Όταν ένας αδελφός μας πετάει μια κουβέντα, κάνει έναν έλεγχο, μια παρατήρηση και νιώσεις μέσα σου ταραχή, αναστάτωση, στενοχώρια, πίεση, αδημονία, θυμό, γνώρισε το μέγεθος, το βάθος, το πλάτος, το μήκος του εγωισμού που έχεις μέσα σου.
Όταν ο άνθρωπος είναι ταπεινός, δέχεται τον λόγο, δέχεται τον έλεγχο, την παρατήρηση.
Να κάνουμε αγώνα κατά του εγωισμού οπλισμένοι με την προσευχή. Το « Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με » να μη σταματά, ει δυνατόν νύχτα – μέρα. Το σώμα όταν απουσιάζει η ψυχή, βρωμάει, σαπίζει, σκουλικιαζει. Όταν απουσιάζει η προσευχή απο την ψυχή, η ψυχή υπομένει τα ίδια πράγματα. Πάντα να έχουμε προ οφθαλμών μας πως θα χτυπήσουμε αυτό το θηρίο που είναι μέσα μας, τον εγωισμό μας, και συνεχώς να προσευχόμεθα. Να ευωδιαζουμε το ναό του Θεού που είναι το σώμα και η ψυχή του ανθρώπου, με την προσευχή.
«Και εν τω σώματι και εν τω πνεύματι να δοξάζουμε τον Άγιο Θεό».
https://simeiakairwn.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου