Ἡ εὐαγγελική περικοπή ἀποτελεῖ τμῆμα τῆς ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλίας τοῦ Κυρίου. Κέντρο καί ἀποκορύφωμα τῶν λόγων αὐτῶν τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ ἀγάπη πού ἐκπηγάζει ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό. Χωρίς τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο δέν εἶναι δυνατόν νά γίνεται λόγος γιά ἀγάπη μεταξύ τῶν ανθρώπων. «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστι» μᾶς λέει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης (Α΄ Ἰωάν. δ΄ 8). Ἡ ἀγάπη ἀποκαλύπτει τό εἶναι τοῦ Θεοῦ. Καί φυσικά ἡ ἀγάπη αὐτή δεν ἐξαναγκάζει τόν ἄνθρωπο νά ἀνταποκριθεῖ. Ἡ ἀνταπόκριση ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ἐλεύθερη βούληση τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ πρώτη ἐντολή εἶναι ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό. Ὁ Θεός θέλει ὁλόκληρο τόν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος ὀφείλει νά ἀγαπήσει τόν Θεό μέ ὅλη τήν καρδιά του, τήν ψυχή καί τή διάνοιά του. Γιά νά γίνει αὐτό χρειάζεται ἔντονος πνευματικός ἀγώνας γιά τήν καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν καί τήν πλήρη ἀφοσίωση στό θεῖο θέλημα. Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό φανερώνεται μέ τήν πιστή τήρηση τῶν ἐντολῶν Του. Ἡ δεύτερη ἐντολή εἶναι ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον. Ὁ Χριστός ἐναποθέτει τη φροντίδα ἐκείνων πού ἀγαπᾶ στά χέρια ἐκείνων πού Τόν ἀγαποῦν. Ὁ πιστός χριστιανός καλεῖται νά ἀγαπήσει τόν συνάνθρωπό του «ὡς ἑαυτόν», ὅπως δηλαδή ἀγαπᾶ τόν ἑαυτό του. Ὁ πιστός ἀγαπᾶ τόν πλησίον του ὡς τόν ἑαυτό του, γιατί εἶναι ὁ ἐν Χριστῷ ἑαυτός του. Μέ τήν ἀγάπη ὁ ἄνθρωπος ἐπανέρχεται στήν « κατά φύσιν » κατάστασή του, μιμεῖται τόν ἴδιο τόν Θεό. Ἡ ζωή τῆς ἀγάπης ἀπορρέει ἀπό τή στενή σχέση τοῦ κάθε χριστιανοῦ πρός τόν Θεό Πατέρα. Ὅποιος βιώνει ἔντονα τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατέρα προσφέρει τήν ἀγάπη του πρός ὅλους μέ τρόπο ἀποτελεσματικό, ἀνιδιοτελή καί ὁλοκληρωτικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου