Μπορεί να έχει κάποιος λ.χ. 10-20% καλούς λογισμούς και 80%, κακούς λογισμούς. Όταν αρχίσει να κάνει εσωτερική εργασία, παρακολουθεί τον εαυτόν του, προσπαθεί να διώχνει τους κακούς λογισμούς και να καλλιεργεί τους καλούς. Συνεχίζοντας αυτήν την προσπάθεια, φθάνει μετά από ένα χρονικό διάστημα να έχει μόνο καλούς λογισμούς. Από το διάστημα που είχε τους κακούς λογισμούς στον κόσμο, θα εξαρτηθεί και το διάστημα που θα χρειαστεί για να φύγουν. Στην συνέχεια, σιγά-σιγά σταματούν και οι καλοί λογισμοί και φθάνει σε ένα ''άδειασμα''. Αυτό που βοηθάει για να φτάσει κανείς σ΄αυτό το ''άδειασμα'' είναι η πνευματική μελέτη, η αδιάλειπτη προσευχή, η σιωπή και η φιλότιμη άσκηση. Στη συνέχεια περνά μία περίοδο που δεν έχει, ούτε καλούς, ούτε κακούς λογισμούς. Αυτή η φάση φέρνει και κάποια ανησυχία στην ψυχή και ο άνθρωπος αρχίζει να αναρωτιέται: «Τί συμβαίνει; Τί γίνεται τώρα; Είχα κακούς λογισμούς, έφυγαν· ήρθαν καλοί. Τώρα δεν έχω ούτε κακούς, ούτε καλούς». Μετά από αυτό το ''άδειασμα'', γεμίζει ο νούς με την Θεία Χάρη και έρχεται ο Θείος φωτισμός.
(Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου