Είπε γέρων: «Αν θέλεις να ακούσεις τη συμβουλή μου, φύγε αμέσως και τρέξε να του ζητήσεις συγγνώμη…»

Επιμέλεια: Δήμητρα Λαφάρα
Αββάς Γελάσιος
Κάποιος γέροντας μοναχός που κατοικούσε στην περιοχή της Νικόπολης της Παλαιστίνης, την παλιά Εμμαούς, άφησε κληρονομιά στον αββά Γελάσιο ένα κελλί με τη γύρω από αυτό έκταση.
Ένας γεωργός όμως του Βακάτου, του τότε άρχοντα της περιοχής της Παλαιστίνης, συγγενής του γέροντα που κοιμήθηκε, πήγε στον Βακάτο και απαιτούσε να πάρει εκείνο το κτήμα, επειδή τάχα σύμφωνα με τους νόμους έπρεπε να δοθεί σε αυτόν.

Ο Βακάτος, καθώς ήταν άνθρωπος της δράσης, επιχείρησε να πάει ο ίδιος να πάρει το κτήμα από τον αββά Γελάσιο, ο αββάς όμως αυτός δεν το παραχωρούσε, επειδή δεν ήθελε να παραδώσει κελλί μοναχού σε κοσμικό άνθρωπο.
Ο Βακάτος τότε, όταν είδε τα ζώα του αββά Γελάσιου να μεταφέρουν τις ελιές από το κληρονομημένο κτήμα του, τα άρπαξε με τη βία, πήρε τις ελιές στο σπίτι του, και τελικά άφησε τα ζώα να φύγουν, μαζί με τους αγωγιάτες, αφού πρώτα τους φέρθηκε άσχημα.
Ο μακάριος γέροντας καθόλου δεν διεκδίκησε τον καρπό εκείνο, δεν παραχωρούσε όμως την κυριότητα του κτήματος για την αιτία που είπαμε.
Έτσι, ο Βακάτος, θυμωμένος εναντίον του γέροντα, αλλά και για κάποιες άλλες υποθέσεις που τον απασχολούσαν, επειδή ήταν άνθρωπος που αγαπούσε τις δίκες, ξεκίνησε βιαστικά για την Κωνσταντινούπολη, πηγαίνοντας από τη στεριά.
Όταν έφτασε στην Αντιόχεια, τότε που έλαμπε σαν μεγάλος ήλιος ο άγιος Συμεών ο Στυλίτης (5ο αι.), άκουσε τα σχετικά με αυτόν, τα οποία υπερέβαιναν την ανθρώπινη φύση, και, ως χριστιανός, επιθύμησε να δει τον άγιο.
Μόλις μπήκε στο μοναστήρι, τον είδε από τον στύλο ο άγιος Συμεών και τον ρώτησε: «Από πού είσαι και πού πηγαίνεις;»
«Είμαι από την Παλαιστίνη», απάντησε, «και πηγαίνω στην Κωνσταντινούπολη».
«Για ποιον λόγο;» τον ρώτησε.
«Για πολλές υποθέσεις», απάντησε ο Βακάτος, «και ελπίζω, με τις ευχές της αγιοσύνης σου, να επιστρέψω και να προσκυνήσω τα άγια πόδια σου».
Τότε, ο άγιος Συμεών του είπε: «Δεν θέλεις άνθρωπε χωρίς ελπίδα, να πεις ότι πηγαίνεις να ενεργήσεις εναντίον του ανθρώπου του Θεού!
Ωστόσο, δεν θα ευοδωθεί ο σκοπός σου, ούτε θα ξαναδείς πια το σπίτι σου. Αν όμως θέλεις να ακούσεις τη συμβουλή μου, φύγε αμέσως και τρέξε να του ζητήσεις συγγνώμη, αν βέβαια φτάσεις εκεί ζωντανός».
Αμέσως λοιπόν τον έπιασε πυρετός και, αφού οι σύντροφοί του τον έβαλαν σε φορείο, βιαζόταν, σύμφωνα με τον λόγο του αγίου Συμεών, να φτάσει στην πατρίδα του και να ζητήσει συγγνώμη από τον αββά Γελάσιο.
Όταν όμως έφτασε στη Βηρυτό, πέθανε χωρίς να δει το σπίτι του, σύμφωνα με την προφητεία του αγίου. Αυτά τα διηγήθηκε ο γιος του, που και αυτός λεγόταν Βακάτος, μετά τον θάνατο του πατέρα του, σε πολλούς αξιόπιστους ανθρώπους.

Θαβώριος Λόγος
Διμηνιαία έκδοση ενημέρωσης και πνευματικής οικοδομής
Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης
Έτος Ι’ Απρίλιος – Μάιος 2017 – Τεύχος 50
https://oikohouse.wordpress.com/page/2/