Επάνω στον Γολγοθά φυσάει μοναξιά..

 Επάνω στο Σταυρό κάτι συμβαίνει. Όσοι έχουν ανέβει κι έχουν μείνει μέρες, μήνες και χρόνια, ξέρουν καλά ότι σαν κατέβεις δεν είσαι όπως πριν. Ακόμη κι εάν φαινομενικά δεν άλλαξε τίποτε, στην ουσία τα πάντα είναι αλλιώς.
Στο κορμί, στο νου και την καρδιά έχουν συμβεί αλλαγές τόσο βαθιές που ίσως δεν φαίνονται εξ αρχής αλλά σύντομα θα διαπιστώσεις.
 Επάνω στον Γολγοθά φυσάει μοναξιά. Μην λέμε ψέματα, μην εξωραΐζουμε καταστάσεις, στο Σταυρό κλαις κι ουρλιάζεις, φοβάσαι και κρυώνεις, τα βάζεις ακόμη και με τον Θεό,, και δεν πρέπει να έχουμε καμία ενοχή γι’ αυτό. Πως θα φτάσεις στον Θεό εάν δεν αποδεχθείς ότι είσαι άνθρωπος; Μονάχα όταν αποδέχεσαι το χώμα διψάς την βροχή του ουρανού.
 Εάν δεν βραχνιάσεις στα «γιατί» δεν θα αναπαυθείς στα «δόξα σοι ο Θεός». Κουράστηκε το βλέμμα σου στο σκοτάδι μέχρι να ανακαλύψεις την ομορφιά του φωτός. Κανείς δεν πόθησε αληθινά τον παράδεισο παρα μονάχα εκείνοι που ένιωσαν την πίκρα της κολάσεως.
 Γι’ αυτό πριν την Ανάσταση υπάρχει Σταυρός. Όχι γιατί πρέπει να τιμωρηθείς ή εξιλεωθείς αλλά διότι δε μπορείς να εκτιμήσεις, να δεις και να αντικρύσεις το φως εάν δεν έχεις κοιτάξει με θάρρος το σκοτάδι. Κι όταν λέμε με θάρρος, σημαίνει δίχως να κρύβεσαι ή να αρνείσαι όλα εκείνα που σε δυσκολεύουν ή σε πονάνε. Μην φεύγεις από τον Σταυρό γιατί ακυρώνεις μέσα σου την Ανάσταση. Μην αρνείσαι ότι υπάρχει το σκοτάδι εάν θες να δεις το φως
 Δεν είναι εύκολο αλλά πρέπει να συναντήσουμε το σκοτάδι μας. Πρέπει να μείνουμε μόνοι με τον Σταυρό μας. Εκεί στην πιο βαθιά σιωπή του πόνου ακούγεται η φωνή του Θεού μέσα μας. Την ώρα που λες «όλα τελείωσαν» βλέπεις να ξεκινάνε από την αρχή. Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν το ξημέρωμα.
Το σημαντικότερο είναι να αντιληφθούμε ότι μετα Χριστόν ο Σταυρός, ο πόνος και ο θάνατος δεν είναι ο προορισμός του ανθρώπου αλλά το πέρασμα για την Ανάσταση.
Δεν θα φτάσεις ποτέ στην Ανάσταση εάν αρνείσαι τον Σταυρό.
Ξέρεις τι σημαίνει αυτό;
Δεν θα μάθεις ποτέ για ποιο λόγο ήρθες σε αυτό το σύμπαν.
Δεν θα μάθεις ποτέ τι ζητούσε από σένα ο Θεός.
Δεν θα γνωρίσεις ποτέ τα χαρίσματα και τις ικανότητες σου.
Δεν θα μάθεις ποτέ που θα μπορούσες να φτάσεις, τι να πετύχεις,
να αντέξεις, να αλλάξεις και να δημιουργήσεις.
Εάν δεν γευτείς τον θάνατο κάθε ψεύτικου δεν θα ζήσεις ποτέ την Ανάσταση του Αληθινού.

https://proskynitis.blogspot.com/