Τι τόλμη,τι θάρρος,τι μεγαλοψυχία,να ξέρεις ότι αυτοί που τώρα σε τιμούν, σε λίγες ημέρες θα σε σταυρώνουν....

  Ο Ιησούς πάνω στο γαϊδουράκι καθώς εισέρχεται στην πόλη της Ιερουσαλήμ, βλέπει συγχρόνως και την έξοδό του.
Τι τόλμη, τι θάρρος αδελφοί μου, τι μεγαλοψυχία, να ξέρεις ότι αυτοί που τώρα σε τιμούν, σε λίγες ημέρες θα σε σταυρώνουν.
 Μπαίνει σήμερα στα Ιεροσόλυμα και όλοι χαίρονται και ούτε σε μία εβδομάδα θα βγαίνει από την πόλη ακούγοντας κατάρες και θρήνους έχοντας στην πλάτη του τον σταυρό, βαδίζοντας προς τον Γολγοθά, τον θάνατο.
 Πόσο εύκολα αλλάζουμε εμείς οι άνθρωποι; Πόσο ευάλωτοι είμαστε στην οχλοποίηση της συμπεριφοράς μας;
Την μία μπορεί να τιμούμε κάποιον και αμέσως μετά να τον κακολογούμε. Την μία να κάνουμε μια υπόσχεση για κάτι και μετά από λίγο να την αθετούμε.
Αλλάζουμε συνέχεια, επηρεαζόμαστε από πολλά και εύκολα. Και το σημερινό γεγονός που εορτάζουμε σε συνδυασμό με το τέλος της ιστορίας του Ιησού μας δείχνει του λόγου το αληθές.
 Χρειάζεται λοιπόν αδελφοί μου αγώνα ώστε να μην παρασυρόμαστε και εμείς έτσι εύκολα από τον κόσμο. Την μία να χαιρόμαστε για τον Χριστό μας και μετά να τον σταυρώνουμε με τις πράξεις και την ζωή μας.
 Μην αναζητούμε τον Χριστό-τον Θεό και Σωτήρα μας μόνο για μια επίγεια αποκατάσταση. Ο Χριστός μας προσφέρει πιο πολλά, πιο μεγάλα, δεν περιορίζεται στο να μας δώσει λίγο ψωμί και κρασί, μας δίνει το σώμα και το αίμα Του, δεν περιορίζεται να μας δώσει στιγμιαία ευημερία, αλλά αιώνια πληρότητα, δεν περιορίζεται απλά στο να μας υπομείνει, αλλά μας συγχωρεί διότι μας αγαπά.
Μην έχουμε κι εμείς μια επιφανειακή σχέση με τον Χριστό που αλλάζει εύκολα….
Να μην ζητωκραυγάσουμε και εμείς για λίγο και μετά Τον αρνούμαστε.
Ο Χριστός μας καλεί να παραμείνουμε πιστοί έως τέλους σε Αυτόν.
Όμως γνωρίζοντας το εξής, ότι δεν μας υποσχέθηκε επίγεια πανηγύρια, δόξες, χρήματα, τιμές, φθαρτά αγαθά, αλλά μας υποσχέθηκε ότι όποιος με ομολογήσει έμπροσθεν των ανθρώπων θα τον ομολογήσω και εγώ έμπροσθεν του Πατρός μου, του εν Ουρανοίς.
Μας υποσχέθηκε ότι θλίψεις θα υπάρχουν στην ζωή μας, όμως μας λέγει «θαρσείται εγώ νενίκηκα τον κόσμο».
Μας διαβεβαιώνει «Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα» (Ιωάν.11:26).

π.Παύλος Παπαδόπουλος
https://proskynitis.blogspot.com/