ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Στην πε­ρί­πτω­ση του αν­θρώ­που, ο οποί­ος στη­ρί­ζε­ται στην ελ­πί­δα της Ανα­στά­σε­ώς του, χρη­σι­μο­ποιεί ο Από­στο­λος τη λέξη «κοί­μη­ση». Προ­σπα­θεί έτσι, να πα­ρη­γο­ρή­σει τους συγ­γε­νείς για την στέ­ρη­ση του αν­θρώ­που που έφυ­γε και ταυ­τό­χρο­να, να ενι­σχύ­σει το ηθι­κό τους, με την ελ­πί­δα της Ανα­στά­σε­ως του νε­κρού. Για­τί, όποιος έχει κοι­μη­θεί, σί­γου­ρα θα Ανα­στη­θεί. Εφό­σον ο θά­να­τος δεν εί­ναι τί­πο­τε άλλο, παρά ύπνος βα­θύς και πα­ρα­τε­τα­μέ­νος. Θα μπο­ρού­σε ίσως κά­ποιος να πει:.. ''Αλ­λά εκεί­νος που πε­θαί­νει, σε λίγο σα­πί­ζει, δια­λύ­ε­ται και γί­νε­ται σκό­νη και στά­χτη...'' Αυτό εί­ναι ακρι­βώς, εκεί­νο για το οποίο πρέ­πει να χαί­ρε­σαι. Για­τί αυτό κά­νει και ο άν­θρω­πος, όταν θέ­λει να ξα­να­φτιά­ξει ένα σπί­τι που έχει πα­λιώ­σει... αφού γκρε­μί­σει το πα­λιό σπί­τι, χτί­ζει άλλο, και­νούρ­γιο και ομορ­φό­τε­ρο.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος