 2 Ἐπιθυμεῖτε. Καὶ δὲν ἔχετε ἐκεῖνο, ποὺ ἰκανοποιεῖ τὰς ἐπιθυμίας σας. Καὶ ἐν τῇ προσπαθείᾳ: τοῦ νὰ τὸ ἀποκτήσετε, κινδυνεύετε νὰ φθάσετε καὶ μέχρι φόνου. Καὶ ἐπιθυμεῖτε μὲ σφοδρότητα καὶ δὲν ἠμπορεῖτε νὰ ἐπιτύχετε ἐκεῖνο, ποὺ ἐπιθυμεῖτε. Δι' αὐτὸ ἔρχεσθε εἰς συγκρούσεις καὶ ἔριδας. Καὶ δὲν ἔχετε, διότι δὲν ζητεῖτε ἀπὸ τὸν Θεόν διὰ προσευχῆς. Ἐθέσατε ὡς σκοπόν σας τὴν ἡδονὴν καὶ ἐξεκόψατε τὸν ἑαυτόν σας ἀπὸ τὸν Θεόν. 3 Ὑπάρχουν μεταξύ σας καὶ ἄλλοι, ποὺ ζητοῦν ἀπὸ τὸν Θεόν. Πρὸς αὐτοὺς τώρα ἀπευθύνομαι. Ζητεῖτε ἀπὸ τὸν Θεόν διὰ προσευχῆς καὶ δὲν λαμβάνετε, διότι ζητεῖτε πρὸς σκοπὸν κακόν, διὰ νὰ ἐξοδεύσετε ἐκεῖνο, ποὺ ζητεῖτε, πρὸς ἀπόλαυσιν τῶν ἡδονῶν σας. 4 Προδόται καὶ προδότριαι τῆς ἀγάπης καὶ τῆς πίστεως, ποὺ ὀφείλομεν εἰς τὸν οὐράνιον Νυμφίον μας· δὲν γνωρίζετε, ὅτι ἡ προσκόλλησις εἰς τὰς ἡδονὰς καὶ τὰ ἀγαθὰ τοῦ κόσμου εἶναι ἔχθρα πρὸς τὸν Θεόν; Ὁποιοσδήποτε θελήσῃ νὰ εἶναι φίλος τοῦ κόσμου καὶ τῶν διασκεδάσεων καὶ ἡδονῶν του, γίνεται ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ. 5 Ἢ νομίζετε, ὅτι ματαίως καὶ ἄνευ σημασίας λέγει ἡ Γραφή, ὅτι μᾶς ζηλότυπεῖ καὶ μέχρι φθόνου μᾶς ποθεῖ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ποὺ κατῴκησε μέσα μας; Ὅταν λοιπὸν προδιδῶμεν τὴν ἀγάπην του καὶ προσκολλώμεθα εἰς τὰς ἡδονὰς τοῦ κόσμου, δὲν θὰ μᾶς μισήσῃ καὶ δὲν θὰ μᾶς ἀποστραφῇ; 6 Ἐὰν ὅμως διακόψωμεν τὴν πρὸς τὸν Κόσμον φιλίαν, ὅσον περισσότερον μᾶς ἀγαπᾷ καὶ μᾶς ποθεῖ ὁ Θεός, τόσον μεγαλυτέρα θὰ εἶναὶ ἡ χάρις ποὺ θὰ μᾶς δίδῃ. Διὰ τοῦτο λέγει ἡ Γραφή· ὁ Θεὸς ἀντιτάσσεται πρὸς τοὺς ὑπερηφάνους, οἱ ὁποῖοι διὰ τὰς ἡδονάς των περιφρονοῦν τὸ θέλημά του καὶ προτιμοῦν τὸν κόσμον παρὰ τὸν Θεόν. Εἰς τοὺς ταπεινοὺς δέ, ποὺ ἀπαρνοῦνται τὰς ἡδονάς των καὶ τὸν κόσμον χάριν τοῦ Θεοῦ, δίδει χάριν.